บททดสอบแห่ง “รัก”

โนริโกะ

เมื่อลืมตาตื่นขึ้นมาฉันได้ถามตัวเองว่า  เมื่อวานเกิดอะไรขึ้น   มันเป็นความฝันหรือความจริง   ต่อไปนี้ฉันไม่มีเธออยู่เคียงข้างอีกแล้วใช่ไหม  มันไม่จริงใช่ไหมที่เธอบอกว่าเรา จบกันแค่นี้  เราหยุดทุกอย่างและเป็นแค่เพื่อนกันดีไหม  แล้วทำไมฉันอยากจะร้องไห้แต่  น้ำตามันไม่ยอมไหลออกมาสักหยด!! 
	หัวใจของฉันมันชาใช่ไหม?  ถ้ามันเป็นแค่ความฝัน ฝันร้าย ฉันจะดีใจมากที่ได้ตื่นขึ้นมา แต่เมื่อฉันนอนลืมตาทบทวนอยู่สักพัก  ฉันจึงค่อย ๆ ยอมรับความจริงว่า  มันเป็นเรื่องจริง เราเลิกกันแล้ว!  และฉันถูกหักอก! แล้ววันพรุ่งนี้เมื่อต้องเจอเขาอีกที่ทำงานฉันจะทำยังไงดี  จะวางตัวอย่างไง  จะแสดงอาการแบบไหน...
	นิ่ง  เฉย  เย็นชา  และไม่สนใจเขาคนนั้น  มองเลยผ่านไปเลยเหมือนกับเขาไม่มีตัวตน การทำแบบนี้อย่างน้อยก็ทำให้ฉันรู้สึกเจ็บปวดน้อยลง  ฉันไม่แกร่งพอที่จะพูดกับเธอเหมือนว่า  ไม่มีอะไรเกิดขึ้น  ฉันทำไม่ได้  จะให้พูดคุยปกติเหมือนที่ฉันคุยกับคนอื่น ๆ  นั้น  ทำไม่ได้แน่นอน ขอยืนยัน
	8  ชั่วโมงที่ทรมานกับการสร้างหน้ากากและเกราะกำบัง  พอกลับมาบ้านขอร้องไห้ให้สะใจสักที  อย่างน้อยก็เป็นทางออกทางเดียวที่ทำได้  ร้องไห้ให้กับตัวเอง  ร้องไห้ให้กับความอ่อนต่อโลก  มองโลกในแง่ดีอย่างเดียว  ไม่ระวังตัวระวังใจในการคบคน  ก่อนจะคบกันก็คิดว่าดูรอบคอบแล้วนะ  แต่อยากจะบอกว่าคนเราเมื่อไม่ได้มาคบกันจะไม่รู้นิสัยที่แท้จริงหลอกนะ  อย่างเช่น  ตอนที่เป็นเพื่อนกันเราก็คิดว่าคนนี้เป็นเพื่อนที่ดีนะ  น่าคบ  ยิ้มแย้มแจ่มใส  น่ารัก    ตรงสเป็คเลย   แต่เมื่อได้ลองคบไปสักพัก  จึงรู้ว่าไม่ใช่สำหรับเรา   แต่เขาก็ยังเป็นเพื่อนที่น่ารักสำหรับทุกคนอยู่  แล้วก็จะมีคนมาถามเสมอว่า  โกรธอะไรนักหนา  เขาก็เป็นคนดีนี่นะ  เฮ้ยเบื่อจังเลย  ถ้าเขาดีก็คบกับเขาเองสิ! 
	นี่ก็เป็นบททดสอบอีกหนึ่งบทใช่ไหม?  เมื่ออกหัก ก็เจ็บพอแล้ว  ยังมีเพื่อน ๆ  ที่หวังดีมาคอยถามเป็นการตอกย้ำอีกหรือเนี่ย  แต่ฉันก็ต้องให้กำลังใจตัวเอง  สู้ สู้!!