ความรัก/ความหลง/ความหวังดี
ผู้หญิงสีรุ้ง
**บางทีเราทึกทักว่าความหลงคือความรัก
จนบางครั้งเรามองความห่วงใยที่มาจากความรักที่แท้ ว่าเป็นความก้าวก่าย ชีวิตเรา ของเรา
ในรถตู้ 5.30 pm
จัด จัด ดัด ด้า จัด จัด ดัด ด้า อย่าทำให้รัก...เดี๋ยวมันหลง เดี๋ยวมันรัก.....
- ฮัลโหล มีอะไรเนี่ย .....อยู่บนรถ จะไปหาเพื่อน...จะกลับกี่โมงยังไม่รู้...
แม่ไม่ต้องยุ่งน่า เดี๋ยวกลับก็เห็นเองแหละ เออๆ แค่นี้นะ ...บอกว่าไม่รู้ไง เดี๋ยวกลับก็รู้เองแหละ ไม่แน่เดี๋ยวไม่กลับเลย ... ..ไม่กิน กินไปก่อนเลย เดี๋ยวไปกินกะเพื่อน ....แค่นี้นะ
จัด จัด ดัด ด้า จัด จัด ดัด ด้า อย่าทำให้รัก...เดี๋ยวมันหลง .....
-ฮัลโหล จ้า เดี๋ยวน้า ใกล้ถึงแล้วล่ะค่ะ ตัวเองรอแปปน้า อ่อ..จริงๆรีบสุดๆแล้วอ่ะ อืม เดี๋ยวตัวเองจะกินไรป่าว ให้เค้าซื้อไรไปให้ป่ะ เหรอๆ อืม...อีกประมาณ 5 นาทีอ่ะ ตัวเองรอก่อนเดี๋ยวเขาซื้อของเข้าไปให้กิน
เออนี่ แล้วผ้าตัวเองมีใส่ป่ะเนี่ย ...เดี่ยวเค้าเข้าไปซักให้แล้วกัน อืมๆๆ แค่นี้ก่อนนะจ๊ะ อิอิ จ้า คิดถึงเหมือนกัน
หญิงสาวในชุดนักศึกษาพาณิชย์สถาบันใดก็ไม่ทราบ ซึ่งนั่งถัดจากฉันไปหนึ่งเบาะ ฉันไม่ได้ตั้งใจจะระลาบระล้วง เพียงแต่ ในรถค่อนข้างเงียบ จึงไม่แปลกที่ฉันจะได้ยินทุกคำที่เธอพูดผ่านโทรศัพท์ไปถึงปลายสาย
ฉันพบความแตกต่างระหว่างน้ำเสียง สีหน้า คำพูด ที่กรอกผ่านโทรศัพท์ เครื่องดียวกันนั้น เพียงต่างเวลา ต่างคู่สนทนา อย่างชัดเจน
**บางทีเราทึกทักว่าความหลงคือความรัก
จนบางครั้งเรามองความห่วงใยจากความรักที่แท้ ว่าเป็นความก้าวก่าย ชีวิตเรา ของเรา
ฉันถึงที่หมายก่อน เธอ คนนั้น จุดหมายของเธออยู่ที่ใด ฉันไม่รู้ แต่ฉันรู้ว่า เธอ กำลังหลง หลงทาง หลงมายาจากความใคร่ แต่ก็เอาเถอะมันไม่ใช่เรื่องของฉัน เพียงแต่ ฉันอดคิดไม่ได้ว่าแม่ที่รักเธออย่างไม่มีเงื่อนไข คนนั้น ตอนนี้จะยังคงรอลูกสาวสุดที่รักกลับมากินข้าวเย็นด้วยอยู่มั๊ย แล้วแม่คนนั้น ก็คงจะแบ่งเด็บกับข้าวไว้รอ เผื่อลูกสาวกลับมาแล้วจะหิว อย่างแน่นอน
หน้าปากซอย(บ้านฉัน) 6.15pm
-ตืดดด ตืดดดด ตืดดดด แม่ แม่จะเอาอะไรมั๊ย หนูอยู่ปากซอย เดี๋ยวจะได้ซื้อเข้าไปเลย .....อืม แล้วแม่หุงข้าวไว้ยัง... เหรอ อืม...จ้าๆ