สายน้ำกับพระจันทร์

windsaint

ชัยนั่งมองออกไปตามแม่น้ำ สายตาของเขามองเหม่อไปตามลำน้ำที่เงียบสงบแห่งนี้ ความเงียบสงบและร่มรื่นของบ้านหลังนี่เป็นการดีที่ชัยจะหลบมาพักรักษาแผลใจที่เกิดขึ้น เขาคาดหวังที่จะให้สายลมพัดพาความทรงจำที่เขามีเกี่ยวกับเธอให้หมดสิ้นไป เขาหวังที่จะให้สายน้ำชะล้างความเจ็บปวดภายในใจเขา เขาจึงหลบมาพักที่บ้านหลังนี้ 
บ้านหลังนี้เป็นบ้านของปู่ของเขา เมื่อสมัยเขายังเด็กมักจะมาเที่ยวที่นี่บ่อยเพราะบรรยากาศร่มรื่น จนปัจจุบันหลังจากที่ปู่จากไปแล้ว ชัยก็แทบไม่ได้มาที่นี่อีกเลย 
ศาลาริมน้ำที่เขานั่งอยู่นั้นมีผู้คนมากมายสัญจรผ่าน ทุกวันเขาจะนั่งอยู่ตรงศาลานี้ตั้งแต่เช้าจนค่ำ   นั่งมองการกระทำของผู้คน ชีวิตชนบทที่หาไม่ได้จากเมืองใหญ่ ผู้คนที่ยังสัญจรทางน้ำ แม่ค้าที่ยังคงล่องเรือขายขนมจีนน้ำยา เขาซึมซับชีวิตชนบทเพื่อหลบหนีความวุ่นวายในตัวเมือง เขาหวังที่จะใช้ชีวิตยอย่างสงบในช่วงที่เขาลาพักร้อนนี้ ก่อนที่จะกลับไปผจญกับความสับสนในชีวิตประจำวันในอีก 2 สัปดาห์ข้างหน้า
ทุกๆวันเขาจะมานั่งที่นี่เป็นที่ประจำของเขา และมองดูการกระทำของผู้คนต่างๆ และทุกวันเช่นกันจะมีผู้หญิงคนหนึ่งลงมานั่งที่นั่งฝั่งตรงข้ามของเขาและมองดูดวงจันทร์ทุกคืน 
ชัยมองเธอด้วยความรู้สึกประทับใจ เธอเป็นคนดูเรียบๆง่ายๆ และเธอก็มองชัยด้วยความประหลาดใจ และเธอเองก็เป็นคนทำลายความเงียบลง
เอ่อ ไม่ทราบว่าคุณเพิ่งย้ายมาใหม่หรือคะ ดิฉันไม่เคยเห็นหน้าคุณมาก่อน
อ้อครับ ผมลาพักร้อนมาพักที่บ้านคุณปู่ ตรงสวนข้างๆนี่แหละครับ ชัยตอบ
ดิฉันเห็นคุณชอบมองแม่น้ำ คุณคงจะชอบแม่น้ำใช่ไหมคะ เอ่อคุณ 
ชัย ครับ
ค่ะ คุณชัย ดิฉันพร
ครับคุณพร ผมชอบแม่น้ำ สายน้ำให้ความรู้สึกสงบเยือกเย็น และช่วยพัดพาความชอกช้ำในจิตใจออกไปได้ แล้วคุณละครับ ท่าทางจะชอบพระจันทร์เห็นนั่งมองอยู่นาน
จริงค่ะ ฉันชอบมองพระจันทร์ ดูสวยงามและอบอุ่น มีทั้งเต็มดวงและไม่เต็มดวง แต่ก็ให้ความรู้สึกที่ดีได้ ยิ่งในคืนที่พระจันทร์เต็มดวง ยิ่งน่ามองเป็นพิเศษ พระจันทร์จะเป็นที่พักใจยามเลิกงานได้อย่างดีทีเดียว
คืนนั้น ทั้งชัยและพรต่างเดินกลับบ้านด้วยความรู้สึกอารมณ์ดีเป็นพิเศษ ก่อนเข้านอน ชัยยังอดไม่ได้ที่จะนั่งมองดวงจันทร์ และยิ้มให้กับตัวเองก่อนจะนอนหลับไป
วันเวลาผ่านไป ทุกๆคืนทั้งสองต่างจะต้องมานั่งที่ศาลาริมน้ำ มองพระจันทร์ มองแม่น้ำ และพูดคุยเล่าเรื่องต่างๆให้แก่กันและกัน บางครั้งก็ถกเถียงกันในเรื่องปรัชญา ที่ลงท้ายต้องหัวเราะในความดื้อดึงของทั้งสองฝ่าย
จนกระทั่งคืนก่อนวันที่จะหมดเวลาพักร้อนของชัย ชัยและพรยังคงมานั่งที่เดิม
หลังจากวันนี้ ผมคงไม่มีโอกาสที่จะมานั่งที่นี่ทุกวันได้เหมือนที่ผ่านมาแล้วล่ะ เพราะที่ทำงานของผมไกลจากที่นี่เหลือเกิน เราคงไม่ได้พูดคุยกันทุกวันอีกแล้วสินะ
แต่คุณก็ยังมาได้วัน ศุกร์เสาร์อาทิตย์ ไงคะ เราก็ยังได้เจอกันอีก ไม่ได้ห่างหายไปไหน
จริงสินะ ศุกร์เสาร์อาทิตย์ ผมจะมา ผมจะมา ชัยพูดเหมือนให้คำสัญญากับตัวเองอยย่างแน่วแน่
คืนนั้นทั้งสองอยู่คุยกันนานกว่าทุกวันเหมือนจะเป็นการอำลาก่อนที่ทั้งสองจะไม่ได้คุยกันอีกนาน
เมื่อถึงวันจันทร์ ชัยกลับไปทำงานตามเดิม เขาเล่าเรื่องนี้ให้กับโชค เพื่อนร่วมงานที่เขาสนิทด้วยฟัง เมื่อฟังจบโชคจึงออกความเห็นว่า
ฟังจากที่นายเล่า ฉันว่านายกำลังจะมีความรักอีกครั้ง หลังจากที่เพิ่งอกหักมาหมาดๆจากยัยแนนเลขาสาวสวยนะเนี่ย เฮ้อ! ความรักนี่มันก็เหมือนนกเนอะ ยามที่เราสนใจและไขว่คว้ามัน มันก็จะบินหนีจากไป แต่เวลาที่เราไม่สนใจและพยายามจะหนีมัน มันก็จะบินมาเกาะที่ไหล่ของเราอย่างแผ่วเบาในที่สุด
นายนี่มันนักปรัชญาจริงๆว่ะ
ก็จำเขามาทั้งนั้น ฟังจากที่เขาพูดทางรายการวิทยุน่ะ 555 
สุดสัปดาห์นั้น ชัยยังคงไปที่บ้านสวนของปู่อีกครั้ง เขาพูดคุยและแลกเปลี่ยนเรื่องราวต่างๆกับพรเช่นเดิม แต่แววตาเริ่มเปลี่ยนไปและยังคงเป็นเช่นนี้ไปเรื่อยๆ และสนิทกันมากขึ้นจากวันเป็นสัปดาห์ จากสัปดาห์เป็นเดือน และจากเดือนไปเรื่อยๆ 
จนกระทั่งเวลาผ่านไป เขาเริ่มคบกับเธอแบบคนรัก เริ่มรู้จักใกล้ชิดเธอมากยิ่งขึ้น เรื่องราวยังคงดำเนินเป็นแบบนี้ต่อไป
จนกระทั่งเวลาผ่านไปอีก 2 ปี สุดสัปดาห์นี้ชัยตั้งใจที่จะบอกรักและขอพรแต่งงาน เขาใจจดใจจ่อให้วันศุกร์มาถึงเพื่อที่จะทำในสิ่งที่เขาตั้งใจเอาไว้ แต่อาทิตย์นั้นเขาไม่ได้ไปที่บ้านสวนเพราะมีงานด่วนที่จะต้องทำ ชัยโทรไปบอกพรและขอโทษ อีกทั้งให้สัญญาว่าอาทิตย์หน้าเขาจะไปพบเธอให้ได้
แล้วในอาทิตย์ต่อมาเขาก็ไปที่บ้านสวนและไปรอเธอที่ศาลาริมน้ำที่เดิม แต่วันนี้เธอกลับไม่มา ชัยรู้สึกกระวนกระวายมากเพราะถ้าเธอติดธุระจะต้องโทรมาบอกเขา ชัยจึงได้แต่รอ สัปดาห์นั้นเธอไม่มาเลยทั้งสัปดาห์ และในวันศุกร์ถัดไปเธอก็ยังไม่มา ชัยร้อนรนและเป็นห่วงเธออย่างมาก เขาไปที่บ้านเธอแต่กลับไม่มีใครอยู่เลย ถามคนข้างบ้านจึงได้ความว่า พรล้มป่วยหนักตอนนี้อยู่ที่โรงพยาบาล 
เขารีบไปที่โรงพยาบาลทันที เมื่อไปถึงชัยพบแม่ของพรร้องไห้อยู่หน้าห้อง ICU ชัยจึงเข้าไปถามได้ความว่า พรป่วยหนักด้วยโรคธาลัสซีเมียเบต้า อาการหนักอย่างมาก ซึ่งโรคนี้ต้องถ่ายเลือดทุกสัปดาห์ แต่ตอนนี้พนอาการอยู่ในขั้นสุดท้าย ไม่สามารถรักษาได้ เพราะเม็ดเลือดแดงแตกตัวเร็วมาก หมอบอกให้ทำใจและคงมีชีวิตไม่เกินวันศุกร์หน้า ชัยตัดสินใจลางาน 1 อาทิตย์ เพื่ออยู่เป็นเพื่อนของพรจนวาระสุดท้าย เขาดูแลและใกล้ชิดกับพรจนกระทั่งถึงคืนวันศุกร์ ชัยจึงบอกขอพรแต่งงาน 
พรแต่งงานกับผมนะ ถึงจะแค่เพียงวันเดียวก็ตาม แต่ให้รู้ว่าผมรักคุณ ผมรักคุณนะพร
ชัยคะ ขอบคุณสำหรับความรักที่มอบให้พรมาตลอด แค่อยู่ใกล้ๆคุณฉันก็มีความสุขมากแล้วค่ะ
พรผมรักคุณ คืนนี้เราจะนั่งดูดวงจันทร์ด้วยกันนะ
ชัยคะ ถ้าหากชาติหน้ามีจริง คุณอยากเกิดเป็นอะไรคะ ฉันอยากเกิดเป็นพระจันทร์ จะได้คอยมองคุณจากบนฟ้าตลอดไปไงคะ ทุกคืนที่คุณมองขึ้นมาบนฟ้า คุณก็จะเห็นฉันยิ้มให้คุณตลอดเวลา
ถ้าอย่างนั้น ผมก็จะขอเกิดเป็นสายน้ำ ที่จะคอยสะท้อนเงาของคุณและโอบอุ้มเงาของคุณไว้ตลอดไป
ชัยคะ ชั้นดีใจที่ได้รักคุณ ชั้นรักคุณค่ะ
ผมก็รักคุณพร ชัยโน้มตัวลงไปจุมพิตที่ริมฝีปากของหล่อนอย่างแผ่วเบา ก่อนที่พรจะหลับตาลงและสิ้นลมหายใจอยู่ในอ้อมอกของชัย และไม่มีวันที่จะลืมตาขึ้นมามองเขาได้อีกต่อไป