ลมหนาว.. มาเยือนอีกครั้ง ฉันภาวนาให้ลมหนาวของปีนี้ ..หนาว.. นาน.... กว่าปีก่อน ๆ ลมหนาวทำให้อารมณ์ฉันละเมียดละไม..อ่อนไหวต่อความรู้สึกเสมอ ฉันคงคิดไปเองอีกแล้วสินะ.. ท่ามกลางอากาศเย็นเยียบ และเงียบสงบของคืนค่ำ เป็นอีกคืน.. ที่ฉันละทิ้งสิ่งที่ควรทำ นั่นคือกองหนังสือเล่มหนา ๆ ห้าหกเล่ม ที่มีคนหยอกฉันอยู่ทุกบ่อยว่า... อย่าเข้าไปใกล้นะ เดี๋ยวง่วง หรือ.. เสียงใส ๆ อย่างนี้ แสดงว่าไม่ได้อ่านหนังสือหรอก และอีกสารพัดคำหยอกเย้า ที่คนมองโลกในแง่ร้ายอย่างฉันอยากจะเรียกว่าเหน็บแนมนัก .... ฉันนั่งอ่าน บันทึกความรู้สึก เก่า ๆ ที่เขียนไว้เมื่อยามคิดถึงคนนั้น.. ฝันถึงคนนี้... ฉันชอบคำที่บางคนเรียกว่า จดหมายใจ นะ แต่บันทึกของฉันไม่มีภาษาสวย ๆ คำหวาน ๆ เหมือนอย่างนั้น แถมไม่แน่ใจอีกด้วยว่า.... ฉันใช้หัวใจเขียนมันหรือเปล่า .. รู้แต่ว่า.. ทุกความรู้สึกที่เกิดขึ้น ณ ขณะนั้น ฉันไม่อยากปล่อยให้ผ่านเลย.. .. รื้ออารมณ์ ... ฉันชอบคำนี้.. อาจเป็นเพราะฉันทำบ่อย เป็นบ่อย... บ่อยจนหลายคนนึกรำคาญ กับอีกบางคนที่แม้จะไม่รำคาญ แต่ก็เบื่อ... เบื่อความรู้สึกแย่ ๆ ที่ฉันเป็น.. เบื่อที่ฉันไม่ยอมพาตัวเองออกมาจากความรู้สึกนี้เสียที .. อย่าเบื่อฉันเลยนะ.. แค่เบื่อตัวเองฉันก็แทบแย่แล้ว.. .... เมื่อเวลาล่วงเลย อาจมีบ้างที่เราหลงลืมไปว่า.. รู้สึกแรกแห่งการพบ.. เป็นเช่นไร.. หลับตา ทบทวนรู้สึกนั้น.. อุ่ น ห ว า น.. ยังจำ ประโยคที่เคยไปตอบไว้ในงานงานหนึ่ง.. ด้วยหลายครั้ง.. ยามที่อารมณ์และความรู้สึกพาฉันออกไปจากจุดศูนย์กลาง ไม่ว่าจะด้วยแรงเหวี่ยงของใครต่อใคร หรือเพราะความเป็นไปของตัวเอง ฉันมักหลงลืมความรู้สึกดีดี ที่ฉันเคยได้รับ... ฉันมักแปรเปลี่ยนความรู้สึกนั้น ให้เป็นความชัง.. ด้วยหวังว่ามันจะทำให้ฉันตัดใจจากอะไรอะไรได้ง่ายขึ้น... ทำไมคุณนึกถึงแต่ความรู้สึกของตัวเอง..? คนที่ถามฉันแบบนี้.. คงไม่รู้หรอกว่า.. ฉันเก็บเอาคำถามนั้นมา..และจมกับมันอยู่นานขนาดไหน... ฉันนึกถึงแต่ความรู้สึกตัวเองหรือ ?.. แล้วทำไมจึงมีคนบอกฉันว่า.. ทำอะไรเพื่อตัวเองบ้างเถอะ.. อย่าเก็บความรู้สึกคนอื่นมาทำให้ตัวเองรู้สึกแย่เลย ฯลฯ .. แท้แล้ว.. ฉันเป็นคนแบบไหนกันแน่นะ.. ช่างเถอะ.. ฉันก็แค่รำพึงรำพันไปอย่างนั้นเอง เพราะยามนี้... ฉันอยากทบทวนและดื่มด่ำอยู่กับรู้สึกนั้น .. อุ่น.. หวาน.. ยังจำ.. ฉันคิดถึงความรู้สึกเก่า ๆ เหล่านั้นจัง... .. คิดถึง.. ตาคนนั้น .. คิดถึง.. ตาคนนี้ คิดถึงสิ่งดีดีที่ได้เกิดขึ้นกับฉัน.. คิดถึงบางสัมพันธ์อันห่างไกล.. ที่แค่ เ พี ย ง ห ลั บ ต า.. ก็เสมือนว่าได้ชิดใกล้ จ น ริ น ล ม ห า ย ใ จ ร ด กั น.. .. ค่ำคืนนี้.. ฉันขอมีความสุขอยู่กับการได้รำลึก นึกถึง.. ฉันจะเลือกรื้ออารมณ์.. เฉพาะในส่วนที่ดีดี ความรู้สึกดีดี.. ขอมีความสุขสักคืนเถอะนะ... ฉันบอกตัวเอง..
.. ฝากฟ้า .. มองฟ้าค่ำคืนนี้.. ฟ้าไม่เปลี่ยนสี มีแสงจันทรา มองดาวที่เกลื่อนฟากฟ้า.. นับร้อยลายตาพาใจหวั่นไหว คิดถึงคนที่เรารัก คิดถึงเธอมาก.. คิดถึงกว่าใคร เธอนั้นอยู่แสนไกล เธอเป็นอย่างไรบ้างหนอคนดี ..โอ้ฟ้าจ๋า.. ฟ้าค่ำคืนนี้.. ช่วยบอกเธอที ว่าข้าคิดถึง ..โอ้จันทร์เอ๋ย.. โอ้จันทรา.. ช่วยถามเธอซิว่า เธอคิดถึงข้าบ้างไหม.. ..โอ้ดาวเอ๋ย.. เฉลยคำสัญญา ช่วยบอกเธอว่า.. ฉันนั้นรักเธอ..
ผู้หญิงช่างฝัน 26 ธ.ค. 2549 19:31 น. - ID 7617 
1577
9
0
26 ธันวาคม 2549 23:04 น. - comment id 94481
น่าสนใจมากครับ.. เก็บอดีตที่ดีดีใว้ในความทรงจำ เมื่อระลึกถึงมันแล้วหัวใจก็ยิ้มได้%
27 ธันวาคม 2549 08:20 น. - comment id 94482
ฉันไม่เคยเข้าใจ... ว่าฉันแบบคนแบบไหน? บางครั้งต้องการใครสักคนที่ไว้ใจ เพื่อ...อยากให้เขาเป็นกระจกสะท้อน ความเป็นตัวตนของฉันเอง... บางครั้งฉันก็เอาแต่ใจ... บางครั้งใคร ๆ ก็บอกว่าฉันเอาแต่ใจคนอื่น จนลืมนึกถึงตัวเอง... ไม่เข้าใจ ณ วันนี้ยิ่งไม่เคยเข้าใจเลย.. รักษาสุขภาพนะคะ
27 ธันวาคม 2549 08:57 น. - comment id 94483
สวัสดีค่ะฝาแฝด เพียงเพี้ยน อ่านแล้วนึกถึงอารมณ์ของตัวเองที่ซ่อนไว้นานมากแล้วนะคะ ขื่นๆพิลึกล่ะ กับการรอคนไม่ว่าง อิอิ แต่อย่างคุณว่าขอเพียงเก็บรอยคำมาพรมใจ ขอเพียงมีความสุขกับสิ่งดีๆที่เคยมีก็แล้วกันเนาะ ไปกินเอ็ม เคกันมะ
27 ธันวาคม 2549 10:23 น. - comment id 94492
จ้าอากาศหนาวยามค่ำคืนเป็นยามที่เรามี ความสุขยิ่งนักภายใต้ผ้าห่มทำให้เกิดฝันในสิ่งต่างๆ ทั้งๆที่ยังมิได้หลับใหลไปมันช่างเป็นความฝันที่สุขนัก เข้ามาอ่านเรื่องงามๆจ้า
แก้วประเสริฐ.
28 ธันวาคม 2549 10:23 น. - comment id 94507
งดงามในอารมณ์เหลือเกินค่ะน้องรัก จากใจด้วยชื่นชมนะคะ ขอให้น้อง มีความสุขปีใหม่มากๆเลยนะคนดีของพี่พุด รักและคอยติดตามงานมาเสมอค่ะ
29 ธันวาคม 2549 10:14 น. - comment id 94520
คุณ .. sujunyang .. ความคิดคนเรามีสองด้านเนาะ.. บางวันก็ซุกซ่อนตัวอยู่ในด้านมืด บางวันก็ออกมาโลดแล่นอยู่ในด้านสว่าง เป็นหนึ่งในนั้นค่ะ.. ความทรงจำดีดี เมื่อได้นึกถึง บางครั้งก็อดที่จะฟูมฟาย นึกเสียดายมันไม่ได้ แต่คิดอีกที.. โชคดีแค่ไหนแล้ว.. ที่ยังเคยมีสิ่งดีดี.. เหลือไว้ให้จดจำ ขอบคุณค่ะ..
29 ธันวาคม 2549 10:19 น. - comment id 94521
คุณ มะกรูด.. อย่างนี้มังคะ.. จึงมีคนพูดเสมอ ๆ ว่า อย่าหวังให้คนอื่นมาเข้าใจเรา.. เมื่อตัวเรายังไม่เข้าใจตัวเองเลย .... รักษาสุขภาพเช่นกัน.. แข็งแรงทั้งกายและหัวใจค่ะ ขอบคุณค่ะ..
29 ธันวาคม 2549 10:24 น. - comment id 94522
คุณเพียงพลิ้ว.. ถึงหื่น เอ๊ย!.. ถึงขื่นแค่ไหนก็เชื่อว่าคุณจะไม่ยอมแพ้ค่ะ ที่ชวนน่ะ.. จะเลี้ยงว่างั้นเหอะ.. ขอบคุณนะคะ..
29 ธันวาคม 2549 10:40 น. - comment id 94523
คุณแก้วประเสริฐ.. ค่ะ.. ความฝันทำให้เรามีความสุข.. แต่บางทีก็เหมือนหลอกตัวเองเนอะ.. ได้ยินว่าอุณหภูมิจะลดลงอีกแล้ว.. รักษาสุขภาพนะคะ ขอบคุณที่มาค่ะ..
29 ธันวาคม 2549 10:50 น. - comment id 94524
.. พี่พุดไพร.. ยังจำได้ค่ะ.. พี่พุดเป็นกำลังใจแรก ๆ เมื่อครั้งเริ่มต้นเขียนงาน กระท่อมริมเชิงเขา ใกล้เงาลำธารฝัน ของพี่พุด ก็เป็นสิ่งที่ตอกตรึงใจไม่เคยลืมเช่นกันค่ะ มีความสุขในทุก ๆ วัน เช่นกันนะคะ ขอบคุณพี่พุดจังค่ะ..
23 ตุลาคม 2551 11:36 น. - comment id 102109
หลายวันก่อนฝนตกหนักมาก และแล้วความรู้สึกบางคนก็หลุดหายไปยังไม่มีทีท่าว่าจะกลับ สงสัย มรสุมแห่งความเศร้า หอบให้ลอยหายไปกับสายฝน หรือไม่ก้ไปตกติดอยู่กับดินผืนใดที่ห่างไกล แต่แสนคิดถึงก็เป็นแน่ ไม่มีอะไรหรอก แค่ฝนตกแล้วหละ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
ช่วยเลือกที่สุดกลอนดีๆ