A : ราตรีอันเน่นนาน A : รัตติกาลที่ทุกข์ทน A : อรุณสแสนสับสน A : สุริยลหม่นหมอ ใจ B : :) B : เหงาแต่เช้าเลยสายลม A : คงเป็นอย่างนี้ไปสักพัก A : คงขาดความรักไปสักหน A : คงไม่คิดห่วยใยใครสัก A : คงต้องทุกทนทรมาน A : อยู่กับตัวเอ ให้นานที่สุด อยู่หยุดความทุกความเศร้าหมอ อยู่เพือรักษาใจที่เอ่อนอ อยู่เพื่อลืมเจ็บที่เคยทำ A : :) B : จงแปรความทุกข์ที่ทนเก็บไว้ให้เป็นกำลัง เอาความผิดหวังเป็นเครื่องทดสอบพิสูจน์กำลังใจ เอาความแพ้ให้คอยช่วยเตือนให้ระวังไว้ และวันนั้นก็คงไม่ไกลไปกว่าจะก้าวไปถึงมัน B : ขณะที่เราเศร้า เสียน้ำตา ในโลกนี้อีกหลายมุมก็ยังมีคนที่เศร้ากว่า A : คร้าบ A : เราทุกข์เราเศร้า เราผิดหวัง แต่เราต้องยังก้าวเดินต่อ เราเจ็บเราปวด เราท้อ เราจึงต้องรอ สอนบทเรียนนี้ต่อ ให้คนรุ่นต่อ (อย่าให้เขาได้ผิดอีกเลย) B : คะ
17 พฤษภาคม 2549 13:00 น. - comment id 90763
แบบนี้เขาเรียกว่า อกหักค่ะ เวลาเท่านั้น มันจะรักษาเราให้หาย พยายามต่อสู้ให้ได้ เป็นกำลังใจให้น่ะ
18 พฤษภาคม 2549 07:55 น. - comment id 90777
ยังเป็นกำลังใจให้นะสายลม ขอให้ผ่านพ้นทุกเรื่องราวไปได้จ๊ะ
18 พฤษภาคม 2549 19:53 น. - comment id 90790
งงอ่ามันคืออะไรหรออ่านแล้วมะค่อยเข้าใจเขาเปนแฟนกันหลอ
19 พฤษภาคม 2549 01:04 น. - comment id 90792