*เพื่อนที่แสนดี*

สราวดี

เราสองคนเริ่มต้นจากความสัมพันธ์ของความเป็นเพื่อน ฉันก็คิดว่ามันคงจะเป็นอย่างนั้นตลอดไป แต่มันก็ไม่ได้เป็นอย่างที่ฉันหวังเลย ฉันยอมรับนะว่าฉันมีแต่ความรู้สึกดีๆให้กับเค้าเสมอ 
เค้าต่างกับคนอื่นที่ฉันเคยพบเคยใกล้ชิดด้วย เค้าแค่ผู้ชายธรรมดาๆคนนึงแต่ในตอนนั้นเค้าเป็นคนที่เข้ามานั่งอยู่ในหัวใจฉันมอบความอบอุ่นยามฉันเหงา อยู่เคียงข้างยามฉันร้องไห้ ปลอบใจเมื่อยามทุกข์ใจในเวลานั้นมันทำให้ฉันมีความสุขมาก และไม่อยากให้เวลานั้นจบสิ้นลง เราคบกันแบบนั้นมาเรื่อยๆเป็นเวลาหลายปี หลายปีที่ผ่านมามันทำให้ฉันรู้ว่าฉันรักผู้ชายคนนี้ แต่ฉันก็ไม่กล้าบอกกับเค้า เพราะกลัวว่าความสัมพันธ์ที่ผ่านมาของเราต้องจบลง ฉันก็คงได้แต่เฝ้ามองเค้าอยู่ห่างๆเท่านั้นเอง
      แล้ววันหนึ่งความสัมพันธ์ของเราก็ต้องจบลงจริงๆ เมื่อเค้ารู้ความรู้สึกของฉันที่มีต่อเค้า ทั้งที่ความจริงฉันไม่อยากให้เป็นแบบนั้นเลย แต่คงไม่มีทางกลับเป็นเหมือนเดิมได้อีก แต่ฉันก็ยังโกหกความรู้สึกของฉันต่อหน้าเค้า เราไม่เคยคิดอะไรกับเบียร์นะ..มันเป็นแค่ข่าวลือบ้าๆ อย่าสนใจเลย ฉันพูดไปได้ยังไงนะมารู้สึกตัวอีกทีก็มานั่งร้องไห้แล้ว คำพูดนั้นสำหรับฉันมันทำให้ฉันรู้สึกหมดสิ้นความหวังอย่างสิ้นเชิง ทั้งๆที่รู้อยู่แล้วว่าต้องมีวันนี้ และตั้งแต่นั้นเราก็ไม่ได้พูดกันเลยแม้ซักคำเดียว ต่างคนต่างหลบหน้ากันเสมอฉันเองก็ไม่กล้ามองหน้าเค้าอีกเลย จนมาถึงวันนึงฉันตัดสินใจที่จะนั่งเขียนจดหมายฉบับหนึ่งถึงเค้า มันจะเป็นจดหมายฉบับเดียวและฉบับสุดท้ายที่ฉันจะมอบให้ก่อนเราสองคนจะต้องจากกันไปตามอนาคตของตนเอง
     เบียร์เราก็เป็นเพื่อนกันมาหลายปีแล้วสินะเวลามันผ่านไปเร็วจริงๆ อีกไม่กี่วันเราก็ต้องจากกันแล้ว
เราเสียใจกับเรื่องที่เกิดขึ้นในวันนั้นมากนะ เราขอโทษจริงๆความจริงเราไม่น่าที่จะหลบหน้ากันเลย แต่ในเมื่อเรื่องของเรามันเป็นแบบนี้แล้ว ยังไงเราก็ยังอยากให้กลับมาเป็นเหมือนเดิมนะถึงแม้จะรู้ว่ามันเป็นไปไม่ได้อีกแล้ว ขอขอบคุณช่วงเวลาที่มีค่าที่เบียร์มอบให้ คำปลอบใจและให้กำลังใจมากมายที่มีมาเสมอ เราไม่เคยเสียใจเลยนะที่มีความรู้สึกดีๆให้กับเบียร์ ขอให้เบียร์มีความสุขมากๆอย่ากังวลเรื่องของเราเลย เราอาจต้องใช้เวลาซักหน่อย แต่เชื่อแน่เวลาซักวันเราคงจะพบกันอีกและพูดคุยกับแบบเพื่อนคนนึง 
มันคงดีที่สุดแล้วสินะที่ทำอย่างนี้ถึงแม้จะเสียใจบ้างแต่มันก็ดีที่สุดสำหรับเราสองคน และแล้ววันจบภาคเรียนก็มาถึง ต่อหน้าคนอื่นนั้นหรือแม้กระทั่งต่อหน้าเค้าคนนั้นฉันยิ้มเสมอ เหมือนกับว่ามันไม่เคยมีอะไรเกิดขั้นเลยระหว่างเรา และแล้วระหว่างที่ฉันนั่งไปหลบที่ซุ้มเพียงลำพังนานขนาดไหนก็ไม่รู้ แต่ก็มารู้สึกตัวอีกทีเมื่อมีเค้ามานั่งลงเคียงข้างฉัน	แล้วบอกับฉันว่าเราต้องไปแล้วนะ
อื้อแล้วยิ้มให้เค้าเหมือนเคย ลาก่อนนะมิ้น ขอบคุณสำหรับทุกสิ่งทุกอย่างนะ
โชคดีนะ ขอหั้ยมีความสุขมากๆล่ะ ก่อนไปเรามีอย่างนึงจะให้มิ้น อะไรเหรอฉันถามแบบงงๆ
เค้าส่งไดอารี่เล่มนึงมาให้ฉัน เราให้ หวังว่ามิ้นคงชอบนะบายครับ และแล้วเค้าก็เดินจากไป
ฉันเปิดดูหน้าปกของไดอารี่มีประโยคเขียนไว้หน้าแรกของไดอารี่ว่า สำหรับ.เพื่อนที่แสนดี 
      ทุกวันนี้ฉันยังคงเก็บไดอารี่เล่มนั้น มันเป็นสิ่งที่ยืนยันการพบกันของฉันกับเค้า ลาก่อนความรักในวันวาน   คงเหลือไว้แต่ความรู้สึกดีๆที่มีให้เธอตลอดไปเพื่อนที่แสนดีของฉัน