ปรายฝัน

พีรเดช นวลสาย

-- เนื้อหากำลังอยู่ในขั้นตอนดำเนินการแก้ไข --				
comments powered by Disqus
  • พีรเดช

    6 มีนาคม 2550 22:10 น. - comment id 95241

    ที่จริงเรื่องนี้ผมตั้งใจตั้งชื่อว่า "ปรายฝัน"
    แต่ไหงดันพิมพ์เป็นปรายฟ้าไปได้ก็ไม่รู้
    ...เฮ้อ (จะแก้ก็แก้ไม่เป็น)
    เอาเป็นว่าเรื่องนี้ชื่อ ปรายฝัน นะครับ
    ขออภัยในความสะเพร่า ที่สุดในโลก
  • พี่พุดไพร สาวบ้านนา

    7 มีนาคม 2550 08:35 น. - comment id 95245

    V246944.jpg
    
    36.gif
    พี่พุดค่ะ
    มาอ่านแต่รับอรุณเลยค่ะ
    
    วิธีแก้นะคะ
    1..เข้าไปสู่ระบบหน้าส่วนตัวของเรา
    2..ไปที่เรื่องล่าสุดที่เราจะแก้
    3..จะเห็นช่องสี่เหลี่ยมแรก
    4..คลิ๊กเข้าไปค่ะ
    5..แก้..ค่ะที่ไหนที่อยากแก้คำ
    6..กดโพสต์ค่ะ เหมือนเวลาทำงานเสร็จนะคะ
    
    แล้วรอดูข้อมูลใหม่นะคะจะเรียบร้อยอย่างที่เราต้องการค่ะ
    .............
    ส่วนช่องสี่เหลี่ยมที่สองที่มีเครื่องหมายยางลบด้านหลังเรื่องเราคือเอาไว้ลบคำคอมเมนท์ที่ไม่สร้างสรรค์คะ หากอยากจะลบนะคะ
    
    พี่พุดรักงานน้องนะคะ
    พลีเพลงปลายฟ้าให้นะคะ
    
    
    
    http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song6370.html
    
    ปลายฟ้า 
    
    ปลายฟ้าปลายฟ้า
    แค่หลับตาลง คงพบกัน
    โอบกอดดวงใจ สายสัมพันธ์
    ท่ามกลางความฝัน ของเรา
    ดาวน้อยดาวน้อย
    โปรดลอยมาลง ตรงหัวใจ
    เก็บเกี่ยวความคิด ถึงฉันไป
    ให้เธอที่ปลายฟ้าไกล
    คิดถึงเพียงเธอ
    ในใจฉัน คิดถึง เพียงเธอ
    ไม่มีคำใด จะแทน จิตใจ
    มากมาย เท่าคำ นี้เลย
    ดาวน้อยดาวน้อย
    โปรดลอยมาลง ตรงหัวใจ
    เก็บเกี่ยวความคิด ถึงฉันไป
    ให้เธอที่ปลายฟ้าไกล
    
    คิดถึงเพียงเธอ
    ในใจฉัน คิดถึง เพียงเธอ
    ไม่มีคำใด จะแทน จิตใจ
    มากมาย เท่าคำ นี้เลย
    ดาวน้อยดาวน้อย
    โปรดลอยมาลง ตรงหัวใจ
    เก็บเกี่ยวความคิด ถึงฉันไป
    ให้เธอที่ปลายฟ้าไกล
    ปลายฟ้า... 
    
    36.gif36.gif36.gif36.gif
    
    http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song3282.html
    อยากหยุดตะวันไว้ที่ปลายฟ้า 
    
    ท้องฟ้าที่กว้างใหญ่
    อยู่ไกลและสูง
    เหนือดินและแผ่นน้ำ
    รู้ ดีฉันต้อยต่ำ
    ไม่ต่างกับน้ำ ใต้แผ่นฟ้า ไกล
    เหมือน ดูว่าใกล้กัน
    แต่เส้นขอบฟ้า ก็ยังมากั้นไว้
    แม้ เคยได้ชิดใกล้
    แต่ว่าความฝัน นั้นไกล เหลือเกิน
    เฝ้ารอ เพียงแสง ตะวัน
    ปลอบโยน ความฝัน ที่ริบหรี่
    เปลี่ยนสี ทะเล
    สลาย ขอบ ฟ้าให้หายไป
    ให้ความรัก ได้พิสูจน์
    ใจแท้จริงต่อกัน
    ให้คนรักได้พบกัน
    ให้ฝันได้สมใจ
    ให้แสง ตะวัน
    ประสานเรารวมกัน
    เป็นหนึ่งเดียว
    
    ยอม จะสู้แสง ตะวัน
    ก่อนจะต้อง ร้าง กันแสนไกล
    ถ้าฉันทำ ได้
    อยากหยุด ตะวัน ไว้ที่ปลาย ฟ้า
    ให้ความรัก ได้พิสูจน์
    ใจแท้จริงต่อกัน
    ให้คนรักได้พบกัน
    ให้ฝันได้สมใจ
    ให้แสง ตะวัน
    ประสานเรารวมกัน
    เป็นหนึ่งเดียว
    อยากขอ ตะวัน
    หยุดไว้ นานๆ อย่าจากไป... 
     
    36.gif36.gif
    และล่างสุดเรื่องที่พี่พุดรจนาไว้นานแล้วค่ะ
    http://www.thaipoem.com/forever/ipage/poem76743.html
    
    ปลายฟ้าปลายฝัน
    ................
    และ..
    บทกวีจากใจลำน้ำน่าน
    กวีกระวาดในดวงใจพี่พุดค่ะ
    ที่ฝากไว้ในงานเรื่องนี้
    
    ท้องฟ้าที่เปลี่ยนไปในวันนี้....
    ครวญกวีพร่างพรายคล้ายเย้ยหยัน
    เมื่อความรักพลันสลายตายจากกัน
    ร้างสัมพันธ์ไร้ค่ากว่าใครใคร..
    
    ทิ้งหาดทรายสายน้ำร้างสายลม
    ดั่งสายฝนพัดทรายสลายไหล
    เดินโดดเดี่ยวเชี่ยวกรากบนทางใจ
    เป็นอย่างไร....ร้างไปใคร่ถามความ
    
    น้ำทะเลสีระทมบนทางเปลี่ยว
    รอจันทร์เสี้ยวคืนนี้เอ่ยคำถาม
    ว่าเหตุใดความรักมาจรจาง
    จะอ้างว้างอีกนานมั้ย..ในรอยทราย
    
    ยามฝุ่นทรายฟายฟ่องล่องกับลม
    พายุฝนเริ่มกระหน่ำย้ำความหมาย
    อุ่นไอรักเคยประจักษ์ปรากฎกาย
    ช้ำพราวพรายกับใจที่ไม่ลืม....
    
    ตะวันลาปลายฟ้าเริ่มอ่อนแสง
    หมดเรี่ยวแรงบทบาทที่อยากฝืน
    ประทับรอยฝากไว้อยากได้คืน
    ลมพัดครืนพร่ำฝังทราย...หมายว่ารอ 
     
    ลำน้ำน่าน 01 มิ.ย. 48 - 15:13 IP 202.28.179.1  
    36.gif
    
    ด้วยรักชื่นชมน้อง อนาคตนักเขียนค่ะ
    36.gif16.gif
  • โคลอน

    7 มีนาคม 2550 16:38 น. - comment id 95254

    10.gif ในชีวิตคนเราต้องพบกับความสูญเสียกี่ครั้งกันนะ เราถึงจะชาชิน แค่ได้อ่านความสูญเสียของคนอื่นก็ยังทำให้รู้สึกได้ขนาดนี้
  • พีรเดช นวลสาย

    7 มีนาคม 2550 16:54 น. - comment id 95256

    ขอบคุณมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
    ที่สุดในโลกเลยครับ พี่สาวจากลำน้ำน่าน
    กำลังใจที่ได้รับมีค่ากับผมมากเลยครับ
    
    แล้วผมจะพยายามนั่งเทียนเขียนมาให้
    อ่าน--มึนลูกกะตากันอีกเยอะๆ ครับ
    
    ขอบคุณสำหรับวิธีแก้ไขงานด้วยครับ 
    ผมแก้ไขเรียบร้อยแล้ว (คิดไม่ถึงว่ามันจะอยู่แค่ปลายจมูกนี่เอง)
    
    และขอบคุณสำหรับเพลงเนื้อหาดีๆ ที่อุตส่าห์
    หามา  แล้วก็อขอบคุณสำหรับบทกลอนเพราะๆ ที่มอบให้  ผมจะ Save เก็บไว้อ่าน
    
    และขอบคุณที่รักงานผม  ผมเองก็รักมัน
    ถึงบางทีจะเขียนเองอ่านเองแล้วงงๆ
    ก็ตามทีเถอะ  ยังไงก็อดทนกับมันหน่อยก็แล้วกันนะครับ (เพราะยังจะเขียนอย่างงี้อีก...แหะๆ)  บางที อาจจะเป็นเพราะผมเขียนโดยไม่มีการวางโครงเรื่อง แค่คิดเรื่องราวลวกๆ
    ไว้ในหัวแล้วก็ลงมือเขียนมันออกมาเลย
    ปล่อยให้ความรู้สึก กับสิ่งแวดล้อมมันพาไป
    บางทีเขียนๆ ไปเปลี่ยนเนื้อเรื่องเอาปุปปับกลางคันเลยก็มี มันเลยดูงงๆ หน่อย  แต่ก้รู้สึกว่ามันมีอิสระในการเขียนดี แต่พอเขียนๆ ไปสักพักดันงงซะเอง  ต้องมาไล่อ่านใหม่.....(นี่ก็เริ่มงงหน่อยๆ แล้วครับ)
    
    ยังไงก็ขอบคุณมากๆ ครับ...จากใจจริง
    
    1.gif
  • พีรเดช นวลสาย

    7 มีนาคม 2550 17:04 น. - comment id 95257

    ขอบคุณ คุณ "โคลอน"  ด้วย ที่อดทนอ่านทุกเรื่อง   41.gif  
    ดีใจครับที่เข้ามาอ่าน....แล้วผมจะตามไปอ่านบ้างครับ
  • โคลอน

    7 มีนาคม 2550 17:21 น. - comment id 95258

    68.gif ต้องใช้คำว่า ตั้งใจอ่านมากกว่านะ เพราะเราไม่จำเป็นต้องใช้ความอดทนในการอ่านงานเขียนคุณเลย...จริงๆ29.gif

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน