แค่อยากรู้ เธอยังไม่ลืมฉัน? Piglet sidled up to Pooh from behind. "Pooh!" he whispered. " Yes,Piglet? " "Nothing," said Piglet, taking Pooh's paw. " I just wanted to be sure of you." ภาพมิตรภาพแสนซื่อ ขณะที่พิกเล็ทเดินตามหมีพูห์ไปต้อยๆ รอยเท้าคู่เล็กๆย่ำไปบนหิมะ เคียงข้างกับรอยเท้าของพูห์ไปตลอดทาง เป็นความอบอุ่นในหัวใจที่ทั้งสองทิ้งเอาไว้เบื้องหลัง ทั้งคู่คงเดินมาด้วยกันนานพอสมควร และคงไม่ได้คุยอะไรกันเลย พิกเล็ทเลยต้อง"ขอเสียง"ด้วยการเรียกพูห์ เมื่อพูห์ขานรับและถามกลับว่า"มีอะไรหรือพิกเล็ท" พิกเล็ทกลับเกาะมือพูห์ไว้ก่อนตอบว่า "เปล่า ไม่มีอะไร แค่อยากมั่นใจว่าเราเดินมาด้วยกันเท่านั้นเอง" ภาพนี้ ถ้อยสนทนานี้ เรียบง่ายแต่ลึกซึ้ง สังเกตไหมว่าพูห์เดินนำหน้า ควรเป็นพูห์หรือเปล่าที่น่าจะเป็นฝ่าย"ขอเสียง"พิกเล็ท ว่ายังเดินตามตัวเองมาหรือไม่ นั่นหมายถึงว่าเป็นความกังวลในใจพิกเล็ทเอง ที่เกรงว่าพูห์จะลืมเพื่อนตัวเล็กๆอย่างเขา ในชีวิตเราทุกคนคงเคยผ่านพบมิตรภาพแสนดี แต่มีกี่คนที่รักษามันเอาไว้ได้คงมั่นไม่หวั่นไหว วันคืนแห่งชีวิตกลืนกินและฉุดดึงเรารุดไป หันกลับมามองข้างหลังอีกทีอาจจะเศร้าใจ หากพบว่าคนที่เราไว้ใจ ไม่มีใครเดินตามเรามาอีกแล้ว ไม่อยากเดินข้างหน้าเพราะเกรงว่าฉันจะลืมเธอ ไม่อยากตามหลังเช่นกัน กลัวตามไม่ทัน กลัวเธอทำฉันหล่นหาย อยากให้เราเดินเคียงกันไป อยากอุ่นใจมั่นใจ ว่าตลอดการเดินทางชีวิตอันยาวไกล เรายังมีกันและกันไปตลอดทาง 8Winnie the Pooh by A.A.Milne 888Illustration by E.H. Shepard 8 แค่อยากรู้ เธอยังไม่ลืมฉัน? 888 'ปราย พันแสง : เขียน 8ตีพิมพ์ครั้งแรก ในคอลัมน์ ฉันรักเธอ ฉันเกลียดเธอ ชีวิต หนังสือพิมพ์มติชนรายหน้า 14 ,ฉบับอาทิตย์ 12 ธันวาคม 2542 8 ตีพิมพ์ครั้งที่สอง ในพ็อคเก็ตบุ๊ค ฉันเกลียดเธอ ฉันรักเธอ ชีวิต สำนักพิมพ์ ฤดูร้อน 8 พิมพ์รวมเล่มครั้งแรก มีนาคม
25 กันยายน 2549 11:42 น. - comment id 92854
สวัสดีค่ะ น้องเอม... การก้าวเดิน... ไม่ว่าเราจะเดินข้างหน้า เราสามารถหยุดรอ ได้... หรือหากเราเดินข้างหลัง เราสามารถที่จะเร่งฝีเท้าก้าวให้ทัน ในระยะที่พอดี... แม้นหากคนสองคนจะเดินเคียงไปด้วยกัน... นั่น เป็นเรื่องยาก เพราะกระบวนคิดของคนทุกคนแตกต่างกัน... อาจจะเดินไปพร้อม ๆ กันในระยะห่างที่พอดี...คงจะไปถึงจุดหมายปลายทาง อย่างงดงาม คิดถึง ห่วงใยเสมอจ๊ะ...
5 ตุลาคม 2549 03:28 น. - comment id 92914
อ่านครั้งแรกในเรื่อง วินนีเดอะพูห์ หรือบ้านมุมพูห์ ก็จำไม่ได้แล้วครับ เป็นเรื่องราวที่น่ารัก และจำได้ไม่ลืมเลยทีเดียว