นิทานของพ่อ ...2

เพื่อนของพระจันทร์

แต่ผมก็ยังไม่ละทิ้งความฝันที่อยากจะเป็นนักเขียนหรอก 
ผมเฝ้าฝึกฝีมืองานเขียนจนคิดว่าดีพอถึงได้ลองส่งไปลงยังนิตยสารฉบับหนึ่ง 
จนในที่สุดก็ได้รับการตีพิมพ์ 
ผมเริ่มมีความสุขกับการเขียนหนังสือมากขึ้น 
เมื่อความฝันของผมเป็นจริง 
หนังสือเล่มแรกในชีวิตของผมพิมพ์เสร็จเป็นรูปเล่มเรียบร้อยแล้ว 
ผมรับหนังสือจากพี่ใหม่มา เปิดออกดูทีละหน้า ๆ ครั้งแล้วครั้งเล่า 
ไม่อยากเชื่อเลยว่าผมจะมีโอกาสแบบนี้จริง ๆ 
นี่มันสุดยอดความฝันของผมเลยครับพี่ ขอบคุณมากครับ 

เอ้า!นี่หนังสือของนัทเก้าเล่ม พี่ให้นัทเอาไว้แจกเพื่อน ๆ 
ถ้าไม่พอยังไงก็เข้ามาเอาใหม่ล่ะกัน พี่ใหม่หยิบห่อกระดาษยื่นให้ผม และนี่เช็คเงินสดค่าเรื่อง 
ขอบคุณมากครับ พี่ใหม่ 
ผมรับเช็คค่าความคิด ค่าน้ำหมึกของผมมาถือไว้ด้วยความรู้สึกที่บอกไม่ถูก 
แต่ที่แน่ ๆ มันเต็มเปี่ยมจนล้นไปด้วยความภาคภูมิ 
มาถึงตอนนี้ผมมั่นใจได้แล้วว่าสิ่งที่เกิดขึ้นเป็นความจริง ไม่ใช่ความฝัน 
ผมอยากให้พ่อรู้เหลือเกินว่าในที่สุดผมก็ทำความฝันของผมได้สำเร็จ 
ผมละภาพความหลังเก่า ๆ 
ละสายตาจากหน้าจอคอมพิวเตอร์ด้วยการไปเดินเล่นที่ท่าน้ำ 
สายน้ำแห่งเจ้าพระยายังคงไหลเวียนไม่ขาดสาย 
ประกายแสงจากดวงอาทิตย์สะท้อนผืนน้ำระยิบระยับ 
เรือลำน้อย เรือลำใหญ่แล่นว่ายอย่างเช่นเคย 
ที่ตรงนี้ล่ะที่ทำให้ผมมีความสุข รู้สึกสบายอกสบายใจทุกครั้ง 
และมักจะได้คำตอบหรือแนวพล็อตเรื่องอยู่เสมอ ๆ 
วันนี้ผมก็หวังไว้เช่นนั้นเหมือนกัน 

				
comments powered by Disqus
  • สีน้ำฟ้า

    7 เมษายน 2546 02:54 น. - comment id 68037

    ดีจัง..ที่ความฝันเป็นรูปเป็นร่าง

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน