แม่บอกว่าผมพ่อผมเป็นมนุษย์ต่างดาว เดือนนี้เป็นเดือนเกิด ผมดีใจที่ไม่ต้องไปโรงเรียนอีก ผมคิดถึงเธอ เราเรียนหนังสืออยู่ห้องเดียวกัน แววตาที่เธอมองผมเป็นประกายดุจดาว ไม่เหมือนที่ชาวโลกคนอื่นมองผม ไม่เหมือนแววตาคุณที่มองมา แต่ขณะนี้ ผมหลับตาเห็น เธอกำลังมองเหม่อไปในความว่างเปล่า แววตาเธอเศร้าเหลือเกิน ฝุ่นพากันลอยไปจับโต๊ะเก้าอี้ตัวที่ผมเคยนั่ง นั่นปะไรฝุ่นเข้าตาเธอแล้ว! ผมเขียนเรื่องนี้ขณะถูกขังอยู่ในห้องหนึ่งในโลก แต่ห้องสี่เหลี่ยมจัตุรัสไม่สามารถจองจำหัวใจ แม่ไม่รู้ ดาวของพ่อเหมือนกับที่นี่ไหม พ่อครับผมอยากพบพ่อ มีเพียงพ่อเท่านั้นที่สามารถ พาผมพ้นไปจากแรงดึงดูดของดาวโลกได้ แม่จับผมขังไว้ในห้องสี่เหลี่ยมจัตุรัส แม่กลัวพ่อจะลักพาตัวผมไป แม่โกรธเกลียดพ่อแต่ปาก แต่ใจแม่รัก ผมคิดถึงพ่อ พ่อครับพาแม่ไปด้วยนะ พ่อครับอนุญาตให้ผมพาเธอคนนั้นไปด้วยนะ ข้างนอก เสียงแม่กำลังคร่ำครวญรำพึงรำพัน โหยหา โหยหวน แม่ต้องการไปอยู่ดาวของพ่อเหมือนกันผมรู้ พ่อปล่อยให้แม่รอเก้อ แม่รอพ่อเก้อมาสิบปีกว่า พ่อติดภารกิจอะไรอยู่ ไยปล่อยพวกเราอยู่กันเองตามยถา ที่ผ่านมา ผมกับแม่ เราเหมือนเป็นเงาของกัน แม่ไม่กล้าให้ผมคลาดสายตา แม่หวั่นวิตกว่าผม จะหายตัวไปอีกคน จู่ๆวันหนึ่ง แม่ก็ไม่ยอมให้ผมออกจากห้องไปไหนๆอีกเลย แม่กลัวว่าพ่อจะมาแอบลักพาผมไปตอนที่แม่ไม่เห็น แม่กลัว! แม่กลัวคุณจะทำร้ายผม! ประตูหน้าห้องจะเปิดเฉพาะเวลาอาหาร ผมกลายเป็นนกน้อยในกรง กรงมีประตู แต่ผมไม่มีสิทธิ์เปิด ผมถูกขังอยู่ในห้องที่สลัวลาง แม้แต่หน้าต่างก็ถูกล็อค แม่กลัวพ่อจะเข้ามาขโมยผมทางหน้าต่าง แม่บอกว่าพ่อจะต้องข้ามศพแม่ไปก่อน แม่บอกว่าคุณต้องข้ามศพแม่ไปก่อน ผมแอบเจาะรูเล็กไว้รูหนึ่งตรงข้างฝาไว้สำหรับดูดาวบนฟ้าตอนกลางคืน ผมไม่รู้ว่าดาวดวงไหนเป็นดาวของพ่อ แม่ก็ไม่รู้ แม่เคยบอกว่าพ่อเคยชี้ให้ดู แต่แม่จำไม่ได้ แม่บอกผมว่าดาวดวงนั้นตกไปแล้วจากฟ้าของแม่ ตั้งแต่วันนั้นที่พ่อเดินจากไป ตอนกลางวันผมจะนอนแนบกับรูที่เจาะไว้ เฝ้าดูฟ้า ดูเมฆ ดูนก ดูผีเสื้อ ดูคนเดินผ่าน ดูคุณเดินผ่าน รอเธอเดินผ่าน เท่านี้ผมก็สามารถมีชีวิตอยู่ได้ทั้งวัน ผมจะคุยกับเมฆเบาๆก้อนแล้วก้อนเล่า ถามเมฆว่าลอยไปพบกับจานบินของพ่อบ้างหรือไม่ ถามเมฆว่าอยากจะแปลงร่างเป็นอะไรที่สุด แต่เมฆจะรู้หรือเปล่าว่าผมเฝ้าดูอยู่ นกจะรู้หรือเปล่า ผีเสื้อจะรู้หรือเปล่า เธอจะรู้หรือเปล่า คุณจะรู้หรือเปล่า ผมสงสารแม่ แม่ไม่มีเพื่อนเลย ก่อนฟ้าสางแม่จะแต่ตัวด้วยชุดราตรีที่สวยที่สุด เดินแบกกระสอบออกไปเดินเก็บของที่ผู้คนทิ้งแล้วตามถังขยะ เพื่อนบ้านมองเราด้วยสายตาแปลก ๆ แม่จ้องมองกลับด้วยแววตาท้าทาย หาเรื่อง อาฆาต มาดร้าย จึงไม่มีใครอยากสบตา หรือเอ่ยปากพูดคุยกับแม่ กับผม เดี๋ยวนี้ไม่มีใครกล้าชวนผมออกไปเล่นด้วยอีกเลย แม้แต่เจ้าหมาน้อยตัวนั้น ก่อนหน้านี้ แม่จะพาผมไปส่งที่โรงเรียนด้วยตัวแม่เอง แม่จะถือไม้ตะพดอันใหญ่ไว้สำหรับฟาดปากหมาที่ชอบเห่า แม่จะแต่งหน้าทาปากจนดูเหมือนนางยักษ์ดุๆ แม่จะลับปากลับตาเสียคมกริบก่อนออกจากบ้าน สำหรับไว้เชือดเฉือนคนที่ชอบหันมามองเวลาเราเดินสวน คุณเคยเดินสวนพวกเราหรือเปล่า คุณจำแววตาตัวเองที่มองเราวันนั้นได้ไหม แม่กลัว กลัวพ่อจะแอบพาผมไปตอนแม่เผลอ แม่กลัว กลัว กลัว กลัว! แล้วคืนหนึ่งแม่ก็ฝัน แม่ฝันถึงพ่อ ฝันว่าพ่อจะมาพาผมไปอยู่ด้วย และปล่อยให้แม่เผชิญหน้ากับความอ้างว้างในดาวดวงนี้เพียงโดดเดี่ยว แม่ตื่นขึ้นมาร้องไห้ ร้องไห้ ร้องไห้ ร้องไห้! แม่โผเข้ากอดผมน้ำตาไหลพรากขณะผมกำลังแต่งตัวเตรียมจะไปโรงเรียน แม่บอกให้ผมถอดชุดนักเรียนออก แล้วแม่ก็ปิดประตู เสียงกุญแจลั่นกริ๊ก! แม่ก็ไม่ยอมให้ผมไปไหนนับแต่นั้น ผมต่อรองแม่ว่าขอไปอีกวันเดียวแม่ก็ไม่ยอม ผมอยากเล่าให้เธอฟัง ผมอยากบอกเธอ ความลับของผม ความลับของหัวใจ ผมอยากออกไปข้างนอก ออกไปค้นหาของมีค่ารเป็นเพื่อนแม่ เย็นนี้ก็จะครบรอบเวลาเกิดผมแล้ว ผมเป็นชาวราศีกรกฎ บางทีพ่ออาจจะอยู่ที่ดาราจักรนั้น อยากรู้เหลือเกินว่าพ่อจะพาผมออกไปจากโลกวิธีไหน ผมจะคุกเข่าอ้อนวอนพ่อให้พาแม่ไปด้วย แม่ไม่ควรอยู่ที่นี่อีกต่อไป แม่ไม่ควรอยู่ร่วมดาวเดียวกับคุณอีกต่อไป! ผมคือความรักสุดท้ายของแม่ ถ้าไม่มีผมหัวใจแม่จะแตกสลาย ดาวจะแตกกระจาย ผู้คนในรัศมีจะถูกสะเก็ดดาวได้รับบาดเจ็บ คุณอาจได้รับบาดเจ็บ วันนั้นแม่คงจะเตลิดไปอยู่ดาวอื่น ไกลออกไปจากระบบสุริยะเป็นล้าน ๆ ๆ ๆปีแสง ผมคิดถึงเธอ เธอคงเป็นอีกคนที่จะทำให้ผมคิดถึงโลก เธอเป็นคนเดียวในโรงเรียน เธอเป็นคนเดียวในโลก ที่คอยส่งสายตาสุกใสเหมือนดาวประกายพรึกมาทางผมเสมอ คนเดียวในโลกที่ผมสามารถเงยหน้าขึ้นประสานตาได้นิ่งสนิท บางทีพ่อของเธออาจเป็นมนุษย์ต่างดาวเหมือนพ่อของผม พ่อของคุณล่ะ พ่อของคุณล่ะ พ่อของคุณเป็นใครหรือครับ บางทีพ่อของเราอาจจะคนเดียวกัน สวัสดี สวัสดีครับ สวัสดีครับคุณ... ก็คุณนั่นแหละครับ ผมขอโทษที่ไม่ได้กล่าวสวัสดีคุณตั้งแต่ตอนเริ่มต้น สายเกินไปหรือยังที่ผมสวัสดีคุณตอนนี้ ท่าทางคุณใจดีออก คุณคงไม่ว่าอะไรกระมัง ถ้าจดหมายฉบับนี้เดินทางมาถึงมือคุณได้เมื่อไหร่ แสดงว่าผมได้ย้ายไปจากโลกเรียบร้อยแล้วล่ะ คุณรู้สึกถึงน้ำหนักของโลกที่เบาลงหรือเปล่า คุณเป็นชาวโลกที่แสนพิเศษซึ่งผมเลือกจะเปิดเผยความลับ และทันทีที่คุณอ่านจบ อย่าลืมคัดลอกต่ออีกสักสิบฉบับด้วยตัวบรรจง อ๋อสิบฉบับก็พอครับผมไม่อยากรบกวนมาก จากนั้นพับกระดาษจดหมายให้เป็นจรวดสิบลำ พุ่งเข้าไปทางบานหน้าต่างที่.. ไร้เหล็กดัด ไร้ม่าน ไร้มุ้งลวด หน้าต่างที่กำลังเปิดอยู่สิบบาน พุ่งเข้าไปเลยครับ พุ่งเข้าไปเลย! คุณแค่พุ่งเท่านั้น หลังจากนั้นปล่อยให้เป็นหน้าที่ของสายลม นะ นะ นะครับ แล้วผมจะไม่ลืมพระคุณ ขอให้คุณมีความสุขกับการคัดลอกมาก ๆ มีความสุขกับการมีชีวิตอยู่ในดาวโลกของคุณไปตราบนาน มีความสุขกับการพุ่งจรวดกระดาษ ลาก่อน ลาก่อน ลาก่อนครับ กรกฎายน 2549 กรกฎายน
กรกฎายน 18 ก.ย. 2549 15:45 น. - ID 7154 
1065
4
0
18 กันยายน 2549 22:12 น. - comment id 92792
เราก็เป็นชาวกรกฏ.. พ่อของเราอยู่บนฟ้า ดาวดวงไหน เราก็ชี้ทางบอกไม่ถูกเหมือนกัน คงเป็นเพราะว่า พ่อของเราก็ไม่เคยบอกเรา ใช่แล้ว .. ความจริงเรากลับมาไม่ทันที่พ่อจะบอกมากกว่า แต่เราก็ยังอยู่ได้บนโลกใบนี้ แม่ของเราไม่เคยกักขังเรา แม่ของเราบอกว่า อยากจะทำอะไรก็ทำไป ไม่ห้าม แต่อย่าป้วนเปี้ยนออกนอกชายทะเลมากนัก เพราะมนุษย์ใจร้ายมีมาก พวกเขาอาจทุบกระดองของฉันแตก หรือไม่ก็จับฉันไปเดินวน ๆ ในกาละมัง เราว่าเราบอกเธอไปแล้วนะ เราชาวกรกฏ เราเป็นปูเสฉวน น่ะ
21 กันยายน 2549 16:15 น. - comment id 92815
ฮื่อ สวัสดีคุณอัลมิตรา ขอบคุณที่แวะคุยกันนะ ผมไม่ค่อยได้แวะคุยกับใคร ได้แต่กบดานอยู่ในกระดอง \" จะขอเป็นจันทร์งามยามราตรี สถิตที่กลางนภาเวหาหน ระยิบระยับวับวามตามใจตน ลิขิตกานท์จารสกลนิพนธ์ความ\" ชอบอันนี้มากครับ
22 กันยายน 2549 07:44 น. - comment id 92822
อ่านเรื่องสั้นของคุณแล้วใสใสดีค่ะ สบายใจ .. และความจริง อัลมิตราก็เกิดเดือนกรกฏายนด้วยค่ะ มักจะคิดว่า ตนเองเป็นปู..(เสฉวน) เสมอ.. คุณเขียนถึงพ่อของคุณที่ใช้คำเขียนเล่าว่าเป็นมนุษย์ต่างดาว พ่อของอัลมิตราเป็นมนุษย์ต่างด้าวนะ .. และท่านก็ไปอยู่บนฟ้าแล้วด้วย เพียงแต่อัลมิตราไม่รู้ว่า จุดไหนบนท้องฟ้าคือท่าน บางครั้งที่เหงา ก็อดไม่ได้ที่แหงนมองฟ้า เหมือนจะมองหา พร้อมกับอ้อนวอนว่า \".. เมื่อไหร่ จะพาไปอยู่ด้วย.. \" ครึ่งหนึ่งที่คุณเขียน ก็ความรู้สึกของอัลมิตราที่แอบจับจอง ขอบคุณนะคะ ที่เขียนเหมือนแทนใจให้ มิตรภาพตราบสิ้นฟ้า
22 กันยายน 2549 18:07 น. - comment id 92824
อ้าวแล้วกันกลับกลายเป็นว่า ผมทำให้เดือนกรกฎาของใคร ๆ กลายเป็นยนไปซะแหล่ว คุณอัลมิตราไม่รับประทานเนื้อสุกรใช่หรือเปล่าผมรู้สึกยังเขียนได้ไม่ดี
22 กันยายน 2549 22:24 น. - comment id 92826
อัลมิตราไม่ทานเนื้อวัวค่ะ เนื้อหมู ทานบ้าง .. แต่ไม่ค่อยบ่อย ส่วนใหญ่ถ้าเลือกได้จะหนักไปทางปลา อัลมิตราเป็นพุทธศาสนิกชน ค่ะ
23 กันยายน 2549 11:16 น. - comment id 92834
ผมนึกว่า อัลมิตรา เป็นภาษาอาหรับซะอีก มีความหมายว่าอะไรครับ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
ช่วยเลือกที่สุดกลอนดีๆ