เสียกระบาน

ฤกษ์ ชัยพฤกษ์

ในสังคมบ้านนอกห่างไกลความเจริญยังมีความเชื่อเรื่องภูตผีปีศาจเจ้าที่เจ้าทาง ผีสางนางไม้รุขเทวดา ที่สิงสถิตอยู่ตามป่าเขาลำเนาไพรแม่น้ำลำคลองตามโบราณสถานเจดีย์ร้างหรือแม้แต่บ้านเรือนที่อยู่อาศัยอยู่ทุกวันก็ยังมีผีเหย้าผีเรือน และบรรดาสิ่งสักสิทธิ์หรือผีสางพวกนี้หากทำอะไรไม่ดีไม่ถูกใจอาจจะให้โทษกระทำเอาก็ได้
           เมื่อตอนผมเป็นเด็กเรียนประถมในโรงเรียนบ้านนอกเป็นโรงเรียนอยู่ติดกับวัดผมและพวกเพือ่น ๆ ชอบเล่นซุกซนตามสนามเล็ก ๆ หน้าโรงเรียนบ้างตามป่าละเมาะข้างวัดหรือตามเจดีย์เก่า ๆ หลังวัดบ้างการละเล่นที่ชอบกันนักก็พวกวิ่งไล่จับและซ่อนแอบ พวกผู้หใญ่มักจะขู่ว่าเล่นซ่อนแอบกันละวังผีจะพาไปซ่อนหาไม่เจออดข้าตาย ซึ่งเราก็ไม่เคยกลัวเพราะเวลาซ่อนก็จะหากันจนเจอทุกครั้ง
           ครั้งหนึ่งผมกลับจากโรงเรียนเกิดตัวร้อนมีไข้สูงมากผู้ใหญ่เขาเอายาที่มีอยู่ซึ่งหาซื้อจากร้านยาในกลาดมาเก็บไว้ให้กินก็ไม่หายหมอพื้นบ้านเอายาต้มให้กินก็ไม่ทุเลานอนซมอยู่สองวันชักจะมีอาการสั่นเพ้อบาง เขาจึงไปตามตาลุงคนหนึ่งมา ซึ่งเป็นที่รู้กันว่าแกเป็นหมอผี  เกงทางไสยศาสตร์มีคาถาอาคมปลุกเสก
ทำของขลัง น้ำมนต์เสดาะเคราะห์ ทำเสน่ห์ยาแฝด และเป็นเจ้าพิธียกเสาเอกปลูกบ้านใหม่ด้วย
           แกมาเดินดูรอบ ๆบ้านแล้วมาลูบคลำตัวผมถามว่าไปเล่นซนที่ไหนมาบ้าง
ผมก็เล่าให้แกฟังว่าก่อนวันที่จะไม่สบายไปเล่นซ่อนแอบกันหลังวัดบริเวณเจดีย์ร้างแกก็พยักหน้าไม่ว่าอะไร เสร้จแล้วแกก็ไปปรึกษากับพวกผู้ใหญ่แล้วบอกว่าจะต้องทำพิธีเสียกระบาน  ให้จัดเตรียนเครื่องเซ่น โดยให้ทำ อาหารคาวหวาน มีข้าวสุก ปลานึ่งคล้าย ๆ ปลาแป๊ะซะ ขนมต้มแดง ขนมต้มขาว เหล้าขาว หมากพลู ดอกไม้ธูปเทียน  ส่วนตัวแกไปตัดต้นกล้วยมาลอกเอากาบกล้วยขาว ๆมาสองสามกาบจัดทำกระบะใส่ของ
           พวกจัดหาของเซ่นก็ทำกันตั้งแต่เข้ามืด การทำกระบะกาบกล้วย ตาลุงแกเอากาบกล้วยมาหักเป็นสี่เหลี่ยมขนาดสักฟุตกว่า ๆหาวไม่แหลม ๆ เสียมให้เป็นรูปกระบะ เอาใบตองรองพื้น และเอาใบตองเย็บกระทงเล็ก ๆ ไว้หลายใบ เมื่อเครื่องเซ่นทำเสร็จแกก็จัดใส่ลงในกระทงใบตองเป็นอย่าง ๆกระทงของแกใส่เหล้าขาวไม่รั่ว ของวทั้งหมดจัดวางลงในกระบะเต็มพอดี
           ลุงแกแต่งตัวทะมัดทะแมงมีผ้าขาวม้าพาดขวางไหล่เหมือนตอนพวกผู้ชายเขาไปไหว้พระถามย่าม และกระบะของมากลางบ้านให้ผมนอนบนเสื่อเหยียดยาวเอาผ้าคลุมทั้งตัวถึงคอเอากระบะของเซ่นวางไว้ที่ปลายเท้า แกจุดธูปเทียนแล้วท่องคาถาเสียงดังงึมงัมอยู่นานแล้วควักมีดออกมาจากย่ามปลอกมีดและด้ามมีดเป็นเขาควายสีดำขลับชักออกมาจากฝักใบมีดขาวลงอักขระขอมไว้เต็มทั้งสองหน้า ใบมีดยาวสักคืบกว่ารู้ทีหลังว่าเขาเรียก มีดหมอ
            แกเอามีดทำเป็นเฉาะเบา ๆ พร้อมท่องคาถาตั้งแต่หัวของผมไล่ลงไปจนถึงเท้าแสดงกิริยาและน้ำเสียงเหมือนขับไล่ตะเพิดอะไรให้ออกไปอยู่สักเจ็ดเที่ยวเห็นจะได้แล้วแกก็ลุกขึ้นหยิบเอากระบะของเซ่นเดินออกจากบ้านไป บอกว่าอย่าเพิ่งลุกขึ้นจนกว่าแกจะกลับมา หายไปสักพักใหญ่ ๆ แกเดินกลับมาผ่านหน้าบ้า ตะโกนถามเข้ามาว่า บ้านนี้ช่องนี้ คนที่เจ็บป่วยหายสบายดีแล้วหรือไง พวกผู้ใหญ่เขาคงจะรู้อยู่ก่อนว่าจะตอบยังไงมี คนตะโกนตอบไปว่า หายสบายดีแล้วจ้า  ตาลุงแกก็เดินจากไปไม่กลับมาอีกเลยก็เป็นอันเสร็จพิธีเสียกระบาน มารู้กันทีหลังว่า กระบะของเซ่นนั้น แกเอาไปวางไว้ตรงทางสามแพร่งใกล้โรงเรียนกับวัด
             ตั้งแต่วันนั้นมาผมก็หายวันหายคืนกลับไปเล่นซุกซนได้เหมือนเดิมเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น  ท่านอู้อ่านล่ะ คิดเห็นว่าเป็นไปได้ไม ยังไง