ฉีนคือสายลม ในสายตา

ผู้หญิงสีรุ้ง

มีใครคนนึง เคยบอกว่า "เธอเหมือน สายลม " 
  
                      เขาไม่กล้าคิดเอาเองว่า ฉันเป็นอย่างไร 
                       เพราะกลัวว่านั่นมันจะผิดไปจากที่คิด ...
  
                             ฉันน่ะเหรอ เหมือน สายลม ? 
    
                     ใจร้ายไปหน่อยมั๊ย ที่ตัดสินฉันแบบนี้ ...
  
                  นิสัยของสายลมน่ะมักจะพัดมาอย่างเอาแต่ใจ และพร้อมจะพัดไป อย่างไม่เห็นร่องรอย  
  
          มันก็เป็นความจริงอย่างที่เขาว่า แต่เพียงส่วนหนึ่งเท่านั้น ที่ถูก  
   
          เขาจะรู้มั๊ย ว่าสายลมน่ะ เป็นอะไรๆ ได้มากกว่าที่คิด เป็นได้มากกว่า สัญลักษ์ของการเปลี่ยนฤดู  เป็นได้มากกว่าพายุที่เกรี้ยวกราก ฉุนเฉียว
    
          แม้ว่า สายลม จะขี้เล่น และสนใจแต่ความรู้สึกของตัวเองไปหน่อยก็เถอะ แต่ว่า  มีใครเคยสังเกตุบ้างไหมว่า 
          ลมหนาว มักพัดมาเมื่อถึงเวลาที่ควรเสมอ 
          ลมฝน ไม่เคยลืมหอบหิ้วเม็ดน้ำน้อยๆติดมาด้วย 
 
          บางครั้งความรู้สึกของสายลมอาจบางเบา เป็นเพียงอากาศ แต่ว่า 
ถ้าไม่ละเลยจนเกินไปนัก ก็จะรับรู้ได้ว่าสายลม ไม่เคยห่างหายไปไหนเลย 
 
        ฉันอาจจะเหมือนสายลมอย่างที่เขาว่าจริงๆก็ได้ .. จริงๆแล้วฉันก็เป็นฉัน ฉันไม่มั่นคงเท่าสายลมด้วยซ้ำ ก็สมควรแล้วที่ไม่ค่อยมีใครเข้าใจฉันนัก  
        การที่มีเพื่อนแบบเขา ก็นับว่าโชคดีแล้วล่ะ ที่อย่างน้อย ยังพอมีคนที่มองเห็นเค้าร่างจิตใจ และความรู้สึกของฉันอยู่บ้าง  
 
        ขอบคุณมากๆเลย :)