นักโทษคุกใจ ที่ถูกปล่อยตัว

สุสานสีน้ำฟ้า

มีใครบ้างที่เป็นนักโทษคุกใจแล้วอยากออกจากคุกใจบ้าง ผมคิดว่าคงมีน้อยนะ คนที่ตกเป็นผู้ต้องหาหัวใจ คงไม่มีใครอยากออกจากคุกใจ แต่บางคน (ตัวผม) ถูกศาลตัดสินว่าไม่ผิด เลยไล่ออกจากคุกใจ 
เคยบอกกับเธอว่าจะอยู่ในคุกใจตลอดไป เธอก็บอกว่า จะขังไว้ในคุกใจตลอดไป แต่วันนี้ ทำไม ทำไมหนอ ไม่อยากจากเธอไปเลย จะให้ลืมเธอนั้น คงทำได้ยาก ยังยากกว่าการเข้าไปในชีวิตเธออีก 
แม้เธอจะไม่กลับมา หรือแม้เธอจะไม่อยากอ่านเมล์ ไม่อยากเห็นชื่อนักโทษคนนี้ นักโทษคุกใจคนนี้ยังรอเธอกลับมา นานเท่าไหร่ก็จะรอ 
หากเธอมาเที่ยวถึงดินแดนแห่งนี้ ให้รู้ว่านักโทษคนนี่ที่เคยอยู่ในคุกใจเธอฝันร้ายแทบทุกคืน จากที่ฝันถึงเธอยามใกล้รุ่ง กลับมาฝันถึงมารร้ายเร่ร่อน กลางคืนไม่อยากนอน นอนเมื่อไหร่ก็ฝันร้าย เช้ามาไม่อยากตื่น กาฬิกาปลุกดังก็ปิด ฝืนนอนต่อ เธอจะรู้บ้างไหมเธอ ว่าทรมานแค่ไหน ผมรู้ว่าเธอสงสารผม แต่เธอฝืนใจเอง กลับมาเถิดหนา อย่าให้นักโทษคนนี้ ฝันร้ายต่อไปอีกเลย กลับมาพยาบาลหัวใจให้ยิ้มได้หน้าสดใสดังวันวานเถิดคนดีที่ฝั่งฝัน จะรอเธอเสมอ ณ ปลายฝัน