เคยคิดว่าจะไม่รักใคร.... แต่พอมาเจอ กับเธอผู้มาเยือน ใจช้ำที่มีรอยเปื้อน ค่อยๆ หายลางเลือน ลบคราบรอยเปื้อนน้ำตา เธอมาช่วยชุบชีวิตฉัน ให้ลืมวันนั้น วันที่ฉันเสียใจ เธอได้มอบชีวิตใหม่ ช่วยเยียวยาหัวใจ ให้ฉันรอดตายอีกครั้งหนึ่ง... บทเพลงของบงกตเพชร บรรเลงเบาๆในความรู้สึกผมเสมอๆยามนึกถึงคุณ...
ขณะที่ผมเขียนบันทึกชีวิตบทนี้ ห่างจากบันทึกดั่งใจปรารถนาที่ผมระลึกถึงหญิงอันเป็นที่รัก อีกคน ไม่ถึง 24 ชั่วโมง... มีหลายความรู้สึกขณะลงมือเขียนบันทึกบทนี้... รักแท้มีได้สักกี่หนนะในชีวิตหนึ่งที่เกิดมา ? หรือว่าเอาวงรอบของชีวิตเป็นขอบข่ายไม่ได้ ควรเอาวงรอบของเวลาในความสัมพันธ์ในแต่ละช่วงเป็นตัววัดแบ่งมากว่า "เมื่อบางอย่างขาดหายไปในวงรอบของเวลาหนึ่ง ความสิ้นสุดก็มาเยือน" "แหละเมื่อมีบางอย่างเติมเต็ม การเริ่มต้นในอีกรอบวงของเวลาหนึ่ง จักเรืองรองขึ้นมาอีกครั้ง"
ผู้มาเยือนของผม ขอบคุณความไม่สมบูรณ์แบบของกาลเวลา หนี้กรรม แหละวาสนา ทำให้ผมมีโอกาสได้มาพบคุณ ขอบคุณวันเวลาแห่งความเลวร้าย ทำให้ผมพบคุณในวันดีดี สามปีแห่งความผิดหวังอันไม่ได้ดั่งใจปรารถนา ทำให้สามปีของผู้มาเยือน ทรงค่าขึ้น พร้อมวันดีดี ที่ไม่เคยสัมผัสมาก่อน... ผู้มาเยือนของผม นับจากวินาทีที่ผมเจอคุณ การเริ่มต้นในอีกรอบวงของเวลาหนึ่ง ได้เรืองรองขึ้นมาอีกครั้งในชีวิตผม.... คุณไม่ได้เป็นแค่โอสถหยดรักษา คอยสมาน ความเจ็บช้ำในวันวานที่ผ่านมาเท่านั้น คุณค่า และความเป็นคุณมากกว่านั้นเป็นไหนๆ ผู้มาเยือนของผม ความเป็นคุณไม่เคยต้องเอาไปเปรียบเทียบกับใครไหน ในหัวใจผม คุณเป็นคุณ เป็นวันนี้ และวันพรุ่ง ที่หวังวาดและปรารถนา ปรารถนานับแต่วันนั้น ที่พบว่าคุณมาปรากฏชัดอยู่ในความรู้สึกผม.... เมื่อคุณมาเยือน วินาทีแห่งการเริ่มต้นใหม่ก็มาถึง... ผู้มาเยือนของผม ผมยังพร้อม และภาคภูมิที่นำพาความสัมพันธ์อันเราสองคาดหมาย ไปสู่ฝั่งฝันอันเราปรารถนาร่วมกัน... เมื่อบันทึกบทนี้จบลงในวันนี้ หวังว่าคุณจะได้รับรู้ ว่าผมสุขรู้สึก แหละอาทรความเป็นคุณแค่ไหน ด้วยรักและหวังว่าเรายังจะมีทุกวันร่วมกัน รักคุณนะผู้มาเยือน / แทนคุณแทนไท
4 พฤษภาคม 2549 12:09 น. - comment id 90601
หลงทางมา .. แต่ไม่ใช่ผู้มาเยือนนะ .. ไม่อยากคิดไปขนาดนั้น หวิว ๆ น่ะ .. ฮา
4 พฤษภาคม 2549 13:13 น. - comment id 90603
มาเยือนแย้มแต้มใจจนอิ่มฝัน มาพลีปันจิตวิญญาณพิสุทธิ์ใส มาเกี่ยวก้อยสู่ทางทองทางธรรมนะดวงใจ คือรักเหนือโลกย์ที่ยิ่งใหญ่เกินใครรู้ เป็นนิรันดร์.. รักดอกปีบในภาพค่ะ เวบไว้แล้ว แทนเคยดอมมั้ย..คนดี
4 พฤษภาคม 2549 14:40 น. - comment id 90606
เธอมาเยือน.. เหมือนสายฝนพรำผิดฤดู เหมือนฝันที่ค้างอยู่ เหมือนรู้ทั้งรู้แค่ฝันไป.. เธอมาเยือน... เหมือนสายลมพัดหวั่นไหว เหมือนเรียวรุ้งโค้งฟ้าไกล เหมือนน้ำตาแต้มใจทุกทุกวัน... เธอมาเยือน.. เหมือนทุ่งดอกไม้แห่งความฝัน เหมือนโลกนี้ละออทุกทุกวัน เหมือนสวรรค์เยือนหล้ากระจ่างใจ.... เธอมาเยือน.. เหมือนเพื่อนเหมือนดอกไม้ตระการไหว เหมือนจันทร์เสี้ยวลบเศร้าในดวงใจ เหมือนแมกไม้ไพรไหวกิ่งฝันมอบวันงาม.. ............. ทุกแห่งหน... ฉันเห็นเธอในดอกไม้สายลมไหว มวลนกไพร ในฝนพราย แมกไม้ฝัน ในดวงดาว ในอุ่นแสง แห่งตะวัน ในความฝัน ในยามตื่น ชื่นฉ่ำใจ.. ฉันเห็นเธอ ในดวงจันทร์ ฝันเคียงฟ้า ในเมฆา ในเรียวรุ้ง กระจ่างใส ในผีเสื้อ ในสายน้ำ ในขุนเขา ในเงาใจ เธอสถิตอยู่กลางใจในเรียวตา (ในศรัทธาในรักนี้ มิมีวันจะลบเลือน!
5 พฤษภาคม 2549 13:57 น. - comment id 90614
23 พฤษภาคม 2549 18:23 น. - comment id 90860