Wing of love ------1 (Sword & Red ribbon )

วานร วายุ

แสงสีทองทาบผ่านใบหญ้าคาเขียวขจี น้ำค้างใสกลมมลพยายามประคองตัวมันเองประหนึ่งเปรียบเริงเล่นกันยามต้องลม   
     สายเชือกฝ้ายสีแดงมอซอปลิวพลิ้วแผ่วเมื่อต้องสายลมเอื่อยในยามเช้า
เหมือนจักหลุดลอย
       .   .   .   .   .
         หากแต่ปลายสายฝ้ายแดงนี้กลับยึดติดอยู่กลับวัตถุหนึ่งใด
---- เพียงครู่สายลมที่โชย เอื่อย.....กลับหยุดลงเหมือนไม่เคยมีมันในโลกนี้
แต่หาทำให้สายฝ้ายแดงชิ้นนี้หยุดพัดสะบัดลงไม่
กลับดุดันเกรี้ยวกราด มากขึ้น มากขึ้น
   สุดปลายสายฝ้ายแดงอีกฟาก คือประกายคมวับของดาบยาว
ต่างกันแต่เพียงความคมกริบเย็นเยียบของปลาบดาบเท่านั้น
สีแดงฉานมอซอเกรอะกรัง 
คราบเลือดที่สบัดพัดพลิ้วราวสายป่านฝ้ายแดงอีกเส้นที่ปลายดาบ
ปลิวไหวตามข้อมือ ของผู้ถือเหมือนหนึ่งจะสบัดสายเลือดที่หลั่งไหล
ให้คล้ายปลายฝ้ายแดงที่ด้าม
ฟิ้ง ฟิ้วว เคร้งงง......... 
                     ฉั่วะ
ครั้งแล้วครั้งเล่า
แผลแล้วแผลเล่า
ศพแล้วศพเล่า
เสียงหายใจที่หอบพัดพาอากาศเข้าสู่ปอด
ผู้เป็นเจ้าของดาบ หนักขึ้นๆ
ดามจังหวะการกวัดแกว่งดาบในแต่ละครั้ง
แรงขึ้นๆ ถี่ขึ้นๆ
โหมหนักขึ้นเรื่อยๆ
"มันจะอีกซักกี่คน หน้าไหนก็ได้เรียงหน้ามาเลย"
เสียง สบถเบาของชายหนุ่มเจ้าของดาบ
ที่ร่างชุ่มไปด้วย เหงื่อและเลือดของศัตรู
--------------------------------------------
Part 1				
				
				
comments powered by Disqus
  • แก้วนีดา

    15 มิถุนายน 2549 16:06 น. - comment id 91217

    ท่านเป็นจอมยุทธนี้เอง11.gif

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน