อดีต...คล้ายเงาไม่ปรากฏอีกตลอดกาล อนาคต...ยังมิผ่านกรายมาเหมือนวาดฝันไร้รอย ปัจจุบัน...สิควรคอยประคองจิตไว้ให้งดงาม... อดีตมันผ่านมาแล้วคว้าจับอะไรไม่ได้ อนาคตก็ยังมาไม่ถึง เมื่อมาไม่ถึงต่อให้คิดให้ปรุงยังไงก็หาประโยชน์ไม่ได้ ของจริงๆ มันอยู่ตรงนี้ เดี๋ยวนี้ เวลานี้... ทำปัจจุบันให้ดีเถอะ ทำปัจจุบันยังไม่ดีแล้วจะไปหวังอะไรในวันข้างล่ะ "เรื่องของวันข้างหน้าขึ้นอยู่กับวาสนาบารมีกับปัจจุบันกรรมของตน จะเป็นฝ่ายดีฝ่ายชั่วเราต้องกำหนดกันตอนนี้ การกำหนดแนวทางคือการใช้มรรควิธีปฏิบัติอย่างเคร่งครัดเข้าควบคุม" "การฝึกจิตต้องทำอย่างปราณีต...จริงจัง อย่าให้ตัวโทสะ โมหะ และโลภะเข้าครอบงำ...ความโกรธทำให้ปัญญาโง่...ตัวโมโหจะทำให้เป็นคนบ้า...ตัวโลภทำให้หูตามืดบอด...สามสิ่งนี้ทำให้เกิดอวิชชาในจิต... "อวิชชา" คือ ความไม่รู้! ความไม่รู้ภาวะแห่งจิตมิต่างกับคนใจบอด... คนใจบอดต่อให้ได้สมาธิก็มิอาจไม่หลงทาง... หลงทางสู่มรรคาแห่งมาร...หลงทางสู่ความมืดมนในมารโลเก... รู้ วิถีแห่ง จิต และวิญญาณแห่งตนเรียกว่า รู้จริง รู้ สิ่งอื่นนอกกายตนเป็นแต่ วิชา รู้วิชาเอาตัวรอดได้เฉพาะการดำรงอยู่ในโลกนี้เท่านั้น หากรู้ ...อันเป็น รู้ภายใน เรียกว่า วิชชา รู้ วิชชา เป็น รู้ ที่เอาตัวรอดได้ทั้งโลกนี้และโลกแห่งจิตวิญญาณ...
น.นิรัติศัย 18 ส.ค. 2549 18:01 น. - ID 7062 
1355
2
0
18 สิงหาคม 2549 22:33 น. - comment id 92251
20 สิงหาคม 2549 09:44 น. - comment id 92263
อิอิ คัดลอกมาเลยหรือจ๊ะ
20 สิงหาคม 2549 15:39 น. - comment id 92268
เด็กกวนกาละแมโลก.. 18 อารายหละท่าน ถูกต้องแล้วขอรับ
25 สิงหาคม 2549 16:05 น. - comment id 92336
อืม...ซึ้งใจในพระธรรม...ขอให้รักษาไว้ซึ่งวิชชา และจารณะเถิด....สาธุ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
ช่วยเลือกที่สุดกลอนดีๆ