มีสักกี่ครั้ง ที่คุณรู้สึกหวั่นไหว กับตัวหนังสือ หน้าจอสี่เหลี่ยม ที่ใครบางคนส่งมา โต้ตอบกันกลับไป ไม่เคยได้ยินเสียง ไม่เคยเห็นหน้า แต่กลับทำให้หัวใจ ของคุณ หล่นหายได้ เคยอ่าน หนังสือที่คุณ อรชณก เขียนเรื่อง เมื่อมีรัก ในโลกออนไลน์ ทำให้คิดได้ว่า มนุษย์ คงไม่มีความพอดี บางที รู้สึก ขาด หรือ รู้สึกเกิน จึงเรียกร้องและร่ำหา ความรักกันมากมาย หรือว่า ความรัก เริ่มขาดแคลนในหัวใจของทุกคน หรือเพราะ ไม่เคยพอใจในสิ่งที่ตัวเอง ได้รับเต็มที่ จึงพยายามที่จะได้ให้มากขึ้น พยายามมากขึ้น ที่จะได้ตามรูปแบบที่ปรารถนา โลกไฟเบอร์ คงเหมือนมนต์วิเศษ ที่สามารถ ดึงดูดผู้คนในเรื่องความรักได้มากมายตามใจนึก ตามจินตนาการ เพราะไม่เห็นหน้า ไม่ได้ยินเสียง เราสามารถ วาดฝัน ไปตามที่ใจต้องการได้ เหมือนติดบ่วง กลลวงกับดักของภาษา เพราะไม่มีอากัปกริยา ประกอบที่สมบูรณ์ คนที่รับสาร จึงเตลิดไปไกล และตีความหมาย เกินความเป็นจริง อาจจะเป็นได้ หรือมีเพียงส่วนน้อยนิด ที่จะพบรักแท้ ในโลกอินเตอร์เน็ต บางทีอาจพบช่องทาง พบรักแท้ได้ ซึ่งอาจจะสมหวัง หรือผิดหวัง กับสิ่งที่เราวาดฝันไว้ เราต้องยอมรับเงื่อนไข ได้ทุกอย่าง และต้องออกมาคบกันในโลก ของความเป็นจริง ถ้าเปรียบรักในโลกไฟเบอร์ คงทำให้หลายคน หัวเราะได้ ยิ้มได้ ฝันหวานได้ หรือแม้แต่ ร้องไห้ แบบแทบ เป็น แบบตายได้ ถ้ารู้สึกสับสน และอ่อนไหว กับตัวอักษรที่ออนไลน์ อยากให้คุณอยู่ในโลกของความจริง การงาน หน้าที่ ความรับผิดชอบ หรือคุณเสาะแสวงหาความสุขเรียบง่ายโดยใช้ธรรมชาติ หรือไม่ก็หาหนังสือดีๆๆ อ่านสักเล่ม คิดว่า ชีวิตนี้น่าจะปลอดภัยมากกว่า ขอฝากข้อคิดไว่ว่า ถึงอย่างไร คุณหนีไม่พ้นโลกแห่งความเป็นจริงไปได้ โลกออนไลน์สร้างภาพฉาบฉวย สร้างสีสัน สร้างจินตนาการแต่คุณ ต้องเรียนรู้ที่จะควบคุมไม่หลงกลกับตัวอักษรที่มีคนขุดดักเอาไว้
15 มีนาคม 2550 14:24 น. - comment id 95377
เห็นด้วยนะคับ ไม่เคยคิดเลยว่าแค่ตัวหนังสือจะมีอิทธิพลมากขนาดนี้ ต้องระวังใจตัวเองให้มากขึ้น เพราะเป็นคนอ่อนไหวอยู่แล้วด้วย
15 มีนาคม 2550 14:43 น. - comment id 95378
บางวันโลกจริงสับสนกว่าไซเบอร์ เลยแวะเข้ามา... เผื่อว่าจะมีบางใครทำให้หวั่นไหวบ้าง..
16 มีนาคม 2550 01:39 น. - comment id 95384
เรารวมอยู่ด้วยไมนี้ กระต่ายน้อยช่วยบอกที
17 มีนาคม 2550 14:40 น. - comment id 95393
โลกของความจริงและโลกไซเบอร์ แตกต่าง กันในความคิดค่ะ เมื่อพ้นหน้าจอเราก็จะต้อง กลับมาหาชีวิตจริงที่เป็นอยู่เช่นปัจจุบันค่ะ ไม่ ควรเอามาปนกันให้มันวุ่นวาย.....
17 มีนาคม 2550 18:16 น. - comment id 95395
สวัสดีค่ะคุณโซโล่ ธรรมดาค่ะ เรายังเป็นมนุษย์ที่มีเลือดเนื้อ ขอบคุณค่ะที่แวะมา สวัสดีค่ะ พี่กุ้ง แหมแวะมาตอนกระต่ายอยู่หน่อยจิ อาจจะทำให้ไหวหวั่นได้บ้างเน๊อะ
17 มีนาคม 2550 18:19 น. - comment id 95396
สวัสดีค่ะ เชาวฯ อยากจะรวามอยู่ในนั้นรึไงเด๊ยวจ๊าดให้ สวัสดีค่ะ คุณลิลลี่ไวทน์ เห็นด้วยค่ะ เราต้องต้องอยู่กับโลกความเป็นจริง ขอบคุณน่ะค่ะที่แวะมา
27 มีนาคม 2550 23:25 น. - comment id 95465
ชอบเรื่องที่อ่าน เพราะเหมือนทุกวันนี้มนุษย์หลายๆคน มักอยากแก้เหงาผ่านทางอินเตอร์ ซึ่งมันก็เหมือนดาบสองคม