บางคน...พบหน้า พูดคุยกันทุกวัน ความผูกพันกลับไม่เกิด ผ่านมาแล้วผ่านไปเหมือนสายลม เป็นแค่คนผ่านทางของกันและกัน บางคน...ผ่านเข้ามาในชีวิตอย่างรวดเร็วๆง่ายๆ แต่มีความหมายมากมายกับชีวิต...โดยเฉพาะคุณ บางคนที่ได้รู้จัก มักจะมีสิ่งดีดีมาให้เสมอ แต่บางครั้งก็นำความเจ็บปวดมาให้ แต่ไม่นานความทรงจำเหล่านั้นก็เลือนรางลงไป บางคนสำคัญต่อใจยิ่งนัก ไม่เคยลืมได้ลง แม้ว่าจะเจ็บปวดเพียงใด ใจไม่เคยลืม ภาพความสุข คราบน้ำตาอยู่ในใจเสมอ ความผูกพันเอย คนผูกพันเอย ใยยากลบจากใจเสียจริง บางคนเชื่อมั่นศรัทธาในความรัก นั่นเป็นสิ่งที่ฉันเคยหัวเราะเยาะ อะไรจะปานนั้น จะรักใครได้มั่นคงได้อย่างนั้นจริงๆเหรอ เคยพูดกับเพื่อนที่ตกในห้วงรัก ไม่เคยได้รู้ว่าความรู้สึกนี้เกิดขึ้นได้จริง จนกระทั่ง ความรักเกิดกับตัวเอง เมื่อความคิดฉันเปลี่ยนมุมมองความรักต่างไป มองเหมือนบางคน แต่ทำไมอีกบางคนถึงไม่คิดเหมือนกัน คุณ...ไม่เชื่อมั่นในรัก คุณ....เอ่ยคำว่า...ลาก่อนได้ง่ายนัก ความรัก ความผูกพัน ไม่ซึมทราบเข้าถึงหัวใจคนนิ่งอย่างคุณได้เลยหรือ ไม่ใช่ทุกคน ที่ไม่จริงจัง ไม่คาดหวังในความรัก คุณคงไม่เห็นคุณค่าของความรักของฉันสินะ ถึงได้ทิ้งสิ่งที่เคยได้ผ่านมาด้วยกันได้ อยากจะรั้งคุณไว้..ไม่ให้ไป อย่าเอ่ยคำว่า ลาก่อน เลยนะ ใจคนไม่นิ่งจะขาดอยู่แล้ว ....รู้ไหม
ไม่เคยฟังเพลงอะไรจนต้องร้องไห้เพราะความสะเทือนใจ ไม่เคยคิดถึงนัยคำพูดของใครบางคนที่ชวนให้สงสัยหาคำตอบ ไม่เคยคิดถึงใครมากจนคิดว่าถ้าคิดถึงเขามากกว่านี้คงต้องตายแน่ๆ ไม่เคยเขียนกลอนรัก กลอนเศร้า เพราะไม่เคยรู้จักความรักจริง ......จนกระทั่งได้พบเธอ.....สิ่งที่ไม่เคยมีก็เคยมี วันนี้....... ฉันสรรหาคำพูดหวานๆเพื่อเอาใจเธอ และง้องอนเธอไม่ให้โกรธ ฉันรู้จักประชดประชันเธอว่าเวลาที่คิดว่าเธอมีใครอื่น ฉันคิดถึงเธอทุกเวลา และหวนนึกถึงคำพูดทุกคำที่เธอพูดไว้ และพยายามอ่านนัยที่เธอบอกกับฉัน ...ฉันก็ยังเป็นฉัน อ่านใจใครไม่เคยออก ฉันเขียนบทกลอนตัดพ้อเธอได้ไม่รู้จบเหมือนมีเธออยู่ในห้วงคำนึงตลอดเวลา น้ำตาฉันไหลอาบแก้มเวลาที่ได้ยินบทเพลงสะเทือนใจ นี่หรือความรัก มันช่างทรมานสิ้นดี ความรักที่สวยงาม สิ่งที่ดีๆที่เคยมีให้กัน มีได้แค่เพียงเมื่อแรกรักกระนั้นหรือ ความรู้สึกดีๆที่มีให้กันไม่มีทางที่จะยืดยาวมั่นคงได้เลยหรือ หัวใจและความห่วงใยของฉันที่ให้ไป ไม่เคยทำให้ใจใครบางคนหวั่นไหวได้เลยหรือ ความคิดถึงที่มีมากมายไม่มีค่าพอที่บางคนจะคิดถึงฉันเลยหรือ วูบหนึ่งในความคิด ฉันจะเกลียดความรัก ฉันจะเกลียดคนที่ฉันรัก แต่เจ็บปวดสิ้นดีฉันทำไม่ได้ ฉันจะเกลียดความรักที่สวยงามแต่ขมขื่นได้อย่างไร ฉันจะเกลียดคนที่ฉันรักและห่วงใยได้ลงคอหรือ มีความรักแล้วทำไมเจ็บแบบนี้ หรือเพราะฉันรักไม่เป็น นั่นสิ เพราะฉันรักไม่เป็นแน่นอน พิษรักจึงย้อนใส่ตัว ในค่ำคืนที่แสนปวดร้าว ฉันนิ่งคิดหาวิธีที่จะทำให้เจ็บปวดน้อยลง และมีความสุขในการได้รักเธอ ฉันรักเธอไม่มากพอหรือ ฉันย้ำถามตัวเองบ่อยๆ ไม่น่า รักสุดใจขนาดนี้ ยังไม่พออีกหรือ บางครั้งฉันท่องในใจ เธอเกลียดฉันๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ มันยิ่งเจ็บ เจ็บถึงขั้วหัวใจ! คนใจร้าย ไม่เคยรักฉันเลยหรือไร เอาเถอะ ฉันจะพยายามทำใจให้ลืมเธอ เพราะฉันไม่ใช่คนสำคัญ และฉันไม่ใช่คนพิเศษ สิ่งดีๆทุกอย่างที่เคยมี ฉันจะเก็บไว้ในความทรงจำตลอดไป แม้จะไม่มีค่าสำหรับเธอ แต่ฉันดีใจเสมอที่ได้รู้จักรัก...ได้รู้จักกับน้ำตาที่ให้กับความรัก ไม่เคยคิดว่าตัวเองเป็นคนอ่อนแอเลย จนกระทั่งได้รู้จักเธอ แต่ภายใต้ความอ่อนแอ ฉันยังภูมิใจอยู่ลึกๆฉันทำทุกอย่างดีที่สุดแล้ว เพื่อความรัก ทุกวันนี้ฉันยังมี น้ำตา แม้ว่าจะเนิ่นนานเพียงไหน คงไม่เปลี่ยนแปลง ฉันยังเป็นฉันอยู่วันยังค่ำ เป็นได้แค่...คนที่เธอไม่รัก ขอบคุณนะ
29 พฤษภาคม 2549 15:21 น. - comment id 90959
น้องกานต์พลิ้ว ผอมไปเยอะเลยนะ
29 พฤษภาคม 2549 16:01 น. - comment id 90960
ฉันเป็นได้แค่..คนที่รักเธอ... ...
29 พฤษภาคม 2549 16:14 น. - comment id 90962
ถ้าคิดว่าเราต้องเข้มแข็งก็จงลืมคนที่ไม่รักเราดีกว่าทางข้างหน้าอีกยาวไกลอาจมีใครบางคนที่รักเราและเรารักก็ได้ ............................................. เป็นกำลังใจให้นะจ๊ะ
29 พฤษภาคม 2549 16:31 น. - comment id 90963
สวัสดีค่ะพี่น้ำแข็ง อิอิ รู้จริงนะเนี่ย อิอิ กานต์เพิ่มน้ำหนักมาตั้ง 10 กิโลแล้วค่ะ ไม่อยากจะพูดเลย แต่เป็นความจริง อิอิ ขอบคุณค่ะพี่น้ำแข็ง สวัสดีค่ะพี่หยี สลักเสลา พี่หยีคือที่สาวที่น่ารักและแสนดีคนหนึ่งค่ะ เป็นพี่สาวที่กานต์รักด้วยนะคะ ขอบคุณค่ะ สวัสดีค่ะหลักไม้เลื้อย กานต์ก็เคยคิดแบบนี้ค่ะ เขาก็พูดแบบนี้ค่ะ แต่กานต์ไม่เคยทำได้สักทีค่ะ ขอบคุณนะคะสำหรับกำลังใจที่แสนดี
29 พฤษภาคม 2549 16:50 น. - comment id 90964
พี่สาวจ๋า น้องเป็นคน *ที่รักเธอ...* เป็นห่วงนะค่ะ พี่สาว...พี่เป็นคนน่ารักนะค่ะ...
29 พฤษภาคม 2549 16:58 น. - comment id 90965
สวัสดีค่ะน้องสาวมะกรูด แมงกุ๊ดจี่ น้องสาวพี่ก็น่ารักค่ะ เป็นน้องสาวที่พี่กานต์รักเช่นกันค่ะ ดูแลตัวเองนะคะ อย่าดื้อมากนัก เดี๋ยวจะโดนตี อิอิ อิอิ พี่กานต์ไม่เชื่อแล้วล่ะค่ะว่าพี่กานต์น่ารัก คนไกลตาดุคนนั้นก็ว่าแบบนี้แหละตอนแรก อิอิ เขาบอกว่าตอนนี้ไม่น่ารักแล้วค่ะ อิอิ ยัยเพ้อเจ้อ คิดมาก เขาว่าแบบนี้ อิอิ ขอบคุณมากค่ะสำหรับมิตรภาพแสนสวย
29 พฤษภาคม 2549 18:15 น. - comment id 90966
.. ..
30 พฤษภาคม 2549 08:40 น. - comment id 90973
สวัสดีค่ะคุณรวี นิชา ขอบคุณค่ะสำหรับดอกไม้ เป็นกำลังใจให้คุณเสมอนะคะ
30 พฤษภาคม 2549 11:28 น. - comment id 90978
แวะมาให้กำลังใจครับ....... น้องสาวคนดี......... เออ...พี่จะไปเที่ยวงานแห่เทียนที่อุบล.. กับยอดดวงใจ....จะส่งรูปให้ดูนะครับ
30 พฤษภาคม 2549 11:44 น. - comment id 90979
สวัสดีจ๊ะเพียงพลิ้ว อ่านจบแล้วเปิ้ลเข้าใจในความรู้สึกนะ เคยมีคนบอกเปิ้ลว่า บางความรู้สึกที่มี อาจเกิดขึ้นแค่เพียงครั้งเดียว ทำให้เปิ้ลเข้าใจว่า เมื่อเวลาผ่าน วันนี้คงไม่เหมือนวันนั้นอีกแล้ว ยังไงเป็นกำลังใจให้นะคะ เก็บความรักที่งดงามของเรา ให้คนที่เห็นค่าดีกว่า ดอกไม้ร่วงหล่นไม่นานก็ผลิบาน เมื่อเวลาผ่านฟ้าสีหม่นก็สดใส สายฝนโปรยอีกสักพักก็หยุดไป ที่เหนื่อยใจเพียงหยุดพักก็คงดี
30 พฤษภาคม 2549 16:29 น. - comment id 90982
สวัสดีค่ะพี่ชาย ครูดอยไกลแสนไกล ขอบคุณมากค่ะพี่ชาย เที่ยวให้สนุกนะคะ ขอให้พี่เที่ยวกับพี่สาวให้สนุกนะคะ อย่าลืมรูปนะคะ สวัสดีค่ะคุณแอ๊ปเปิ้ล ขอบคุณค่ะที่เข้าใจความรู้สึกกานต์ กานต์เศร้าบางครั้งที่คิดถึงความผิดหวัง แต่อย่างน้อยก็ยังมีหวังเสมอ เจ็บๆสุขๆแบบนี้เรื่อยๆเลยนะคะเปิ้ล เก็บรักเราให้คนที่เห็นคุณค่า ค่ะ จะพยายามนะคะ ขอบคุณค่ะเปิ้ล
30 พฤษภาคม 2549 17:20 น. - comment id 90984
http://apple-good-time.exteen.com/20060331/the-classic เปิ้ลแวะเอาเรื่องสั้น the classic ที่เคยเขียนไว้มาฝากจ๊ะ ดูแลตัวเองดีดีนะ รักษาหัวใจให้แข็งแรงเสมอจ๊ะ เป็นกำลังใจให้ซึ่งกันและกันเสมอนะ
30 พฤษภาคม 2549 23:45 น. - comment id 90986
พี่มัทเห็นด้วยนะคะ สำหรับเรื่องความรัก ขอเพียงได้รักก็พอแล้ว คิดถึงน้องกานต์เสมอนะคะ
31 พฤษภาคม 2549 08:34 น. - comment id 90994
สวัสดีค่ะคุณแอ๊ปเปิ้ล ขอบคุณค่ะเปิ้ล เดี๋ยวกานต์ตามไปนะคะ ขอบคุณสำหรับกำลังใจที่มีให้เสมอๆ ดูแลหัวใจตัวเองเช่นกันนะคะ สวัสดีค่ะพี่มัดหมี่ กานต์ขอเพียงได้รักค่ะ แต่บางทีก็ข่มขื่นเล็กๆ พี่มัดหมี่สบายดีนะคะ ไม่ได้คุยกันนานเลย หวังว่าหัวใจพี่มัดขาคงเข้มแข็งกว่ากานต์นะคะ คิดถึงเสมอค่ะ
31 พฤษภาคม 2549 21:12 น. - comment id 91001
บางคนที่เคยมี กับ ขอเพียงให้ได้รัก ขอเพียงก็แค่รักไม่ได้หรือค่ะพี่กานต์
1 มิถุนายน 2549 09:23 น. - comment id 91005
สวัสดีค่ะน้องดอกบัว พี่กานต์สารภาพเลยค่ะ มีเขาในใจเสมอคนเคยมี ตอนนี้ก็ยังมีบางคน รักและได้รัก ดีใจที่ได้รักค่ะ ขอบคุณค่ะ
2 มิถุนายน 2549 06:59 น. - comment id 91016
. ทำไมเศร้าจังเลยคะพี่สาว ไม่เศร้านะคะ เดี๋ยวจะพาไปดูมวยปล้ำนะ ดูและสุขภาพนะคะ คิดถึงคะ
2 มิถุนายน 2549 08:31 น. - comment id 91017
สวัสดีค่ะน้องเหมียว แสงไร้เงา ไปๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ไปดูด้วย มีเดอะ บิ๊ก โชว์ไหม อิอิ อยากดูมากกกกกก ขอบคุณค่ะ คิดถึงเช่นกันค่ะ
3 มิถุนายน 2549 13:57 น. - comment id 91034
ความรักก็คือความรัก ถ้าเราคิดจะรักเราก็พร้อมที่จะยอมเจ็บเช่นกันค่ะ เป็นกำลังใจให้คนที่ลังอกหักนะค่ะ
3 มิถุนายน 2549 16:48 น. - comment id 91038
โอ๋ๆ ๆ ๆ ๆ อย่าเสียใจเลยนะพี่กานต์คนสวย เดี๋ยวพาไปกินไอติมชิมทะเล พาไปเที่ยวบางแสน แวะพักที่พุทธมณฑลให้ใจเย็น แล้วขึ้นถิ่นเหนือ ไม่พอจะพาไปอีสาน ยังไม่เหนือยเดี๋ยวพาลงมา สามจังหวัดภาคใต้ อิอิอิอิอิอ
5 มิถุนายน 2549 08:05 น. - comment id 91059
สวัสดีค่ะคุณเสียงอีกเสียงหนึ่ง เพียงพลิ้วไม่ได้อกหักค่ะ เพียงพลิ้วแค่คิดไปเองค่ะ รักแล้วยอมเจ็บ ความรักเข้าใจยากจังนะคะ ขอบคุณค่ะ สวัสดีค่ะน้องหลิว อัสสุ ไปไหนไปด้วย ไม่ช่วยสักบาทจ้า ยังจะให้ไปด้วยไหมเนี่ย อิอิ ขอบคุณค่ะ
7 มิถุนายน 2549 15:55 น. - comment id 91100
น่ารักมากๆๆเลยกลอนที่แต่งนั้นดีมากครับ ขอเป็นกำลังใจใหนะครับ
8 มิถุนายน 2549 09:52 น. - comment id 91131
สวัสดีค่ะคุณเสเพลพเนจร ไม่เหนื่อยเหรอคะไปเรื่อยๆ ไม่คิดจะหยุดเหรอคะ เพียงพลิ้วเอาคำถามที่เคยถามชายเสเพลคนนั้นมาถามคุณด้วยนะคะ เผื่อคุณจะอยากหยุดบ้าง อิอิ ขอบคุณมากค่ะสำหรับกำลังใจที่มีค่ามากมาย แล้วจะเขียนให้อ่านอีกนะคะ
31 ตุลาคม 2549 13:14 น. - comment id 93265
"ว่า ฉันไม่เคยได้อยู่ในชีวิตของเธอ เป็นอยู่เสมอก็แค่คนที่ไม่เคยมีตัวตน ในความฝัน ของเธอ แค่ผ่านมา และผ่านไป" ----บางทีความเศร้าที่ผ่านไปแล้ว มันจะเป็นเรื่องดีเรื่องนึงในชีวิต ด้วยว่ามันผ่านไปแล้วนั่นเอง---- --------------------------------------------------- อยากเขียนได้ยาวๆเหมือนเธอจัง แต่ว่าเรา ติดเขียนสั้นๆ เพราะความเคยชิน จากการเขียน post card ส่งให้เพื่อนน่ะ เลยเขียนได้ยาวสุด ก็แค่1 post cad เท่านั้นเอง ทั้งที่บางครั้งความรู้สึกยังหลงเหลืออยู่ หลังจากเขียนจบแล้วก็ตาม