รหัสหัวจัย (ตอนที่ 2)
ดินกระดาษ
เช้าวันหยุดที่อากาศแสนจะสบาย ดินยังคงนอนคุดคู้อยู่บนเตียง.....................
" กริ๊งๆๆ พี่สาวรับโทรศัพหน่อยค๊าบ น้องเดียวเหนื่อยแล้วนะ " เสียงโทรศัพของดินดังขึ้น
" ใครวะดันโทรมาแต่เช้าในวันหยุดเช่นนี้ เด๋วแม่งจะด่าให้เปิงไปเลย" ดินบ่นอุบอิบ
" ฮัลโหล ดินพูดคะ"
"ดินเรอะ นี่พี่ไอนะ วันนี้ว่างปะพี่ว่าจะเลี้ยงข้าวน้องสักหน่อยอะ เราจะได้ทำความรู้จักกันให้มากขึ้น พี่ก้อยังไม่ได้เทคน้องเลย"
"อ๋อว่างคะ" อะไรวะมาเปงชุดเลย ดินคิดในใจ
"ออกมาตอนนี้เลยนะ ให้เวลา 15นาที พี่จะรอที่หน้ามหาลัย "
ตุ๊ดๆๆๆๆ ไอกดวางไปแล้ว
" อะไรนี้ พูดจบก้อวางไม่รอฟังคำตอบกัลล์เลย นี่เพิ่งจะ5.10 นาทีเอง จะรีบไรกัลล์วะเอาแต่ใจตัวเองชะมัดเลย "
ดังนั้นดินจึงจำใจลุกขึ้นจากเตียงไปอาบน้ำแต่งตัว
.....................................................................................................................
ดินรีบบึ่งรถไปที่หน้ามหาลัย
" สายไป 10 นาที นะ" ไอพูดเมื่อดินมาถึง
"โทษที่พี่ อาบน้ำนานไปหน่อยนะ"
" อืมช่างเหอะปะรีบไปเด๋วไม่ทัน เร็วรีบขับรถตามมา"
"แล้วจะพาไปไหนนิ"
"ไม่ต้องถามน่า ขับตามมาก้อพอแล้วน้อง"
ไรว่าโหดชะมัดนี่จะพาฉันไปไหนนิ แล้วนี้ก้อขับมานานแล้วนะนี่ เอ้นี่มันมางขึ้นดอยจะพาฉันไปทำไรบนดอยนิชักงงง ดินคิด
....................................................................................................................
เมื่อขับรถมาถึงยอดดอย และไอมาดินจอดรดลงที่หมู่บ้านกระเหรี่ยง
" เอ่อดิน เป็นคนที่ไหนเหรอ "
" ลำปางคะ แล้วพี่ละคนที่ไหน"
"พี่เหรอ คนที่เชียงใหม่นี่ละ"
" นี่ๆๆ พี่จะพาไปที่ๆ พี่ชอบมานังเขียนรูปบ่อยๆ วิวตรงนั้นมันสวยมากเลย "
"ที่ดอยนี่เหรอคะ"
"ใช่แล้ว นี่ถ้าดินไม่ใช่น้องรหัสพี่ละก้อนะ อย่าหวังเลยว่าจะพามา"
ว่าแล้วไอก้อพาดินเดินไปบนมุมหนึ่งของดอย ซึ่งเป็นหน้าผาสูง
มองเห็นทุกมุม ของธรรมชาติอย่างชัดเจน
"สวยมากๆๆๆเลยคะ โหรู้งี้น่าจะเอาดินสอ กะบอร์ด มาสะเก็ตภาพด้วย"
"นี่ ถือว่าเป็นของขวัญรับน้องนะ ที่พี่ไม่ได้เทคน้องเลย"
"ขอบคุณนะคะ"แปลกดีแหะคนๆนี้ ดินคิด
"รู้ไหม ทำไมถึงให้รีบมา "
" -*- ม่ายรู้หรอกคะ"
"ก้อพี่อยากให้ดินได้เห็นภาพพระอาทิตย์ขึ้นตอนเช้าๆ นะสิ วันหยุดนะคนส่วนใหญ่ชอบตื่นสาย บนดอยอย่างนี้นะยิ่งสวย"
"อืม ดินชอบนะภาพแบบนี้ดูแล้ว เหงาๆดี" นี่พี่ไอแอบด่าอย่างสุภาพว่าเราตื่นสายเลยมาช้าอะดิ ดินคิดในใจ
..................................................................................................................