เรื่อง โทรศัพท์ จีบกันใหม่ๆ.....โทรหากันทุกวัน...โทรแล้วตัด...ตัดแล้วโทรต่อ..... พอนานไป..โทรหากันทุกวัน...คุยกันไม่ได้ 5นาที สุดท้าย ว่างนักรึ โทรมาทำฟะ ไม่มีธุระอย่าโทรมา จีบกันใหม่ๆ..... สวัสดีค่ะ สวัสดีครับ จ๊ะๆจ๊าๆ อดกิน อดนอนเพียงเพื่อได้คุยกัน พอนานไป เดี๊ยวน่ะเดี๊ยว ค่อยโทรมาใหม่แล้วกัน สุดท้าย โทรเท่าไรก็โทรไม่ติด เพราะปิดเครื่อง เพราะคลื่นไม่ดี เพราะมีหลายเบอร์แต่ไม่บอกกัน จีบกันใหม่ๆ....เดี๊ยวค่าโทรศัพท์จะจ่ายให้... พอนานไป...ไปจ่ายค่าโทรศัพท์ให้หน่อยน่ะ สุดท้าย.... โทรศัพยท์จะโดนตัดแล้วทำไมไม่ไปจ่ายให้ด้วยเฮงซวยจริงๆ จีบกันใหม่ๆ....มือถืดเปิด24ชั่วโมง พอนาน....ไปปิดนอนเข้านอน สุดท้ายปิดตอนไหนก็ปิด เรื่องการนอน จีบกันใหม่ๆ...นอนละเมอถึงเธอทุกวัน พอนานไป...นอนละเมอเปลี่ยนชื่อเธอทุกวัน สุดท้าย...นอนละเมอกลับบ้านไม่ถูกสักวัน คุณเป็นแบบไหน หรือว่า อยากได้ยินเสียงของใครทุกวัน ขอเพียงได้ยินก็มีความสุข หรือบอกตัวเองว่า ทำไมรู้สึกโหยหา ไม่รู้เบื่อ ฟังเสียงเจื้อยแจ้ว เพลิดเพลิน หลับสบาย ในทางตรงข้าม หรือคุณ ยังไม่มีใคร หรือคุณ ยังไม่เจอคนที่ใช่ คุณเพียงเหงา ดีกว่าไม่มีใครคุยด้วย มีคนเคยกล่าวว่า ความรู้สึกส่งผ่านกันได้ ขอเพียงหัวใจของใครสองคนตรงกัน ในความรู้สึกนั้น เหมือนมีอ้อมกอดแห่งรัก อ้อมกอดความอบอุ่น เพียงแต่ใครจะรู้สึกได้ ถ่ายทอดอารมณ์ซึมซึบความอ่อนหวานได้ถึงเพียงใดเท่านั้น เรื่องของหัวใจ กลไกลต้องเดินตามแรงขับเคลื่อน ถ้าคุณพร้อมเปิดใจ เรื่องดีๆทั้งหลาย ทำให้เปลี่ยนแปลง สุดท้าย ขอให้คู่รัก เพื่อนสนิท คนรู้ใจ รักษามิตรภาพและสายใยตราบนานเท่านาน
22 มิถุนายน 2549 22:46 น. - comment id 91302
... ^ ^ อืม เป็นอย่างงั้น จริงๆ เหรอ เจ๊ต่าย ถ้าเจอแบบนั้น จับยัดใส่กระสอบไปโยนทิ้งน้ำเลยดีกว่า เอิ๊กๆๆๆ ... มิตรภาพน่ะครับ รักษาไม่ยาก แค่เพียงแต่ตั้งใจจะรักษารึเปล่าเท่านั้นเอง ครับ พี่ต่าย
23 มิถุนายน 2549 00:09 น. - comment id 91304
รักที่อยู่ในใจ ... สานสัมพันธ์เป็นไปตามกาลเวลา ค่อยๆ เติบต้น ล้ำค่า เป็นความเคยชิน ... เหมือนเคยผ่านมา และไม่สร่างเลือน หากรักที่ฉาบฉวย แสดงออกด้วยกลบเกลื่อน หมายให้อีกฝ่ายย้ำเยือน ย่อมลบจางเสมือน ... เงารอย ของจริง หรือ ของหลอก กาลเวลาจะบ่งบอก แทนคำถ้อย ค่อยซึมลึกเป็นส่วนหนึ่ง ซึ้งใจคอย หยดสั่งสมทีละน้อย ... เป็นรักงาม. รักที่เป็นไปตามธรรมชาติของหัวใจดีกว่า รักที่พยายามแสดงออกให้เห็นว่ารัก สวัสดีค่ะ ... น้องกระต่าย : )
23 มิถุนายน 2549 08:25 น. - comment id 91308
สวัสดีค่ะ พี่กระต่าย... จริงเหรอ? ค่ะ ว้า...ยังไม่เคยซักกะที มีแต่ไม่โทรหากันเลย อิอิ... ต่างฝ่ายต่างงานยุ่ง มารู้ว่าเรากะเขา คบกันก็วันที่เจอ อิอิ
23 มิถุนายน 2549 08:25 น. - comment id 91309
พี่ผ่านมาเบ่อยสินะ เรื่องรักเนี่ย ถึงได้รู้ ทั้งใหม่ๆ ๆนานๆ ๆ และสุดท้าย ดูท่าพี่มีประสบการณ์เยอะนะครับ แนะนำอัสสุบ้างสิ อยากมีประสบการณ์ อิอิอิ
23 มิถุนายน 2549 08:53 น. - comment id 91312
เก็นจ๋า...เก็น...ลองก่อนไหมน้องเดี๊ยวพี่หากระสอบให้....55555........ ขอบคุณมิตรภาพและสิ่งดีๆที่น้องชายมอบให้เสมอค่ะ
23 มิถุนายน 2549 08:56 น. - comment id 91313
สวัสดีค่ะพี่รุ่ง ความรักสำหรับกระต่ายอยู่กับใครก็อยุ่กับคนนั้นตลอดไป ถึงแม้ใครหลายคนพยายามจะแทนที่ไม่ใช่มันก็ไม่ใช่ค่ะ รักใครสักคนเป็นเรืองใหญ่ ลืมใครสักคนเป้นเรื่องยาก
23 มิถุนายน 2549 09:03 น. - comment id 91314
แมงก๊วยจี๊...อิๆๆแม่น้องสาว...พี่กระต่ายก็ลองเขียนดูใจใครบางคน ที่บอกว่า...คุณทำให้ผมรู้สึกโหยหา ถ้าไม่ได้ยินเสียงคุณ อยากจะดูนิสัยผู้ชายน่ะค่ะว่าจะเป็นสักกี่วัน...ของบางอย่างเรื่องบางเรื่องต้องใช้ใจวัดกันค่ะ
23 มิถุนายน 2549 10:40 น. - comment id 91315
จีบกันใหม่ๆหวานมากกว่านี้เยอะ พอนานไป แสนชอกชำ ว่นวาย และสุดท้าย............แสนสาหัส
23 มิถุนายน 2549 14:34 น. - comment id 91316
ทุกอย่างเปลี่ยนแปลงเสมอ ไม่มีอะไรที่แน่นอนหร๊อก ใช่ป่าวๆ....
23 มิถุนายน 2549 16:20 น. - comment id 91319
ในยามรักน้ำตาลยังเรียกพี่ น้ำผึ้งมีรสหวานสักปานไหน ยังแพ้พ่ายความตราตรึงที่ซึ้งใน มองอะไรก็แพรวพราววาวชมพู จะเดินไปที่ใดมิเคยห่าง หมาข้างทางเห่าหอนให้หนวกหู เอาหินเขวี้ยงเหวี่ยงไม้ไล่ลงคู น่าอดสูเห่าขวัญใจได้ไงกัน ล่วงเลยวันวิวาห์มาห้าปี โถคนดีเปลี่ยนไปให้อวบอั๋น ช่างอุดมสมบรูณ์พูนไขมัน กว่าสามชั้นหลายลอนแสนอ่อนใจ หวนระลึกเหมือนฝันในวันเก่า ที่สองเรากุมมือมั่นมิหวั่นไหว บนถนนทอดยาวเราก้าวไป จิตสงสัยอยากย้อนผ่านกาลเวลา ณ เส้นทางสายเก่าที่เราเดิน ก็เผชิญเสียงเห่าของเจ้าหมา หันกลับไปตะคอกใส่ภริยา เดินเซ่อซ่าให้หมาเห่าเศร้าจริง แนะแม่คุณ..!! เร่งฝีเท้าก้าวให้ถี่ ช้าอย่างนี้รออะไรไอ้น้องหญิง ก่อนแคล่วคล่องว่องไวคล้ายดั่งลิง เดี๋ยวพ่อทิ้งปล่อยหมากัดฟัดให้ตาย
23 มิถุนายน 2549 16:45 น. - comment id 91320
อัสสุจ๋า...นั้นน่ะตัวเองแล้ว....5555... พี่กาต่ายได้แต่เขียนจ๊ะ แต่วิธ๊ปฎิบัติได้ข่าวว่า อัสสุชอบทำ...อิๆๆ....
23 มิถุนายน 2549 16:47 น. - comment id 91321
เหรอค่ะ หืนผา งั้นต้องบอกคำนี้แล้วหล่ะ...สัตว์โลกต้องเป็นไปตามกรรม
23 มิถุนายน 2549 16:54 น. - comment id 91322
โห้...พณ...ท่านเรไร...ท่านใช้สมองส่วนไหนคิดค่ะ..55555555555555555555555555555555555555555555555555555 หมดปัญญาตอบ ขอเวลานอก....3....ปี....มาตอบน่ะค่ะ ไปแร๊ะ.....โอ้ว่าปากหนอปากช่างสรรค์สร้าง ช่างคิด ช่างปาก....(คิดเองวุ๊ย.......55555....)
24 มิถุนายน 2549 06:25 น. - comment id 91329
วันนี้น้องสาวมาเศร้า ๆ นะคะ ก็เพราะเศร้าจริง ๆๆ ดูแล้วเหมือนขำ ๆ แต่เจอจริงๆ แล้วไม่ขำเลยนะคะพี่สาวจ๋า เพราะสิ่งนั่นกำลังเลื่อนจางจากใจเขาไป .. งานนี้ขำไม่ออกคะ...
25 มิถุนายน 2549 10:46 น. - comment id 91348
บทความนี้คุ้น ๆ นะ เหมือนเคยอ่านผ่านเมล ที่เพื่อน ๆ ส่งให้ (ขออภัยถ้าจำผิด) แต่บทความนี้อ่านแล้วสะกิดใจให้คิดดีนะ ว่าแต่ว่า คุณกระต่าย ขณะโพสบทความนี้ คิดถึงใครอยู่รึเปล่า? ขอทักคนข้างบนนิดหน่อยนะ (นอกเรื่อง) จับได้แล้วล่ะว่า เศร้าจริง ๆ โกหกตัวเองไม่ได้ล่ะสิ