ดาวริน ที่รัก... ขณะที่ผมกำลังสะท้านสั่น อยู่กับลมแห่งฤดูหนาวในเมืองนี้ ... เช้านี้ผมได้ข่าวจากลมหนาว ... ข่าวว่าคุณกำลังป่วยเจ็บเพราะพิษหนาว เธอบอกผมว่า คุณนอนซมไข้มาหลายวันแล้ว ... หมอก็ไม่ได้ใกล้ หยูกยาก็ไม่ได้รักษา ... ขังตัวอยู่กับตัวเองในโลกว้าง และร้างซึ่งมิตรสหายมาหลายราตรีกาล คุณฟูมฟาย แหละร่ำไห้ กับอะไรซักอย่าง ? ... .... ดาวรินที่รัก... ทำไมหนอ แค่ลมหนาวทำคุณท้นท้อ แหละสิ้นอาลัยหวังในชีวิตได้ถึงเพียงนี้เลยเช่นนั้นหรือ ผมไม่อยากเชื่อ ไม่อยากเชื่อเลยดาวริน.... ... นางฟ้าผู้สดใส ดุจเทพธิดาแห่งหน้าร้อน ไยจึงได้แพ้พ่ายแก่พิษหนาวหนอ ...ผมถามใจ ฤา เพราะว่า... ลมหนาวได้นำพาฤดีกาลที่แสนเศร้าใด มาบรรณาการแด่นางฟ้าของผม ... ดาวรินที่รัก คุณทุกข์กับสิ่งใด ไยคุณไม่ฝากลมหนาวมาบอกข่าว เล่าให้ผมฟังบ้าง อย่างน้อยนะดาวริน อย่างน้อย คุณจะมีผม มีผมเป็นเพื่อนทุกข์ เพื่อนทุกข์ของคุณไง ... ผมจำได้นะดาวริน... ฤดูกาลของปีก่อน ลมร้อน เธอพาผมมาเจอคุณ คุณ... ซึ่งสอนความสดใส เดียงสา และสง่างาม ท่ามกลางความสร้อยเศร้าของผม ... นางฟ้าซึ่งเอื้อมหัตฐ์แห่งความเมตตา คว้าผู้เศร้าปรารถนาให้หลุดพ้นจากความทรมาน ... คุณ...ผู้สอนให้รู้จักส่วนสุขบนเรือนปรารถนาที่เจ็บปวด ผู้เป็นมากกว่าสายลมในหน้าร้อน แหละยิ่งกว่าผู้ปรากฏกาย... ท่ามกลางมิตรสหายในราตรีกาล ผู้เงียบสงบ ในความเริงร่า... แหละเรียบง่าย ในความว้าวุ่น ผู้สอนให้ผู้ไม่เคย... ได้คุ้นชิน เรียนรู้ เข้าใจ และแบ่งปัน ... นางฟ้าแห่งหน้าร้อน ไยจึ่งทุกข์เศร้าในหน้าหนาวหนอ ผมห่วงคุณจริงเชียว ... คุณจะนึกคิดสักครั้งไหมนะ ว่าผมเพียรพยายามส่งแรงปรารถนาถึงคุณมาหลายราตรีกาลแล้ว ... แต่ไม่เลย ไม่เคยสำเร็จสักครั้ง ... ลมหนาวปฏิเสธที่จะนำพาปรารถนาแห่งผม ไปบรรณาการแด่คุณ .... เธอบอกผมว่า.... ตราบเท่าที่คุณ ผู้เป็นนางฟ้าของหน้าร้อน มิเคยส่งสารแห่งความปรารถนา มาถึงสายลม ความปรารถนาแห่งผม จักสูญหายระหว่างทาง หากเพียรพยายามย่างกรายเข้าไปในฤดีกาลที่ร้อนรุม บนโต๊ะหนังสือของผม จึ่งมีกองแห่งปรารถนาที่ไร้ค่านั้น กองสุมอยู่จนเหลือประมาณ ... ดาวริน... ดาวรินที่แสนรัก... แหละขณะที่ผมกำลังสะท้านสั่น อยู่กับลมแห่งฤดูหนาวในเมืองนี้ ... เป็นอีกเช้านี้ ที่ผมได้ข่าวจากลมหนาว ... ข่าวว่าคุณกำลังป่วยเจ็บเพราะพิษหนาว เธอบอกผมว่า คุณ ยังคงซมไข้มาหลายวันเช่นที่เป็น ... หมอก็ไม่ได้ใกล้ หยูกยาก็ไม่ได้รักษา ... ขังตัวอยู่กับตัวเองในโลกว้าง และร้างซึ่งมิตรสหายมาหลายราตรีกาล คุณฟูมฟาย แหละร่ำไห้ กับอะไรซักอย่าง ? .... ดาวรินที่รัก... นางฟ้าผู้ซึ่งผมห่วง แหละคะนึงหา เมื่อไหร่หนอ.. คุณจะนึก และระลึกได้ ระลึกว่า... ว่าอาจจะมีใครสักคน กำลังห่วงคุณแทบขาดนัย เปิดหัวใจคุณเถิดดาวริน ลองสมานทรมาน์แห่งคุณ ด้วยแรงปรารถนาแห่งผม สักครั้งก็ยังดี ผมอ้อนวอน นะดาวริน ..... ด้วยหัวใจรักคุณ / แทนคุณแทนไท / พระจันทร์ที่ ๒๕ ธันวาร์ ๔๙
แทนคุณแทนไท 25 ธ.ค. 2549 14:18 น. - ID 7611 
2718
10
0
5 กรกฎาคม 2551 11:02 น. - comment id 83161
1 มกราคม 2550 20:23 น. - comment id 89457
หน้าส่วนตัว
สวัสดีปีใหม่ค่ะ พี่แทน
กระต่ายขอให้พี่ชายที่แสนดีพบเจอแต่เรื่องดีๆๆน่ะค่ะสุขภาพแข็งแรง มีความสุขทั้งครอบรัวค่ะ
25 ธันวาคม 2549 16:05 น. - comment id 94450
เป็นความรักซึ่งไร้ซึ่งคำพูดจริงๆค่ะ ขอให้แรงปรารถนาจากหัวใจสองดวง รับรู้ด้วยแรงกระแสแห่งรักที่พัดพาจากใจหนึ่งสู่ใจหนึ่ง...นิรันดร...
25 ธันวาคม 2549 16:38 น. - comment id 94453
คุณกระต่ายใต้เงาจันทร์ ...เพียงหลับตาฟังเสียงปรารถนาที่ไหวเต้นอยู่ภายใน ...สิ่งพบ และสัมผัส จึ่งอาจมากมายกว่า แค่คือ "ใครรักใคร" "ใครปรารถนาใคร" ...คงเพราะมีหลายสิ่งหลายอย่าง จะอารมณ์ เหตุผล หรือสิ่งที่เหนือการจะคาดคิดถึง ทำให้หลายปรารถนาที่แม้เหมือนกัน ก็ไม่เคยตรงกัน แม้เพียงสักครั้ง... ที่จะโชคดี คืนหนึ่ง ขณะนิทรา ข่มปรารถนาและความว้าวุ่นนั้น ยังไม่วายจะครุ่นคะนึง ใครนั้นจะรู้หรือไม่ ว่าปรารถนาดี "เริ่มด้อยค่า และนับวันจะเข้าใกล้ความไร้ค่า เข้าไปทุกขณะที่ปล่อยนาน" แม้ถึงว่า ผมรักเรือนปรารถนานั้น เพียงไหน เท่าแผ่นฟ้า หรือปรารนาเท่าผืนหวัง แต่ยังมิรู้แน่สักทีเลยว่า แท้แล้ว "เรือนปรารถนาจักต้องการผมหรือไม่" หัวใจ จึ่งได้ แต่ถามใจ มีแต่ความสุขนะครับคุณ ผมหวังใจ
25 ธันวาคม 2549 22:49 น. - comment id 94458
ปรารถนาดี.. ไม่มีวันด้อยค่า.. คุณว่ามั้ย .... งานสวย.. เพลงเพราะ... อ่านแล้ว... อยากชักใบให้เรือเสีย
26 ธันวาคม 2549 08:40 น. - comment id 94463
26 ธันวาคม 2549 09:30 น. - comment id 94465
คุณผู้หญิงช่างฝัน ถึงแม้รู้ว่า ปรารถนาจักไม่เคยด้วยค่า เหตุเพราะไร้ซึ่งปรารถนาของใครไหน... แหละปรารถนาดี จักยังคงเป็นปรารถนามีอยู่เช่น ตลอดนิรันดร์ ก็ยังคงแอบหวัง ปรารถนาหนึ่ง จักไม่คงมีอยู่เช่นนั้น นิรันดร์นัก เพียงวาดคะนึง ถ้าเธอยื่นมือมารับกลับไปบ้าง อาจได้ก่อปรารถนาหนึ่งที่พึงดี พึงมี สักที หวังใจ.... ขอบคุณที่มาทักทายครับคุณ อ่านแล้วหยากชักใบให้เรือเสียรึครับ คุณคงต้องผิดหวัง "ผู้ชายพายเรือ"
26 ธันวาคม 2549 09:31 น. - comment id 94466
คุณ xขอบคุณที่มาเยือนครับ ขอลมหนาวคุ้มครองคุณ
26 ธันวาคม 2549 09:57 น. - comment id 94469
อ่านจดหมายฉบับนี้แล้วคงอุ่นไม่น้อยค่ะ
26 ธันวาคม 2549 10:35 น. - comment id 94472
"จดหมายรัก ฤดูหนาว" อ่านแล้วอุ่นในใจเหลือค่ะ พี่แทน... งดงามในงาน... รักษาสุขภาพนะคะ
26 ธันวาคม 2549 11:49 น. - comment id 94475
สวัสดีครับคุณเพียงพลิ้ว อากาศหนาวๆแบบนี้ ได้อะไรอุ่นๆ มาบรรเทาคงดีไม่น้อย เบื้องบน เป็นแผ่นฟ้ากว้าง เบื้องล่าง เป็นธารน้ำใส ตัว ฉันมีกาน้ำ หนึ่งใบ กับกอง ฟืน ที่วางอยู่เรียงราย อยู่มา ปีแล้ว ปีเล่า วันเก่าๆ ได้ผ่าน เลยไป คืบคลาน เข้าสู่ วันใหม่ ลม หายใจ ยังอบอุ่นในทรวง ฉันไม่เคยคิด อื่นใด ที่ยาวไกล เกิน สุดขอบ ฟ้า เราพบกัน ใต้ดวง ตะวันรอน ยามเธอนอน ฉันจะกล่อม นิทรา เราพบกัน แล้วพา กันก้าวไป ไปเก็บไม้ เก็บฟืน มาต้มกา น้ำเดือด เรามาแบ่ง กันกิน ฟืนหมด เราช่วย กันเก็บฟืน เบื้องบน เป็นแผ่นฟ้ากว้าง เบื้องล่าง เป็นธารน้ำใส ตัว ฉันมีกาน้ำ หนึ่งใบ กับกอง ฟืน ที่วางอยู่เรียงราย บางคน ว่า ฉันเป็น คนบ้า บางคน ว่า สติไม่ค่อยดี บางคน ว่า ฉันเป็น เช่น นี้ เพราะ ผิดหวัง บางสิ่ง ที่ตั้งใจ ฉันไม่เคยคิด อื่นใด ที่ยาวไกล เกิน สุดขอบ ฟ้า เราพบกัน ใต้ดวง ตะวันรอน ยามเธอนอน ฉันจะกล่อม นิทรา เราพบกัน แล้วพา กันก้าวไป ไปเก็บไม้ เก็บฟืน มาต้มกา น้ำเดือด เรามาแบ่ง กันกิน ฟืนหมด เราช่วย กันเก็บฟืน น้ำเดือด เรามาแบ่ง กันกิน ฟืนหมด เราช่วย กันเก็บฟืน... ถ้าแรงปรารถนาในใจ เป็นอุ่นไอให้ใครได้บ้าง คงไม่สิ้นแรงปรารถนาเร็วเกินไป มีความสุขกับอุ่นหนาวนะครับ ขอบคุณที่แวะมาครับ
26 ธันวาคม 2549 11:54 น. - comment id 94476
น้องมะกรูด อย่างน้อย เป็นจดหมายที่น้องพี่อ่านแล้วใจอุ่นขึ้นก็น่าดีใจแล้ว เพราะปรารถนานี้ มิรู้ "ดาวริน" จะเปดใจสัมผัสเมื่อไร่ มีแต่ความสุขนะครับน้อง หวังใจ
27 ธันวาคม 2549 09:44 น. - comment id 94486
เด๋วเราเขียน .. "จดหมายร้าว เมื่อคราวฤดูฝน .. " ดีกว่า .... นะ .. อิอิ
27 ธันวาคม 2549 10:44 น. - comment id 94495
แก้วประเสริฐ.
27 ธันวาคม 2549 19:09 น. - comment id 94501
ซาบซึ้งกินใจ ขอให้คุณดาวรินได้รับรู้ ไม่ว่าจะหนาวเพียงใด ก็ยังมีคนที่ยังห่วงใย และพร้อมที่จะกอดคุณไว้อย่างอ่อนโยน
28 ธันวาคม 2549 10:28 น. - comment id 94508
แทนคะ นับวันจะรจนางานจากหัวใจรัก แสนยอดเยี่ยมไร้เทียมทานหวานหยดหยาด ยิ่งขึ้นทุกทีนะ น้องรัก กลับบ้านมั้ยคะปีใหม่ พี่พุด คงไปเดินดายเดียวแถวบ้านทะเลชะอำค่ะ คิดถึงมาก ลืมพี่พุดแล้วละกระมัง ภาพสวยมากกกกกกกกกก งานไม่ต้องชมนะ รู้ๆกัน
29 ธันวาคม 2549 11:32 น. - comment id 94526
.. อิจฉาดาวริน.. เลยแวะมาอีกรอบ ..
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
ช่วยเลือกที่สุดกลอนดีๆ