ในวันที่มีน้ำตา ฉันหลงคิดว่าไม่มีใครห่วงใย ............ไม่มีใครเคยสนใจ................ แต่เมื่อลองก้าวเดินต่อไป เริ่มทบทวนกับบางสิ่ง หวนนึกเรื่องบางอย่าง แน่ใจเหรอ...ว่าเราไม่มีใคร ทุกครั้งที่อ่อนล้า....ฉันมักจะมองข้ามใครหลายๆคน ......ที่คอยเป็นกำลังใจอยู่ข้างหลัง................ ฉันลืมเขาไปได้อย่างไรกันน่ะ ....ฉันเพียงแต่คิดว่าตัวเองไม่มีใคร......... หัวใจที่บอบบาง บางเวลาอาจต้องการใครสักคนที่คอยดูแล แต่เมื่อไม่เห็นเขา เราก็หลงคิดว่าเขาจะไม่มาหา ..............ไม่บอก แล้วเขาจะรู้เหรอ.................... ทำไมไม่ยอมบอกเขาไปล่ะ ว่าเราต้องการเขาสักแค่ไหน ทำไมน่ะ ถ้าหากเพียงกล้าสักนิด เขาก็อาจจะยื่นมือมาก็เป็นได้ ............ขอเพียงแค่มีความกล้าเท่านั้น.................. .............ฉันก็อาจจะไม่เหงาต่อไป ในวันที่มีน้ำตา........
22 มีนาคม 2546 00:27 น. - comment id 67757
ซึ้งมากเลยค่ะพี่อ้อม โดนด้วย. .. ชอบมากค่ะ แต่พี่อ้อมไม่น่าจะเหงานะ. . .นกเซ่น่าจะเหงามากกว่าอีก =^_____^=
25 มีนาคม 2546 17:14 น. - comment id 67826
เหงาด้วยคนจิ อิอิ
26 มีนาคม 2546 17:14 น. - comment id 67862
ขอบคุรค่ะ น้องนกกะหนูลม