สายไปแล้วสำหรับคำว่า “รัก”

โนริโกะ

มารักทำไมตอนนี้  ตอนที่จะเสียฉันไป  ประโยคนี้คงพอจะคุ้นหูกันบ้าง จากเพลงสตริงที่กำลังฮิตอยู่ในขณะนี้  มนุษย์ในโลกนี้คงพบเจอกับเหตุการณ์นี้หลายต่อหลายคู่
	ฉันก็รู้สึกแปลกใจเหมือนกันว่าทำไม  เวลาที่เราคบกันทำไมเราไม่ถนอมน้ำใจ  หรือรักษาคนที่เรารักไว้ให้อยู่กับเรานานที่สุด  เรากลับทำร้ายคนที่เรารักอย่างเช่น  การที่เราแสดงอารมณ์โกรธ โมโห เอาแต่ใจตัวเอง  โดยไม่รู้สึกแคร์ความรู้สึกของคนที่เราคบอยู่เลย  การทำเป็นไม่สนใจความรู้สึกของเขา  เวลาที่เขามีความทุกข์ต้องการจะมาปรับทุกข์ให้ฟัง  เราก็แสดงอารมณ์เบื่อหน่าย ไม่อยากรับรู้  แต่พอเมื่อตัวเองมีความทุกข์ กลับอยากให้เขามาดูแลสนใจ  อย่างนี้เรียกว่า ความเห็นแก่ตัวได้ไหม  ที่เขาบอกไว้ว่ารวามรักทำให้คนเรากลายเป็นคนเห็นแก่ตัว...
	สำหรับฉันก็เคยเจอเหตุการณ์แบบนี้เหมือนกัน  แต่ฉันก็ใช่ความอดทนกับสิ่งต่าง ๆ ที่เกิดขึ้น  คิดเสมอว่า  เราต้องให้โอกาสเขาปรับปรุงตัวเอง  แต่ตลอดเวลา  ฉันก็มีแต่ความรู้สึกเจ็บปวดเสมอ  เพราะฉันต้องการจะซื้อเวลาให้การคบกันของเรายืดออกไปให้ได้นานที่สุด  แต่ฉันก็ไม่สามารถจะยื้อเวลาให้นานเท่าที่ต้องการได้ เมื่อเธอแสดงออกถึงความเบื่อหน่าย  และเป็นคนพูดตัดความสัมพันธ์ของเราให้จบลง...
	ฉันไม่เคยได้เตรียมใจ  ว่าจะเกิดเหตุการ์แบบนี้ขึ้นมาก่อนเลย  คิดเสมอว่า  คนที่จะพูดตัดความสัมพันธ์น่าจะเป็นฉันมากกว่า  แต่ฉันคิดว่าตัวเองไม่มีความกล้ามากพอแน่นอน  เพราะคิดเสมอว่า  ฉันไม่อยากทำให้ใครต้องเจ็บเพราะฉัน
	แต่ฉันเป็นคนที่ยอมรับความจริงได้  แม้ว่ามันจะเจ็บปวดสักเพียงไหน  เมื่อเขาไม่ต้องการจะคบกับเราอีกต่อไปแล้ว  ไม่ว่าเขาจะมีเหตุผลอะไรก็ตาม  ฉันก็ยอมรับการตัดสินใจของเขา  ฉันจะบอกว่าฉันเสียใจมากถึงมากที่สุด  แต่ไม่เคยขอร้อง  อ้อนวอนให้เขาอย่าทิ้งฉันไป  หรือให้เขากลับมาเลยจยถึงทุกวันนี้  เพราะอะไร?  คนเราต้องมีศักดิ์ศรี  ต้องรักตัวเอง  และก็คิดเสมอว่า  เมื่อเขาไม่ได้รักเรา  ก็ปล่อยเขาไปตามทางที่เขาเลือกเถอะ
	เวลาผ่านไปหลายเดือน...  แล้วทำไมเขาจึงต้องกลับมาเพื่อบอกว่ารักเรา  และถามว่าจะขอกลับมาคบกับฉันใหม่ได้ไหม?  เวลานี้  เวลาท่ฉันรู้สึกมีความสุข  มีความสุขกับการกลับมาใช้ชีวิตแบบเดิมเหมือนปกติ  เหมือนตอนที่ฉันไม่มีเธอ  เธอไม่รู้เหรอว่า  เธอได้สูญเสียฉันไปแล้วตั้งแต่วันที่เธอบอกเลิก!!  เวลาหลายเดือนที่ผ่านมาแต่ละคืนแต่ละวัน  สำหรับฉันมันยากและรู้สึกเหนื่อยและท้อมากแค่ไหนเธอไม่เคยรู้  แต่ด้วยกำลังใจจากพ่อแม่  พี่น้อง  เพื่อน ๆ และจากตัวเอง  ทำให้ฉันผ่านมาได้จนถึงวันนี้  ฉะนั้นคำว่า รัก  ของเธอตอนนี้มันจึงไม่มีค่าหรือมีความสำคัญกับฉันอีกแล้ว  เพราะเธอได้สูญเสียฉันไปแล้วตลอดกาล.....