หากทิ้งคำถามว่า .. ท่านเคยจัดลำดับความสำคัญของกิจกรรมหรือสิ่งต่าง ๆ ที่อยู่รอบตัวกันไหม ? คำตอบอาจมีหลากหลาย .. ทั้งเคย และไม่เคย ส่วนที่เคยก็ยังมีปลีกย่อยอีกว่าเคยอย่างไร และไม่เคยนั้นไม่เคยเพราะอะไร ในความรู้สึกส่วนตัวของเรา .. เราเคย และก็ไม่เคย หนำซ้ำยังเคยสับสนเกี่ยวกับการจัดลำดับความสำคัญจนรู้สึกวุ่นวายใจในบางครั้ง แน่นอนที่สุด บางเหตุการณ์ที่ผ่านไป ทำให้เราต้องนึกย้อนว่า .. เป็นเพราะเราไม่จัดลำดับความสำคัญหรือเปล่า ? โดยเฉพาะเราที่จะต้องปฏิบัติงานบางอย่างด้วยช่วงเวลาที่จำกัด การหยั่งถึงผลที่จะได้รับ การคาดคะเนถึงผลกระทบ ฯลฯ ย่อมเป็นตัวแปรให้เราตัดสินใจจัดลำดับความสำคัญ มีบ้างที่ผลสุดท้ายไม่สัมฤทธิ์ผลร้อยเปอร์เซนต์ มีบ้างที่ยังคงต้องย้อนกลับมาทบทวนและปรับปรุงแก้ไข มีบ้างที่ลุล่วงไปด้วยดีโดยไม่มีสิ่งใดติดขัด ..ทุกกรณีมีความเป็นไปได้ทั้งนั้น... ทั้งนี้ทั้งนั้นเราจะไม่กังวลใจเลยหากเราคิดเสมอว่า .. ทำมากก็ผิดมาก ทำน้อยก็ผิดน้อย ไม่ทำก็ไม่ผิด และเราก็บอกกับตนเองบ่อย ๆ ว่า.. อย่าปล่อยให้ความเครียดเป็นเสมือนระเบิดเวลามาบั่นทอนจิตใจ เราจึงเจียดเวลาที่ค่อนข้างเหลือเพียงน้อยนิดของเรา.. ทำในสิ่งที่เราชอบ และมีความสุขกับมัน ๏ กอปรการงานมากน้อย.....ปานใด อย่าเคร่งเครียดเกินไป.........ปล่อยบ้าง อันมวลหมู่มิตรใด................มีจิต- งามนา จงคบอย่าทิ้งขว้าง................แอบคว้าศัตรู ฯ ๏ มองนิลปานหินด้อย..........ราคา พกกรวดปานมณีพา.............จิตพลั้ง ประเมินมิตรดังหมา............หัวเน่า แต่ศัตรูกลับรั้ง......................เหนี่ยวใกล้กอดสบาย ฯ ที่คนในโลกนี้ที่เราควรถนอมน้ำใจอย่างที่สุด กี่คนในโลกนี้ที่เราควรเว้นระยะห่างไว้ และสำหรับลำดับที่เหลือ ความสำคัญจะลดหลั่นอย่างไร ? มีความเป็นไปได้สำหรับ บุคคลที่เราไม่ได้ให้ความสำคัญสักเท่าใด แต่กลับเรียกร้องให้เรามองเห็นความสำคัญของเขา บางที.. การเรียกร้องเช่นนั้น ยิ่งกลับทำให้ความสำคัญที่มีเหลือเพียงน้อยนิด ยิ่งเหลือน้อยลงไป เราควรตอบสนองความต้องการของพวกเขากระนั้นหรือ ? เพื่ออะไร ความถูกต้องคือการกระทำที่ถูกใจคนอื่น ยังใช่คำตอบที่เราจะเลือกหรือเปล่า ? ถ้าความเป็นจริงจะต้องดำรงอยู่ด้วยการอดทนอดกลั้น ด้วยการที่พร่ำบอกต่อตนเองว่า " โอ้ !! แท้จริง ..ทุกคนในโลก ล้วนแต่สำคัญต่อเราทั้งสิ้น" ... เราคงหดหู่ใจพิลึก ที่ต้องปฏิบัติเช่นนั้น ..เพราะความจริงมีอยู่ว่า.. มันไม่ใช่สิ่งที่อยากทำ คนคนเดียวต้องหมุนจานบนปลายไม้ได้หลายสิบใบในเวลาเดียวกัน จานบนปลายไม้ แต่ละใบ ล้วนแต่ต้องการการประคับประคองไม่ให้ตกแตกเสียหาย แต่การที่จะหมุนจานบนปลายไม้ได้มากมายขนาดนั้น ผู้หมุนจะต้องสนุกและสุขกับมันด้วย โดนเริ่มต้นหมุนจากจานใบแรก .. และค่อย ๆ เพิ่มปริมาณ ดังนั้น นี่ก็คงเป็นการจัดลำดับเช่นกัน ดังนั้นเราจะทำอย่างไรกับสิ่งที่คาดหวังของผู้อื่นดี ? คงมีแต่ประโยคที่ว่า .. ถ้าหวังมาก ก็ผิดหวังมาก ถ้าหวังน้อย ก็ผิดหวังน้อย ถ้าไม่หวัง ก็ไม่ผิดหวัง มันนอกเหนือจากความสามารถของเราจริง ๆ ที่จะล่วงรู้ไปถึงสิ่งที่ผู้อื่นคาดหวัง เมื่อเป็นเช่นนี้แล้ว สมมุติฐานดังกล่าวอาจไม่ถูกต้องร้อยเปอร์เซนต์ แต่สำหรับเรา เราอาจจะตอบได้บ้างแบบไม่เต็มปากเต็มคำว่า .. มีความเป็นไปได้ ทุกวันนี้ ..เราแขวนประโยคหนึ่งไว้ในใจ.. เราเปลี่ยนเมื่อวานไม่ได้ แต่เราทำให้พรุ่งนี้ดีขึ้นได้ หลังจากที่เราทบทวนตนเองว่าทำอะไรถูก ทำอะไรผิด สำหรับเหตุการณ์ที่ผ่านมา เราก็เริ่มจัดปาร์ตี้ลีสลงในใจของเรา เริ่มจากวงกลมใกล้ชิดที่เป็นครอบครัวของเรา .. จากนั้นก็เป็นบรรดาเครือญาติ .. ถัดไปจึงจะเป็นบุคคลที่เราไว้วางใจยกให้เป็นเพื่อนสนิท ส่วนที่เหลือจากนั้น เราจำต้องปักเขตแดนกั้นและขีดเส้นมิให้ล่วงล้ำก้าวเข้ามา ทั้งหมดนี้ เป็นความพึงพอใจของเรา และเป็นสิ่งที่ชอบธรรมที่สุดที่เราจะอยู่อย่างสงบสุข เราได้สิ่งที่ดีชดเชยคืนในส่วนที่ยอมให้สูญเสียไป .. และมากกว่านั้น..เรากำหนดอนาคตของตนเอง ไม่ใช่ให้ผู้อื่นบัญญัติ สำหรับผู้พเนจร เคยกิน อยู่ นอน ...อย่างเรียบง่ายไร้สีสัน ใช้ชีวิตผ่านไปในแต่ละวัน โศกศัลย์ สุขสันต์ กับเรื่องราวที่เข้ามา สรรพสิ่ง สงบงัน เงียบสนิท หากหวนคิดสิ่งที่ผ่านไปช่างไร้ค่า ด้วยเคยทุกข์หนักหน่วงบางช่วงเวลา และมีบ้างบางครา อุรายิ้มร่าเบิกบานใจ ผู้พเนจรคือตัวเรา ซึ่งดลบันดาลตนเองให้สุขดั่งราชาในความรู้สึกได้ ผันจากความเป็นจริงที่ขัดสนดุจยาจกผู้ยากไร้ ทุกอย่างรู้สึกด้วยหัวใจ เราจะมิยอมให้ถูกผู้ใดกักขัง ยังคงมีสิ่งดี ๆ รออยู่ตรงหน้า เพื่อที่จะให้เรียนรู้ เพื่อที่จะให้ฉกฉวยความสุขเหล่านั้น ภาพเรื่องราวต่าง ๆ ที่หมุนวนฉายซ้ำแล้วซ้ำเล่า เราจะปิดแผ่นพับนั้น และเริ่มลงมือวาดระบายสีสันให้กับชีวิต
อัลมิตรา 13 ต.ค. 2549 10:13 น. - ID 7231 
1760
4
0
13 ตุลาคม 2549 12:43 น. - comment id 92991
เพราะรักเราไม่เท่ากัน แต่มิตรภาพที่ดีนั้นเท่าเทียมนะ
13 ตุลาคม 2549 15:15 น. - comment id 92992
คุณก้าว..ที่กล้า ** ...ยิ้มสดใสเสมอ...ในวันคืนที่แสนสดชื่นแจ่มใส... ...พร้อมรับสิ่งดีดีที่มีอยู่ในโลกที่แสนสวยงามใบนี้... ...รับรู้และเข้าใจ...ในสิ่งรอบข้าง... ...แต่ทุกสิ่งรอบข้าง...ไม่มีสถานะเท่าเทียมกัน... ...ข้าวของเครื่องใช้ที่อยู่รอบกาย..ย่อมมีความจำเป็นมากบ้างน้อยบ้างต่างกัน...ตามประโยชน์ใช้สอย... ...บุคคลที่อยู่รอบข้างก็เช่นเดียวกัน...ย่อมมีคุณค่าทางจิตใจต่างกันบ้าง... ...ยิ่งท่านผู้มีพระคุณยิ่งสำคัญ... ...ต่อจากนั้น..คนในครอบครัว..และผู้ที่ร่วมกิจการงานหน้าที่กัน... ...และบุคคลที่มีน้ำใจไมตรีให้เรา... ...จนถึงบุคคลที่เข้ามาเพื่อมุ่งหวังบางสิ่งบางอย่างจากเรา... ...ผลสรุปยังคงเป็น...คนที่อยู่รอบข้างเรา...ย่อมมีสถานะที่ต่างกัน... **
13 ตุลาคม 2549 15:57 น. - comment id 92994
ตอนเรียนหนังสือ .. ต้องเรียนศาสตร์หลายศาสตร์ .. คณิตศาสตร์ ประวัติศาสตร์ เศรษฐศาสตร์ สังคมศาสตร์ ฯลฯ ทุกศาสตร์ล้วนมีเหตุมีผล .. ถ้าไอ้นั่นเป็นงั้น ผลมันจะเป็นงี้ .. ถ้าไอ้นี้เป็นโง้น โน่นมันก็จะเป็นอย่างนั้น .. ทำให้เรารู้สึกมั่นใจตัวเองมากขึ้นในการควบคุมสถานการณ์ต่างๆ รอบตัว .. แต่พอบทลงมือทำจริงๆ .. ผลมันดันต่างซะนี่ .. เลยมานั่งนึกว่า .. เอ๊ ข้าเจ้าก็ทำตามทฤษฏีที่ตำราว่าไว้นี่หว่า ??ไหงผลมันไม่ยักกะเหมือนข้อสรุปที่เราหวังไว้แฮะ .. พอเริ่มแก่ขึ้น ประสบการณ์เพิ่มพูนตามตัวเลข ตามเหตุการณ์ที่ประสบ .. เลยคิดได้ว่า .. ทำไม? .. ก้อเพราะตอนเรียน อาจารย์เลคเชอร์ให้ฟัง .. เราลืมจดมาประโยคหนึ่ง .. สมมติฐาน ทฤษฏี ข้อกำหนด มันมีช่องโหว่!!! .. ป๊าดโธ่เอ๊ย ..
13 ตุลาคม 2549 16:56 น. - comment id 92996
สวัสดีค่ะ คุณอัลฯ... มะกรูดไม่ได้ทักทายคำว่าสวัสดีนานแล้ว... ใยคุณจึงคิดแบบนี้... " ...และบุคคลที่มีน้ำใจไมตรีให้เรา... ...จนถึงบุคคลที่เข้ามาเพื่อมุ่งหวังบางสิ่งบางอย่างจากเรา... ...ผลสรุปยังคงเป็น...คนที่อยู่รอบข้างเรา...ย่อมมีสถานะที่ต่างกัน... " ทุกคน...ที่จะเข้าไปทำความรู้จักกับใครสักคน ก็ต้องมุ่งหวังบางสิ่ง และสิ่งที่หวังอาจไม่เหมือนกัน... บางคนหวัง หวังมิตรภาพตราบสิ้นดินฟ้า ที่คุณเคยบอก... บางคนหวังเพื่อที่ได้มิตรภาพ และได้รับการยอมรับ บางคนก็คาดหวังที่จะได้มิตรภาพเพื่อการช่วยเหลือ...ในบางสิ่ง ทุกคน ทำทุกสิ่งต้องมีสิ่งที่คิดคาดหวัง... บางครั้งมะกรูดไม่ชอบในสิ่งที่ "อัลมิตรา" สื่อ เพราะเหมือนตำหนิ เพื่อน ๆ รอบข้าง.. หรืออาจเป็นเพราะไม่เข้าใจในงานที่สื่อหรือเปล่า...มะกรูดก็ไม่แน่ใจ มะกรูดชอบงานอัลมิตรา... แต่บางครั้งรู้สึกไม่ชอบตัวตนของอัลมิตรา... แต่ "คุณอิม" คงไม่เหมือนอัลมิตรา... มะกรูดไม่คิดคาดหวังอะไร... ไม่ได้คิดหวังจะได้มิตรภาพตราบสิ้นดินฟ้านั้น และคุณเองก็คงไม่ได้คาดหวังอะไรกับมะกรูด แต่อยากขอเพียงแค่สบตา แล้วยิ้มส่งเท่านั้นเอง ขอโทษนะคะ อาจทำให้สะเทือนความรู้สึก... เป็นเพียงคนหนึ่ง เมื่ออ่านงานคุณบทนี้แล้ว ทำให้รู้สึกเหมือน ถูกปิดกั้นในบางสิ่งที่ไม่ควรปิดกั้น ไม่รุ้มะกรูดเข้าใจถูกมั้ย?..นะคะ
13 ตุลาคม 2549 21:53 น. - comment id 92998
เป็น the kop พเนจร หรอ
14 ตุลาคม 2549 12:04 น. - comment id 92999
ความรู้สึกของผู้ที่เป็นศูนย์กลาง จะเป็นอย่างนี้ ต้องยุ่งยากกับการจัดลำดับความสำคัญ ช่างต่างกับเราลิบลับ สำหรับอัลมิตรา เราจัดไว้อันดับหนึ่งเสมอ ไม่ต้องมีเหตุผล เป็นไปโดยอัตโนมัต คนปลายแถว ชายขอบกระด้ง ไม่ต้องลำบากเรื่องนี้เลย มีแต่เสนอหน้า อิอิ เฝ่าเมียงมองว่าจะถูกจัดระยะห่างไว้เพียงใด ตาละห้อยเมื่อเห็นคนอื่นเค้าชื่น อิอิ
14 ตุลาคม 2549 18:17 น. - comment id 93004
คุณกีกี้ .. ศาสตร์แห่งจิตใจของมนุษย์ คงไม่มีตำราใดให้สูตรสำเร็จไว้อย่างถูกต้องที่สุด ความเป็นจริงที่สามารถพลิกผันได้ตลอดเวลา จนกระทั่งเราเองก็ยังแปลกใจอยู่ว่า.. เราก็ปฏิบัติตามตำราเป๊ะแล้วนี่ เหตุใดผลลัพธ์จึงเป็นอีกอย่าง ไม่เห็นเหมือนที่เรียนเลย อัลมิตราก็เคยเป็นเช่นนั้นนะคะ เคยกระทั่งรู้สึกสงสัยว่า ตำรับตำราหรือไม่ก็อัลมิตราเอง อย่างใดอย่างหนึ่งต้องคิดขบถแน่ ๆ คุณแมงกุ๊ดจี่ .. ขอบคุณคะ สำหรับข้อความที่เขียนฝากมาให้คิด คุณแมงกุ๊ดจี่เป็นคนตรงไปตรงมาดี คิดอย่างไร ก็ไม่อ้อมค้อมที่จะแสดงความคิดเห็น อัลมิตรารู้สึกวางใจที่ได้สนทนากับคุณผ่านตัวอักษรบนเวปนี้ อัลมิตราจะตอบคำถามของคุณที่ว่า .. เหตุใด อัลมิตราจึงคิดเช่นนั้น ความรู้สึกนึกคิดของอัลมิตราไม่ได้เกิดจากการมองภาพเหตุการณ์ใดเหตุการณ์หนึ่ง แล้วตัดสินออกไป อัลมิตรามองไปยังภาพรวมของทั้งหมด ไม่ว่าจะเป็นภาพรวมของชีวิตจริงหรือในอินเตอร์เน็ต ซึ่งแน่นอนที่สุด อัลมิตราย่อมให้ความสำคัญของครอบครัวเหนืออื่นใด และก็เรียงลำดับ เสมือนวงแหวนหลาย ๆ ชั้น ตามแนวระยะห่างที่ควรเป็นไป ถ้าตัดเรื่องครอบครัวและคนใกล้ชิดออกไป เนื่องจากตรงนี้คงไม่ใช่ข้อกังขา อัลมิตราจะอนุญาตขยายความถึงประโยคที่ว่า "...และบุคคลที่มีน้ำใจไมตรีให้เรา... ...จนถึงบุคคลที่เข้ามาเพื่อมุ่งหวังบางสิ่งบางอย่างจากเรา... ...ผลสรุปยังคงเป็น...คนที่อยู่รอบข้างเรา...ย่อมมีสถานะที่ต่างกัน... " อัลมิตราไม่อยากให้ใครต่อใครหวาดระแวง มองโลกอย่างอึมครึม อัลมิตรายังคงอยากให้ใครต่อใครมองโลกอย่างสวยงาม และอยู่ร่วมกันอย่างมีควมสุข ทว่า ในความเป็นจริง .. บนพื้นฐานของสมการที่ว่า โลกนี้มิได้มีเพียงด้านเดียว ทฤษฏีนี้.. บางคนอาจยากต่อการทำความเข้าใจ และบางคนเมื่อประสบแล้วย่อมเข้าใจดี คุณแมงกุ๊ดจี่ได้เขียนเองว่า .. บางคนหวัง หวังมิตรภาพตราบสิ้นดินฟ้า ที่คุณเคยบอก... บางคนหวังเพื่อที่ได้มิตรภาพ และได้รับการยอมรับ บางคนก็คาดหวังที่จะได้มิตรภาพเพื่อการช่วยเหลือ...ในบางสิ่ง ทุกคน ทำทุกสิ่งต้องมีสิ่งที่คิดคาดหวัง... จากประโยคดังกล่าว.. คุณแมงกุ๊ดจี่ใช้คำว่า บางคนคำว่าบางคน ก็คือ ไม่ใช่ทุกคน .. :) และประโยคสุดท้ายใช้คำว่าทุกคน ซึ่งก็คือ ไม่ใช่บางคน .. :) คำว่า มิตรภาพตราบสิ้นฟ้า เป็นสโลแกนที่อัลมิตราใช้เสมอ ๆ ทุก ๆ ครั้งที่บันทึกคำนี้ลงไป ย่อมหมายถึงความรู้สึกเช่นนั้น แต่กระนั้นเลย คำ ๆ นี้ก็ ถูกยกไปกระทบเทียบ ในหลาย ๆ เหตุการณ์ ซึ่งก็แล้วแต่ว่า ผู้ที่ยกคำดังกล่าวไปนั้น มีจุดประสงค์เช่นไร อัลมิตรากล่าวได้แต่เพียงว่า.. ความหมายของคำนี้ เขาไม่ได้บัญญัติมาเพื่อตัวอัลมิตราคนเดียว เส้นรอบวงที่ล้อมรอบอัลมิตรา ถูกอัลมิตราจัดเรียงและบันทึกความรู้สึกส่วนตัวลงไป สำหรับผู้มีรายชื่อในปาร์ตี้ลีสในวงแคบใกล้ชิด นั่นหมายถึง อัลมิตรารู้สึกถึงความปลอดภัย และสำหรับผู้ที่มีรายชื่อในปาร์ตี้ลีสในวงห่างออกไป อาจหมายถึง ความรู้สึกไม่ไว้วางใจ การถูกกระหน่ำซ้ำแล้วซ้ำเล่า .. โดยที่อัลมิตราไม่คิดจัดการกับระบบป้องกันตัวเองเสียที บางทีหากปล่อยให้เวลาผ่านไป .. อัลมิตราอาจไม่มีโอกาส..แม้แต่จะคิด ค่ะ ไอซ์ .. ถูกต้องแล้ว เป็นความสุขภายใต้การพเนจรในตัวตนเช่นนั้น คุณฤกษ์ .. อัลมิตราอยากเป็นเพียงจุด เล็ก ๆ ที่ใครต่อใคร ปล่อยให้อัลมิตราดำเนินความเป็นไปอย่างอิสระ ขอบคุณคะ ที่คุณฤกษ์ให้ความสำคัญต่ออัลมิตรา ให้เป็นอันดับหนึ่ง (ค่าน้อยตามตัวเลขหรือเปล่าก็ไม่รู้) อ้อ !! ครูที่สอนภาษาอรับเคยบอกอัลมิตราว่า "..เป็นจอมเถียง จอมรั้น อันดับหนึ่ง.." ตอนนั้นอัลมิตราตอบครูว่า "..เป็นซะงั้น แต่ไหน ๆ เป็นแบบนั้นแล้ว เป็นอันดับสองได้ไง.." อันดับหนึ่งของคุณฤกษ์ ใช่หมายถึงว่า .. อัลมิตราเป็นตัวแสบอันดับหนึ่งหรือเปล่าหนอ ? มิตรภาพตราบสิ้นฟ้า
14 ตุลาคม 2549 19:35 น. - comment id 93005
สวัสดีครับคุณอัลมิตราและชาวบ้านกลอนไทย ผมถือวิสาสะเข้ามาเขียนคอมเมนต์บ้าง คงไม่ก่อความรำคาญใจให้ใครหรอกนะครับ มีอะไรบ้างครับที่เท่ากัน และสำหรับสิ่งที่ไม่เท่ากัน ถ้าอีกคนบอกว่าไม่เท่ากัน จะต้องสืบเหตุผลหรือผูกโยงไปถึงเรื่องความไม่เท่ากันหรือเปล่าครับ ผมยกเรื่องนี้ให้คิดกับเล่น ชาวนาต้องตายเพราะความโง่ที่เอางูเห่าไว้ใกล้ชิด คนที่ไม่รู้จักป้องกันศัตรูให้อยู่ห่างแต่กลับปล่อยให้เข้ามาทำร้ายก่อภัยได้ แบบนั้นจะโง่เหมือนสุภาษาชาวนากับงูเห่าหรือเปล่าครับ ผมสังเกตุอีกว่าไม่เคยมีสักครั้งที่ผมเห็นคุณอัลมิตราแทนชื่อตัวเป็นชื่อเล่นจริง แสดงว่าคุณอัลมิตราต้องการให้ใครต่อใครรู้จักคุณอัลมิตราเพียงแต่ในนามแฝงของอัลมิตราใช่ไหมล่ะครับ ผมคิดว่าผมรู้คำตอบ
16 ตุลาคม 2549 12:33 น. - comment id 93017
คุณปลาตะเพียนหลากสี .. คุณมีอิสระในด้านความคิดค่ะ เช่นเดียวกับที่ทุก ๆ คนมี การยืนยันในคำตอบใด ๆ อาจไม่ส่งผลถึงคำตอบที่ใครต่อใครมีอยู่ในใจ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
ช่วยเลือกที่สุดกลอนดีๆ