ลมหนาว...กับ...ภาพเธอ

ผู้หญิงสีรุ้ง

ลมหนาวมาอีกแล้ว ทำไมฉันจึงรู้สึกว่า ความทรงจำเกี่ยวกับเธอเป็นเหมือนลมหนาวนะ
ลมหนาว กับ ความคิดถึง ถึงเธอ   ผ่านมาเป็นครั้งที่สองแล้ว  
แต่กลับไม่ปวด หนาว ภายในเหมือนหนาวครั้งแรก..... 

อากาศ แห้งเย็น ทำให้ฉันตัวสั่นหลังจากชำระร่างกายตอนค่ำ
ทั้งผ้าขนหนูห่มตัว และผ้าโพกผม....ฉันยืนที่ระเบียง    ยิ้มต้อนรับลมต้นหนาวที่เดินทางมา
ไหนๆก็ไหนๆแล้ว ยังไงฉันก็ต้องหนาว      ลองทักทายกันฉันท์มิตรสักหน่อยจะเป็นไร.
แต่ก็นะ...ฉันยืนอยู่ได้ไม่นานพอที่จะรู้จักกันดี ก็ต้องยอมถอนตัวจากระเบียน หลบมุมมาซุกตัวใต้ผ้าห่มเอาอุ่นเสียแล้ว
พอเริ่มตั้งท่าจะนอนอย่างจริงจัง ก็รู้สึกได้นิดๆว่า ไข้หวัดต้องมาเยือนแน่ๆ ในวันพรุ่งนี้  แต่ฉันเริ่มต้นการนอนแล้ว และจริงจังด้วย ดังนั้น อย่าคิดว่าจะลุกไปค้นยามากินซะให้ยาก  จะนอนมันทั้งอย่างงี้แหละ พรุ่งนี้ค่อยว่ากัน

อ่อ...เธอเองก็อย่าลืม ทักทายลมหนาวที่ผ่านมานั่นด้วยนะ เพราะเจ้านั่นแหละ เธอจึงมายืนยิ้มแป้นในสมองของฉันอย่างชัดเจนอย่างนี้..				
comments powered by Disqus

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน