แอบรักเธอยัยจอมแก่น(12)

เรียงร้อยเป็นเรื่องราว

"กระเป๋าสวยดีนะ" นุ้ยกล่าวชมกระเป๋าสีชมพูที่หนังของมันเป็นเงาวับ 
"ขอบใจจ๊ะ ใบละแค่หมื่นกว่าบาทเอง" ดูเหมือนเจ้าของกระเป๋าจงใจโอ้อวดอย่างเต็มที่ และนุ้ยเองก็รู้ดี 
" ฉันยังไม่ได้ถามเลย รีบบอกขึ้นมาทันทีเชียว ยัยขี้โอ่เอ๊ย! 
หมู่นี้รู้สึกทำตัวตีซี้กลุ่มฉันมากขึ้นทุกทีแล้วนะ กะจะหา 
โอกาสใกล้ชิดนายเรียวล่ะสิท่า นึกหรือว่าฉันจะไม่รู้ยัยแพรไหม" 
     ยังคงจำแพรไหมกันได้นะคะ แม่สาวที่สุขล้นไปกับการสร้างสัมพันธไมตรีกับผู้ชายหน้าตาดีและกระเป๋าตังค์หนักทั้งหลาย พอเบื่อก็เฉดหัวส่งอย่างไร้เยื่อใย 
ตอนนี้ได้เข้ามาสนิทกับกลุ่มนายเรียวแล้วนะคะ เข้ามาตั้งแต่เมื่อไรน่ะหรอคะ ก็เข้ามาตอนหลังจากแผนสองดำเนินการสำเร็จไปได้แค่วันเดียวเท่านั้นแหละคะ วุ๊ย! แผนการไม่ได้ลึกลับซับซ้อนอะไรหรอกคะ แค่ใช้ประวัติศาสตร์ 
เป็นตัวช่วยเท่านั้นเอง 
                                                                      * * * 
"เจอกันอีกแล้วนะคะ" แพรไหมเข้ามาทักทายเรียวที่กำลังเดินเข้าหอสมุดกลางของมหาลัย 
"แพรไงจำไม่ได้แล้วหรอคะ" หล่อนต้องแนะนำตัวเองอีกครั้ง เมื่อนายเรียวทำท่าว่าจำไม่ได้ พร้อมเอ่ยถามเป็นเชิงต่อว่าอย่างน้อยใจนิด ๆ 
"อ่อ คุณแพรนั่นเอง" 
"มาใช้บริการห้องสมุดเหมือนกันหรือคะ เอ..หวังว่า 
เราคงไม่ได้สนใจในหนังสือประเภทเดียวกันหรอกนะคะ" 
"ถ้านั่นไม่ใช่หนังสือเกี่ยวกับประวัติศาสตร์นะครับ" 
"แต่บังเอิญมันใช่จริง ๆ เสียด้วยสิคะ" 
"มันเป็นเรื่องน่ายินดีที่เราได้มาเจอคนที่ชอบอะไรเหมือน ๆ กันนะครับ" 
"ใช่แล้วคะ แต่แพรเพิ่งเริ่มสนใจเกี่ยวกับเรื่องราวต่าง ๆ ในประวัติศาสตร์เท่า 
นั้นเองน่ะคะ" 
     เพิ่งชอบหรือไม่เคยสนใจกันแน่จ๊ะแม่คู๊ณ วัน ๆ เห็นชอบหยิบแต่หนังสือแฟชั่น หรือไม่ก็พวกปาปาราสซี่ ยิ่งไอ้ประเภทหลังนี่ เห็นชอบนักชอบหนา ที่บอกว่าสนใจในประวัติศาสตร์ อย่าไปเชื้อ อย่าไปเชื่อคะ ขนาดตำราเรียนยังไม่ 
เคยเห็นแตะ คุณเธอเล่นไปสืบรู้มาสิคะว่า นายเรียวของเราชอบอ่านเกี่ยวกับประวัติศาสตร์ คนเรามันต้องชอบอะไรที่เหมือนกัน ถึงจะคุยกันรู้เรื่องและคุยกันได้นาน แม่นี่เขาเลยใช้วิธีนี้ปูทางสู่การชิดใกล้ และมันก็สำเร็จถึงได้มานั่งหน้าสลอนอยู่ในกลุ่มนายเรียวได้อย่างงี้ยังไงล่ะคะ 
                                                                      * * * 
"ศุกร์นี้จะไปทะเลกันหรือคะ" 
"ครับ พวกเราจะไปเที่ยวทะเลกันที่ชล ไปด้วยกันสิครับแพร" นายกวางบอกพร้อมชวน 
"อืมม์..ดีเหมือนกันคะ แพรเองก็ไม่ค่อยได้เที่ยวไหนกับใครเขาเหมือนกัน 
วัน ๆ ถ้าไม่เรียนก็คลุกอยู่แต่บ้าน ไปเที่ยวกับเขาบ้างมันก็ดีเหมือนกัน" 
     เหอะ! เหอะ! แหลเชียวนะคะ แหลมั๊กมาก ใครกันหว่าที่แทบทุกคืนเริงร่าอยู่กับแสงสียามราตรี ยักย้ายส่ายสะโพกไปตามจังหวะเพลงอย่างเมามันส์ ท่วงท่าที่ดีดดิ้น เสื้อผ้าสวมใส่ที่รัดเน้นสัดส่วนและเผยผิวกายขาวผ่อง เรียกสายตาและอารมณ์ของเหล่าหนุ่มทั้งหลายได้เป็นอย่างดี 
"แพรขอไปด้วยคนนะคะเรียว" 
"อ้อนได้น่าตบเชียวนะยะหล่อน" นุ้ยแอบหมั่นไส้อยู่ในใจ แล้วก็เหลือบตาไปมองนายเรียว 
"ไอ้เพื่อนบ้านี่ก็เหมือนกัน กำลังโดนผู้หญิงเขาใช้มารยาสาไถหลอก 
   มันยังไม่รู้ตัวอีก เบิดกระโหลกเสียหลายทีดีไหมเนี่ย เผื่อตามันจะได้สว่างขึ้นมาบ้าง" 
และแล้วก็มาถึงวันศุกร์วันที่ทุกคนรอคอย... 
"โอว์เย้!! ในที่สุดก็มาถึงวันเที่ยวทะเลจนได้ โอว์! น้ำทะเลจ๋า 
   วันนี้แล้วสินะจ๊ะ ที่เราจะได้สู่อ้อมกอดของกันและกัน" 
     ไอ้อาการลิงโลดพร้อมท่าประกอบสุดทะเล้น ทำปากจูจุ๊บส์ แล้วเอาแขนโอบกอดตัวเอง ไม่ใช่ใครที่ไหนหรอกคะ นางเอกจอมแก่นของพวกเราไงคะ ขนาดนายเรียวอยู่ตรงนี้ด้วย น้องแกยังไม่เห็นถึงความสะทกสะท้านในความอายเลยคะ 
"พี่เรียว พอถึงทะเลก็แก้ผ้าล้อนจ้อนวิ่งโทง ๆ ลงน้ำเลยนะ" เออแน่ะยังจะมาชวนสุดหล่อของเขาทะเล้นไปด้วยอีกคน 
"นี่ใช่ไหมน้องชีสที่เคยเล่าให้นุ้ยฟัง" นุ้ยกระซิบถามแฟนหนุ่ม 
"นี่แหละเป็นไงบ้างล่ะ" ต้นถาม 
" แสบเกินคาดกว่าที่คิดไว้เลยแหละ" นุ้ยพูดกับตาที่มองชีสอย่างเอ็นดู ซึ่งตรงกันข้ามกับบางคน 
"ฉันว่ายัยเด็กนั่นมันแพรวพราวไปด้วยจริตจะก้านเสียจริง 
เชอะ! ทำเป็นทำตัวน่ารักให้คนเขาเอ็นดู สร้างภาพล่ะสิ" แพรพูดกับกิ๊บและ 
มายด์ที่มาเที่ยวทะเลด้วย แววตาที่มองชีส แสดงถึงความเป็นนางอิจฉาอย่างเต็มพิกัด 
"เอ้า! ในเมื่อพร้อมแล้วก็ขึ้นรถกันได้แล้วนะครับ" เรียวส่งเสียงบอกทุกคน และ 
หลังจากที่ทุกคนเข้านั่งในรถตู้เป็นที่เรียบร้อย ล้อทั้งสี่ของมันก็พาพวกเขาทั้ง 11 ชีวิตสู่ชลบุรี 
"ว้าย! มีคาราโอเกะด้วย เดนนี่งี้ช๊อบชอบค่า" 
     จากกรุงเทพฯสู่ชลบุรี มิใช่สุไหงโกลก จึงไม่ต้องใช้เวลาอันยาวนานในการเดิน 
ทาง เพียงแค่ชั่วโมงกว่าก็เห็นน้ำทะเลและหาดทรายมาอยู่ต่อหน้าแล้ว เมื่อล้อรถจอดเทียบพื้นสนิท ประตูรถถูกเปิดออก ทั้ง 11 ชีวิตก็พากันเดินลงมาพร้อมมือที่แบกสัมภาระของตัวเอง 
"ทำไมไม่นอนโรงแรมระดับ 5 ดาว หรือเช่าบังกะโลที่มันเลิศกว่านี้นะ 
  โทรมขนาดนี้ไม่รู้ว่าเตียงนอนจะทำให้ผิวฉันระคายเคืองหรือเปล่า" แพรบ่นกับเพื่อนอย่างไม่พอใจ แต่ก็ต้องจำยอมตามทุกคนเข้าไปในบังกะโล เรียว กวาง ต้น อยู่หลังเดียวกัน ชีสกับพวกเพื่อน ๆ อยู่ถัดมาอีกหลัง ส่วนหลังสุดท้าย 
ถัดต่อคือแพรกับพวกเพื่อน ๆ รวมทั้งนุ้ยอีกคน
"ชุดว่ายน้ำของเธอเซ็กซี่จังเลยแพร ดูสิมายด์เซ็กซี่เนอะ" กิ๊บบอกแล้วยื่นชุดว่ายน้ำทูพีซของแพรให้มายด์ดู 
"จริงด้วย แพรรับรองเลยนะใส่ชุดนี้หนุ่ม ๆ ต้องพากันมองเธอเป็นตาเดียวแน่" มายด์พูดออกมา 
"สวย ขาว และหุ่นดีอย่างฉันมันก็แน่นอนอยู่แล้วล่ะจ๊ะ" แพรกล่าวอย่างมั่นใจในตัวเอง และแล้วจินตนาการของเธอก็โลดแล่นไปหานายเรียวอย่างเคลิบเคลิ้ม ตัวเองในชุดว่ายน้ำทูพีซอันแสนสุดเซ็กซี่ ข้างกายมีนายเรียวเดินจับมืออยู่เคียงข้าง ปล่อยเท้าเปล่าย่ำหาดทรายไปด้วยกัน และเริงร่าหยอกล้อกันในทะเล แต่เมื่อภาพของชีสที่จู่ ๆ ก็โผล่พรวดเข้ามา มันทำให้เจ้าหล่อนรู้สึกขัดใจเป็นที่สุด 
"นี่นุ้ย ยัยเด็กที่ชื่อชีสอะไรนั่นน่ะ เป็นอะไรกับเรียวงั้นหรอ" แพรถามนุ้ยที่กำลังจับไม้กวาด ๆ ฝุ่นละอองที่อยู่บนพื้น ตอนนั่งมาในรถหล่อนเห็นเรียวได้ให้ความสนิทสนมกับชีสเป็นพิเศษ มันทำให้หล่อนรู้สึกอิจฉาและไม่พอเป็นอย่างมาก 
"จะเป็นอะไรก็เป็นคนพิเศษไงล่ะจ๊ะ" คำตอบของนุ้ยทำให้แพรแทบร้องกรี๊ด ๆ และกระทืบเท้าปึงปังอย่างลืมตัว 
     วันนี้ยังไม่ใช่วันหยุดของใครอีกหลายคน ท้องทะเลจึงบางตาไปด้วยผู้คนที่มาเล่นน้ำ ส่วนใหญ่เป็นชาวต่างชาติ ผมสีทอง ตาสีฟ้าเสียมากกว่า พวกเรียวเลือกเล่นน้ำกันใกล้ ๆ ที่พัก ต่างพากันหยอกล้อ กวักน้ำที่เค็มแสนเค็มสาดใส่กันอย่างสนุกสนาน ชีสกับเดนนี่เลือกที่จะเพลิดเพลินนั่งอยู่บนห่วงยางสีดำ ปล่อยให้มันลอยตุ๊บป่อง ๆ พาตัวเองไหลไปกับคลื่นน้ำ 
"ชีสอย่าไปให้ลึกนักนะ ยิ่งว่ายน้ำไม่ค่อยเป็นอยู่ด้วย" เพราะความเป็นห่วง เรียวจึงตะโกนสั่งห้ามออกมา ชีสเอามือสองข้างทำเป็นพาย ตีกระทุ้งน้ำลอยห่วงยางเข้ามาหาเรียว 
"พี่เรียวเป็นห่วงชีสหรอ" 
"เป็นห่วงสิ และก็ห่วงมากด้วย" มือของเรียวถูกยกขึ้นมาลูบแก้มขาวเนียนของชีสอย่างเบามือ สายตาที่ส่งผ่านมามันเต็มล้นด้วยความห่วงใย 
"หัวใจพี่มันคงทนไม่ได้หรอกนะ ถ้าชีสต้องเป็นอะไรไป" 
     จากเด็กสาวแสนแก่นแก้ว  ณ. เวลานี้กับรู้สึกเขินอายจนแทบทำอะไรไม่ ถูก พูดอะไรไม่ออก แปลกใจเหลือเกินทำไมเขาถึงต้องเอ่ยออกมาเช่นนี้ มีความหมายบางอย่างแฝงอยู่ในหัวใจเขาหรือเปล่าน่า น้ำทะเลที่สะอาดจนใส เป็นสิ่งน่า 
มองที่สุดในยามนี้ ที่สาวน้อยจะก้มหน้าลงไปมองเพราะความเขินอาย แต่ถึงอย่างไรก็รู้สึกอบอุ่นในหัวใจเหลือเกิน 
"หนอยนังเด็กเสแสร้ง!" แพรหลุดปากสบถออกมาด้วยความไม่พอใจกับภาพบาดตาบาดใจที่กำลังเห็น และยิ่งเมื่อยายกิ๊บพูดขึ้นมาว่า 
"ดูสนิทกันดีจังนะ ถ้าว่าคงเป็นแฟนกันแน่เลย" มันยิ่งทำให้หล่อนรู้สึกเจ็บใจเป็นที่สุด ของที่สุด และที่สุด ขนาดใส่ชุดว่ายน้ำแสนสุดเซ็กซี่มา หวังให้นายเรียวสนใจ แต่เปล่าเลย เขาไม่สนใจสักนิด 
"ทำไมเธอไม่ทำให้พี่เรียวเขาเกลียดยายเด็กนั่นล่ะแพร" แพรหันควับมาหามายด์ทันที 
"เธอมีวิธีอะไรดี ๆ งั้นหรอ" แล้วถามออกมาอย่างสนใจ 
"มีสิ!"				
comments powered by Disqus
  • เรียงร้อยเป็นเรื่องราว

    15 พฤษภาคม 2549 12:05 น. - comment id 90232

    คุณนิรนามคะ ตอนต่อไปออกมาไวไวไม่ได้คะ เพราะช่วงนี้งานเสียงเพลงยุ่ง ต้องขอโทษด้วยนะคะ แต่ยังไงเสียงเพลงต้องเข้ามาอัพให้จบแน่ ๆ คะ
  • นิรนาม

    14 พฤษภาคม 2549 14:01 น. - comment id 90699

    ออกมาไวๆนะคะตอนต่อไปน่ะ
  • ann_012@hotmail.com

    16 พฤษภาคม 2549 19:48 น. - comment id 90751

    สนุกมากเลยคะ  น่าติดตามมากอยากอ่านตอนต่อไปแล้ว
  • PK

    24 พฤษภาคม 2549 17:05 น. - comment id 90873

    10.gif   หายไปนานเหลือเกิน...รออ่านอยู่นะอ่าปล่อยให้รอนานๆ เดี๋ยวมันจะนานเกินรอ
  • 007

    27 มิถุนายน 2549 18:21 น. - comment id 91389

    ใจคอจะไม่มาเขียนต่อแล้วจริงๆหรือ...บอกกันหน่อยสิ จะได้ไม่ต้อรออ่านอีก...25.gif
  • รออ่าน

    1 สิงหาคม 2549 22:44 น. - comment id 92000

    รออ่านอยู่นะคะนานแล้วด้วย มาเขียนต่อสิค่ะ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน