ตำนานแห่งดวงจันทร์

ดาวสีหม่น

นานมาแล้ว..สมัยที่โลกยังมีพระจันทร์ 2 ดวง 
มีดวงจันทร์ดวงหนึ่งเป็นผู้หญิง..กับอีกดวงหนึ่งเป็นผู้ชาย 
และดวงจันทร์ทั้งสองดวงนี้ ต่างก็รักกันมาก 
ดวงจันทร์ทั้งสองไม่เคยแยกห่างจากกัน...ทุกๆคืนเมื่อมองไปบนฟ้า 
จะเห็นดวงจันทร์ทั้งคู่ อยู่เคียงข้างกันเสมอ.. 
แต่แล้ววันหนึ่ง...ดวงจันทร์ผู้หญิงได้ไปพบกับดวงอาทิตย์ 
ทำให้ดวงจันทร์ผู้หญิงหลงใหลในแสงเจิดจ้าของดวงอาทิตย์ 
จนเลื่อนตัวตามดวงอาทิตย์ไปทีละน้อย 
ทีละน้อย....และก็แยกมาจากดวงจันทร์อีกดวงหนึ่งในที่สุด...เมื่อค่ำคืนมาถึง.. 
จึงมีดวงจันทร์ผู้ชายเหลืออยู่เพียงดวงเดียว ... 
ส่วนดวงจันทร์ผู้ชายก็ได้แต่ตามหาดวงจันทร์ผู้หญิงไปทุกหนทุกแห่ง 
.... คืนแล้วคืนเล่า วันเวลาล่วงผ่านไป 
แต่ดวงจันทร์ผู้ชายก็ไม่สามารถหาดวงจันทร์ผู้หญิงได้พบ..ด้วยความคิดถึง 
และอยากพบดวงจันทร์ผู้หญิงให้เร็วที่สุด 
ทำให้ดวงจันทร์ผู้ชายคิดว่า 
"หากเรามัวแต่ตามหาอยู่อย่างนี้ คงไม่ได้เจอแน่ๆ" 
จึงตัดสินใจ.. ระเบิดตัวเอง 
เป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อยไปทั่วทั้งจักรวาล 
เพื่อให้ชิ้นส่วนแต่ละชิ้น 
ออกตามหาดวงจันทร์อีกดวงหนึ่งนั้น... 
เมื่อเวลาผ่านไป ทำให้ดวงจันทร์ผู้หญิง 
ได้เห็นถึงความจริงว่า..แม้ดวงอาทิตย์จะส่องแสงเจิดจ้า 
สวยงามสักปานใด แต่ดวงอาทิตย์ก็มิได้ส่องแสงเจิดจ้า 
แต่เพียงเธอเท่านั้น ยังส่องแสงไปยังดาวดวงอื่นๆ 
อีกมากมาย 
ดวงจันทร์ผู้หญิงจึงกลับมาหาดวงจันทร์ผู้ชายอีกครั้ง...แต่หาเท่าไรก็หาดวงจันทร์ผู้ชายไม่พบ 
ต่อมาจึงได้รู้ว่า ดวงจันทร์ผู้ชายยอมระเบิดตัวเอง 
เพียงเพื่อตามหาตน จนกระจัดกระจายเป็นเศษเสี้ยวเล็กๆ 
ทำให้ดวงจันทร์ผู้หญิงรู้ว่าไม่มีวันที่จะได้เจอกับดวงจันทร์ผู้ชายอีกต่อไปแล้ว 
จึงได้แต่โศกเศร้าและเสียใจ .... 
แต่ด้วยความรักอันยิ่งใหญ่ที่ดวงจันทร์ผู้ชายมีต่อดวงจันทร์ผู้หญิง 
ทุกค่ำคืนจึงพยายามเปล่งประกายแสงที่ยังเหลืออยู่เพียงน้อยนิดของตน 
ส่งให้ถึงดวงจันทร์ผู้หญิงเกิดเป็นแสงพร่างพรายเต็มท้องฟ้า 
เคียงข้างดวงจันทร์จนเกิดเป็นดวงจันทร์และดวงดาว 
ให้เราเห็นจนถึงทุกวันนี้ .... 
หากเรามองขึ้นไปบนท้องฟ้ายามค่ำคืนวันไหนที่เห็นจันทร์สวยสดใส 
วันนั้น คุณก็จะไม่เห็นดาวดวงเล็กดวงน้อยส่องแสง 
หรือวันใดคุณเห็นดาวเปล่งประกายเต็มฟ้ามืด วันนั้น 
คุณก็จะไม่พบดวงจันทร์....เขาและเธอ ไม่อาจพบกันตลอดกาล.....				
comments powered by Disqus
  • นายดอกไม้

    22 มีนาคม 2546 06:25 น. - comment id 67760

    พึ่งจะรู้ก็วันนี้อ๊ะ อิอื
  • สนิม

    22 มีนาคม 2546 11:02 น. - comment id 67761

    อืมมม เข้าที
  • เพื่อนของพระจันทร์เองค่ะ

    24 มีนาคม 2546 13:43 น. - comment id 67806

    เป็นบทความที่อ่านเมื่อไหร่ก็รู้สึกดีเสมอ
    ดาวสีหม่นแต่งกลอนเก่งนะ
  • windsaint

    25 มีนาคม 2546 17:13 น. - comment id 67824

    หุหุ อยากจาบอกว่า วันไหนมีแสงจันทร์ วันนั้นไม่มีแสงดาว
    
    ลองสังเกตจิ อิอิ
  • ดาวสีหม่น

    26 มีนาคม 2546 09:28 น. - comment id 67850

    ถึงแม้อาจจะมองไม่เห็น แต่แสงจันทร์กับแสงดาวต้องอยู่เคียงคู่กันเสมอแหละน่าเจ้าเด็กบ๊อง...
    ขอบคุณค่ะนายดอกไม้, เพื่อนของพระจันทร์, สนิม
  • windsaint

    27 มีนาคม 2546 22:05 น. - comment id 67886

    แหม ทีคนอื่นล่ะก็
    ทีเรา มาว่าเป็นเด็กบ๊องอีก อารัยเนี่ย
    ยุติธรรมมากเลยนะ
  • ดาวสีหม่น

    28 มีนาคม 2546 19:28 น. - comment id 67900

    อ๊ะใช่สิ  ทั้งน่ารักออกอย่างนี้  และแสนดีมีความยุติธรรมอีกต่างหาก  หาได้ที่ไหน อิอิ
  • ฤกษ์ ชัยพฤกษ์

    23 เมษายน 2546 13:35 น. - comment id 68445

    เพิ่งได้เข้ามาอ่าน เรื่องราวที่ดาวสีหม่นเขียน
    สงสารดวงจันทร์ผู้ชายป่านนี้คงปลิวว่อนอยู่ทั่วจักวาลตาทุกดวงของเศษเสี้ยวธุลีนั้นคงจับจ้องอยู่ที่ดวงจันทร์อันเป็นที่รักยิ่งกว่าชีวิตอย่างเศร้าสร้อยหมองหม่นด้วยรู้ชะตากรรมของตัวเองแล้วว่าไม่มีหนทางใดที่ดวงจันทร์ผู้หญิงจะเหลือบแลเห็น
  • ดาวสีหม่น

    23 เมษายน 2546 17:56 น. - comment id 68455

    ก็ไม่แน่นอนเสมอไปหรอกนะ  บางทีดวงจันทร์ผู้หญิงอาจจะแอบมองอยู่ก็ได้  แต่ดวงจันทร์ผู้ชายอาจจะไม่มีโอกาสมองเห็นเท่านั้นล่ะ...เขาและเธอจึงไม่อาจจะพบและอยู่เคียงคู่กันได้ตลอดไป
  • OH

    13 ตุลาคม 2546 16:07 น. - comment id 69814

    ไม่เคยคิดมาก่อนว่าเป็นแบบนี้ สุดยอดเลย
  • OH

    13 ตุลาคม 2546 16:07 น. - comment id 69815

    ไม่เคยคิดมาก่อนว่าเป็นแบบนี้ สุดยอดเลย

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน