ทำไมต้อง---------จบแบบนี้ ตอน ๓

น้ำแข็งปล่าว

วันต่อมาอ้อมต้องไปแข่งบาสแล้วพี่น๊อตก็แข่งฟุตบอลแต่อ้อมแข่งตอนเช้าและกะว่าจะชวนจีจี้ไปดูตอนบ่าย พอถึงเวลาแข่งอ้อมกำลังจะเดินเข้าสนาม อ้อมก็ได้ยินเสียงใครสักคนเรียก
อ้อมครับ
อ้อมหันไปก็ต้องแปลกใจอย่างมาก
พี่เองน๊อตตะโกนย้ำ
ค่ะอ้อมขานรับ
พี่มาเชียร์นะ พยายามเข้าล่ะน๊อตให้กำลังใจ
ค่ะอ้อมยิ้มด้วยความปราบปรื้ม
พอแข่งเสร็จผลออกมาทีมของอ้อมก็ชนะแล้วอ้อมก็ดีใจทั้งสองอย่างในวันเดียวกันแล้วอ้อมก็หันมาสบตากับพี่น๊อตและพี่น๊อตก็ยิ้มให้ แล้วอ้อมก็ได้รู้ว่าพี่เค้ายิ้มน่ารักอย่างที่คิดไว้จริงๆ
ไม่เห็นเขียนกลอนให้พี่เลยน๊อตถาม
ก็เห็นว่าพี่กำลังยุ่งๆเรื่องกีฬาสีนี่อ้อมบอก
แต่พี่ก็ต้องการกำลังใจเหมือนเดิมนะน๊อตพูสั้นๆ
จ้า รับทราบเจ้าค่ะอ้อมพูดยิ้ม
พอตอนบ่ายอ้อมก็ไปดูพี่น๊อตแข่งฟุตบอลพอตอนเย็นพี่น๊อตก็รอเดินไปส่งอ้อมที่หน้าปากซอยทางเข้าบ้านก็ทำแบบนี้เป็นประจำแล้วอ้อมก็เลยกล้าโทรไปหาพี่น๊อตแล้ว ทุกวันตอนหนึ่งทุ่มครึ่งอ้อมจะโทรหาพี่น๊อต แต่อ้อมไม่ให้พี่น๊อตโทรหาเพราะที่บ้านอ้อมไม่อยากให้ลูกสาวมีแฟนตอนเรียนอยู่อ้อมเองก็บอกพี่น๊อตให้เข้าใจ น๊อตเองก็เค้าใจอ้อมเสมอ
สวัสดีค่ะขอสายพี่น๊อตค่ะอ้อมพูดเสียงใส
แปปนะแม่น๊อตเป็นคนรับสาย
ว่าไง คนเดิมน๊อตรับสาย
ป่าวค่ะ ทำอะไรอยู่ กินข้าวยังค่ะอ้อมถาม
ทำการบ้านจ้า กินข้าวแล้ว อ้อมล่ะทำไรยังน๊อตถาม
เรียบร้อยค่ะอ้อมตอบ
ฝันดีนะค่ะพรุ่งนี้เจอกันน๊อตพูด
พี่ก็ฝันดีค่ะอ้อมบอก
ฝันถึงพี่ด้วยล่ะน๊อตพูด
ค่ะอ้อมพูดเสร็จก็วางสาย
อ้อมกับน๊อตก็มีความสัมพันธ์ที่ดีขึ้นและก็เป็นอย่างนี้เรื่อยมาทั้งอ้อมและน๊อตต่างก็มีรอยยิ้มให้กันเสมอ