คืนที่ฉันวาดฝันไว้ (1)

ขุนศรี

วะแว่วเสียงลมหนาวพัดมา   หน้าเดือนสิบสองพัดใบข้าวกำลังจะสุกทำ
รายได้ให้ชาวนาได้ลืมตาอ้าปากกับเขาบ้าง    เสียงเครื่องเสียงดังมาจากงานกฐิน
สามัคคีดังมาจากวัด  ไม่ขาดระยะทำให้จิตใจเนียงแก๊บเด็กหญิงวัยเรียน ป. 5
กระโดดโลดเต้นไม่เป็นอันจะทำงาน   พรุ่งนี้วันอาทิตย์คืนนี้ต้องเที่ยวตลอดคืน
จนสว่างเลยล่ะ
                " เนียง..." เสียงยายชราร้องเรียกหาหลานสาว
                 " จ้ายายอยู่บนบ้าน"เสียงเด็กหญิงตอบยาย
                 " ยกหม้อข้าวมาตักจะได้กินข้าวยายหนาวมาก"
                 " เดี๋ยวยายรอก่อนหนูจัดการให้เอง"
                 " ยายขนาดนี้พอไหม ? "
                 " พอๆยายกินได้ไม่มากดอกแสบริมฝีปาก"
                " ยายหนูขอไปเที่ยวงานคืนนี้น่ะ"
                " เออ..แต่ว่าเองต้องนำเงิน 20 บาทไปอนุโมทนาทำบุญด้วย"
                " ทำไหมยายไม่ไปเอง"
               " ยายเดินลำบาก..กว่าจะถึงวัด.."
               " จ้ายาย ...แต่หนูไม่กลับมาอีกน่ะจะเที่ยวงานเลย"
               " อย่าอยู่ดึกน่ะยายเป็นห่วง"
  หลังจากอาหารเย็นเสร็จสิ้นสองชีวิตก็แยกออกจากกันไปคนละทาง  ร่างเด็ก
วัยกำลังอยากรู้อยากเห็นหายไปกับเด็กระแวกบ้านสาม-สี่คน  ส่วนหญิงวัยชรา
เดินก้มๆเงยๆหาฟืนมาก่อไฟผิงขับไล่ความหนาวให้ไกลจากตนเอง.......