สัญญาเหล็กกับสองหัวใจ ให้แด่เธอ ตอนที่ 9 ไม่มีสัญญา ไม่มีหัวใจ กับความจริง

ไม่มีสัญญา ไม่มีหัวใจ กับความจริง
พี่ฮิโรชิ พี่จุนเป็นไงบ้าง ไม่รู้สิ รอมาทั้งคืนหมอยังไม่ออกมาเลย ไม่รู้มีไรไหม พี่ครับ พี่ไปพักผ่อนเถอะเดี๋ยวผมคอยให้ แล้วพรุ่งนี้พี่ไปดูแลฮิกิจังเถอะนะครับ ฮิกิจะได้ไม่สงสัยไงครับ ผมบอกเธอว่าพี่จุนไปทำรายงานบ้านเพื่อน แต่พี่ครับ ผมว่า เรื่องนี้ต้องบอกเธอนะครับ เอาไว้รออีกหน่อยล่ะกัน แล้วผมคิดว่าควรจะบอกเธอเรื่องที่เราปิดเธอไว้นะครับ ทุกอย่าง อือ รอก่อนล่ะกัน เร็วๆนี้แหละ
ไง..ฮิกิจัง อ้าวพี่ฮิโรชิ ยามาดะล่ะคะ หมอนั่นไม่ว่างน่ะ เออ เออ มีไรว่ามาสิ พี่ฮิโรชิคะ พี่จุนไปทำรายงานบ้านเพื่อนเหรอคะ อืม คงหลายวัน กว่าจะเสร็จนะ จุนฝากพี่ดูแลฮิกิจังนะ คะ ขอบคุณนะคะ พี่ฮิโรชิคะ พรุ่งนี้วันหยุด ฮิกิอยากไปซื้อของหน่อยนะคะ พี่ว่างไหมคะ อืม ว่าง ไปโรงเรียนกันเถอะ คะ ฉันขึ้นรถ ของพี่ฮิโรชิ สักพักหนึ่งก็มีโทรศัพท์เข้ามาหาพี่ฮิโรชิ ยามาดะหรอ พี่จุนอาการไม่ดีขึ้นเลย หมอบอกว่าต้องการเลือด และหัวใจ แต่ยังหาไม่ได้เลยพี่ ทำไงดีครับ พี่ฮิโรชิสีหน้าไม่ค่อยดีเมื่อพูดโทรศัพท์กับยามาดะจบ ฉันไม่รู้หรอกนะว่ายามาดะพูดอะไร แต่ฉันรู้สึกไม่สบายใจมากๆเลย ฉันเลยถามพี่ฮิโรชิ มีอะไรเหรอคะ อืม เรื่องด่วน เราคงไม่ได้กลับบ้านแล้วนะ งั้นเราจะไปไหนคะ ไปโรงพยาบาล ไปทำไมคะ ใครไม่สบายคะ พี่ฮิโรชิไม่ตอบ แต่สีหน้าดูแย่มาก วันนี้เขาดูเร่งรีบเพราะเขาขับรถเร็วมาก ใช้เวลาไม่นานก็ถึงโรงพยาบาล
ฮิกิจัง อ้าวนาย มาอยู่นี่ได้ไง อ่ะ ฉันทักเขา และเขาก็ทักฉัน ตอนนี้มือของนายยามาดะกอดอกอยู่ ผมเผ้ารุงรัง เหมือนไม่ได้นอนมาทั้งคืน นาย ใครเป็นอะไร พี่ฮิโรชิซึ่งเดินมาข้างหลังฉันจับมือฉัน ฉันจึงหันหลังไปทางพี่ฮิโรชิ คือว่า จุน จุนเค้าป่วยหนัก อาการแย่มาก เป็นๆ เป็นไปได้ไงคะ ฉันชักติดอ่าง เพราะพูดอะไรไม่ออก กับสิ่งที่ได้ยิน พี่จุนป่วยหนัก เป็นไปได้ไงคะ พี่จุนไม่น่าป่วยหนักขนาดนี้นะคะ แค่มีไข้ อ่อนเพลียเฉยๆไม่ใช่เหรอคะ เออ ที่ฮิกิเห็นไม่ใช่แค่นั้น แต่จุนเค้าเป็นโรคหัวใจ ว่า ว่าไงคะ โรคหัวใจ ทำไมฮิกิไม่รู้เรื่องเลยคะ ความจริง คือ คะ ฮิกิอยากรู้ความจริงทุกอย่างคะ พี่ช่วยบอกมาได้ไหมคะ ยิ่งไม่บอกฮิกิยิ่งจะเจ็บและเสียใจมากนะคะ พี่ฮิโรชิมองหน้ายามาดะ ยามาดะไม่ได้ปริปากพูดอะไรสักคำ พี่ฮิโรชิ บอกมาสิคะ ฮิกิเริ่มน้ำตาไหล ตอนนี้น้ำตาของฉันไหลรินจากดวงตา มันเจ็บปวดที่โดนถูกหลอก หลอกเหมือนคนโง่ที่ไม่เคยรู้อะไรเลย
คือว่า พี่ฮิโรชิเริ่มพูด ว่าไงคะ พี่จะบอกความจริงทั้งหมดให้ฮิกิรู้นะ ตั้งแต่ครั้งแรกที่พี่เห็นฮิกิ พี่รักฮิกิ นี่เป็นความจริง คะ ว่าไงคะ ยามาดะรู้ไหมคะ เขาเพิ่งรู้ ฉันมองหน้ายามาดะ เขานิ่งเงียบ ความจริงอีกข้อ พี่รู้ว่ายามาดะรักฮิกิ จริงๆ สัญญาทั้งหมดที่จุน ฮิกิแล้วก็ยามาดะ คิดจะช่วยเหลือพี่ ช่วยเหลือหัวใจ พี่โดยการให้ยามาดะเป็นแฟนฮิกิจัง พี่เพิ่งรู้ว่าพี่รักฮิกิมาก และมากขึ้นกว่าเดิม ความจริงอีกข้อ พี่จะไม่แย่งของรักของน้อง ตอนนี้ฉันได้แต่นิ่งเงียบ ฟังที่พรั่งพรูออกจากปากพี่ฮิโรชิ ความจริงอีกข้อแผนการนั้นพี่รับรู้ซึ่งพวกเราปิดบังฮิกิว่า พี่รู้แต่ว่า ดูแล้วหัวใจพี่แล้วก็หัวใจน้องชายพี่ยิ่งถลำลึกมากยิ่งขึ้น รอแค่คำตอบจากหัวใจฮิกิจัง ได้โปรดสงสารหัวใจสองดวง ความรักที่มีให้สาวน้อยที่ยืนอยู่ตรงหน้าอย่างเต็มหัวใจ พี่ฮิโรชิ ฉันเริ่มพูด พี่สงสารหัวใจฮิกิบ้างไหมคะ ทั้งเรื่องที่ปิดบัง เรื่องนี้ คำตอบ ฮิกิไม่รู้จะตอบยังไง ฮิกิฟังพี่ให้จบก่อน แล้วค่อยพูด พวกเรายินดีรับผิดทุกอย่าง ก็ได้คะ ทุกสิ่งเริ่มเป็นปมที่แก้ได้ยากมากขึ้น เมื่อจุนขอร้องให้เราดูแลฮิกิจัง แทน มันเป็นสัญญาอีกชั้นหนึ่ง ที่พวกเราเต็มใจ ที่ผูกอยู่กับสัญญาข้อแรก ความจริงข้อนี้ มันเกิดขึ้นหลังจากที่เราเริ่มแผนการแรก คือหลังจากที่ยามาดะขอร้องให้เธอเป็นแฟนเขา เพื่อช่วยพี่ คะ ฮิกิไม่เข้าใจคะ คือว่า ตั้งแต่เมื่อรู้ว่าตัวเองป่วย ป่วยมาก เขาก็วางแผนการอีกขั้น โดยการหาใครสักคนดูแลฮิกิแทนเขา จนถึงวันนี้ ความจริงที่บอกฮิกิไป คะ แล้วพี่จุนเป็นโรคอะไรคะ ฮิกิอยากพบพี่จุน ได้ไหมคะ
ฟังพี่นะ จุนเป็นโรคหัวใจ คะว่าไงคะ พี่พูดใหม่สิคะ ล้อเล่นฮิกิแน่ๆ จุนป่วยเป็นโรคหัวใจ ครั้งนี้อาการกำเริบเพราะเขาหักโหม พี่จุน ฮิกิขอโทษ ฮิกิไม่รู้อะไรเลย ฉันพรั่งพรูคำขอโทษที่มีต่อพี่ชายออกจากปาก น้ำตาและความเจ็บปวด ความรักที่มีต่อพี่ชาย คนเดียวที่รักที่สุดตั้งแต่เสียพ่อแม่ไป คนที่รักเธอ พี่ฮิโรชิคะ แล้วพี่จุนจะหายไหมคะ
ตอนนี้หมอกำลังช่วยจุนเต็มที่อยู่ ขาดแต่ แต่อะไรคะ หัวใจ หมอหาเลือดได้แล้ว ขาดแต่หัวใจดวงเดียวที่เหมาะกับจุน พี่ยามาดะ บอกหมอได้ไหมคะ ได้โปรดเอาหัวใจของฮิกิไปแทนเถอะ ฮิกิอยู่ไม่ได้ถ้าขาดพี่จุน ได้โปรดฮิกิอย่าพูดแบบนั้น ตัวฉันสั่นเทิ้ม เจ็บปวด เจ็บที่หัวใจ ฮิกิเรายังมีหวังนะ ขอเพียงจุนพยายามแล้วเราก็พยายามหาหัวใจให้เขา เมื่อฮิโรชิพูดจบ ฉันก็ทรุดลงไปที่พื้น หมดแรงที่จะยืน และแบกรับหัวใจที่เจ็บปวดและหนักอึ้ง ทรมานเหลือ กับการที่จะคิดว่าต้องเสียใครไปสักคน

ฮิโรชิ
ตอนนี้หัวใจผมเจ็บปวดมาก ผมสงสารเด็กผู้หญิงที่อยู่ตรงหน้าเหลือเกิน ผมอยากจะกอดเธอปลอบเธอเหลือเกิน เมื่อคำสุดท้ายที่ผมพูดจบไป เธอก็เอ่ยประโยคหนึ่งออกมา..

ยามาดะ
ผมเสียใจ และอยากบอกว่าขอโทษ แต่ผมอยากบอกเธอว่า ผมไม่อยากให้เธอต้องเสียใจและเจ็บปวด ไม่ว่าเพราะใครก็ตาม แต่ผมคงทำผิดพลาด เพราะเธอเสียใจและเจ็บปวดกับพวกผมและความจริงที่ได้รู้

เวลาผ่านไปนานมาก หมอก็ออกมาจากห้อง หมอครับ เป็นไงบ้างครับ คือว่า เราพยายามแล้ว คนไข้ ดูแย่มากถ้าเราไม่ได้หัวใจ เราอาจต้องเสียเขาไป หมอว่าไงครับ ช่วยจุนด้วยนะครับ

เมื่อหมอเดินกลับเข้าห้องฉุกเฉินไป ฉันได้ยืนขึ้น ตรงไปหายามาดะ และพูดบางอย่างที่ฉันตัดสินใจและคิดทบทวนหลายครั้ง เมื่อได้ยินเรื่องราวที่พี่ฮิโรชิพูด
ยามาดะ มีไร ฉันขอยกเลิกสัญญานะ แม้ว่ามันจะเป็นความต้องการของพี่จุน ฉันเชื่อว่าพี่จุนจะต้องหาย และฉันคนนี้จะดูแลพี่จุนเอง สัญญา ไม่ได้นะ เธอจะยกเลิกไม่ได้นะ ฉันพูดจริง ในเมื่อทุกอย่างมันกระจ่าง ฉันรับรู้ ทุกคนรับรู้ ความลับไม่ใช่ความลับ มันก็ต้องจบ ใช่ไหมคะ ไม่นะ อย่าพูดแบบนั้น ผมขอร้องเธอ ฉันหันไปถามพี่ฮิโรชิ ได้ไหมคะ พี่ฮิโรชิไม่ตอบ เขานิ่ง และหลับตา มือของเขากำแน่น ได้โปรด ยามาดะพูด น้ำตาของเขาไหลออกมา ฉันจับมือเขา ฉันขอโทษ และขอบคุณมาก

ฮิคารุ
เมื่อฉันเห็นยามาดะน้ำตาไหล ฉันก็รู้ว่า ฉันต้องบอกขอโทษเขาสักพันครั้ง ก็ไม่อาจสาสมกับคำพูดที่ทำร้ายจิตใจเขา ฉันหวังว่า ฉันจะเข็มแข็งขึ้น และดูแลพี่ชายของฉัน จนวันตายของฉัน
ยามาดะ
ฮิกิจัง เธอเดินมาที่ผม พูดบางสิ่งที่ทำร้ายหัวใจผมเหลือเกิน เธอมาขอยกเลิก สัญญา ที่เป็นดั่งละครฉากหนึ่ง ผมเสียใจ และผมก็ร้องไห้ออกมา แล้วเธอก็พูดขอโทษ ใช่ผมไม่อยากให้เธอขอโทษผม เธอไม่ผิดและผมก็รู้ว่ามันยาก ที่ทำให้เด็กผู้หญิงตัวเล็กรู้รสความรักนอกจากความรักที่มีให้พี่ชาย หวังว่าสักวัน เธอจะหัวเราะตรงหน้าผมอีกครั้ง และเห็นใจผมสักครั้ง

ยัยแว่นน้ำเงิน 15 ส.ค. 2549 15:06 น. - ID 7054