..ทำไมคุณไม่พูด ไม่อธิบาย.. ..ทำไมล่ะครับ ผมคงดูคุณผิดไป คุณเป็นคนขี้ขลาด รู้มั๊ย คุณช่างขี้ขลาด.. ..คุณจะทำนิ่งเฉยแบบนี้ไม่ได้นะครับ พูดสิ พูดสิครับ.. ..มันเป็นยังไง เรื่องมาถึงขนาดนี้แล้ว คุณยังเงียบอยู่อีก.. ..ผมไม่เข้าใจคุณเลย คุณคิดอะไรอยู่ พูดสิ ! พูด ! พูด !.. ..โธ่โว๊ย !!.. ผมจะทำยังไงกับคุณดี..
ฉันนิ่งเฉยต่ออารมณ์เกรี้ยวกราดของเขา พอ ๆ กับที่ฉันไม่ไยดีต่อสิ่งที่เกิดขึ้นในขณะนั้น ฉันไม่รู้ว่า..ฉันควรจะอธิบายให้ใครฟัง ... เพื่อให้คนอื่นรับรู้ความจริง หรืออยากเรียกร้องความเห็นใจ ? แต่ฉันเลือกที่จะปฏิเสธการมุ่งมั่นที่จะห้ำหั่น และถึงแม้ว่าหลายคนจะเข้าใจกันไปต่าง ๆ นา ๆ ฉันก็คร้านจะปริปาก ฉันอ่านเรื่องราวที่มีคนกำหนดเรื่องราวให้ โดยที่ฉันได้รับเกียรติ์ในบทเด่นนั้น... ฉันไม่รู้สึกอาทรร้อนใจอะไรนัก ในขณะที่สายตาไล่ตามตัวอักษร ฉันมองเห็นไฟโทสะและความก้าวร้าวของคนเขียน.. ความกักขฬะม้วนตัวเป็นเกลียวอยู่ในซากอักษรเหล่านั้น ในเมื่อตั้งแต่แรก ฉันไม่เคยที่จะนึกชังใครรวมถึงตอนนี้เช่นกัน... ฉันยังคงสงบใจไม่โพล่งคำใด ๆ เพื่อตอบโต้ มันไม่มีประโยชน์ที่จะทำ.. ฉันคิดอย่างนั้น.. มีเรื่องมากมายที่สมควรทำ และบางเรื่องไม่คู่ควรต่อการใส่ใจแม้แต่น้อยนิด ในเมื่อคุณค่าในเรื่องนั้นไม่มี .. ฉันก็มีทางเลือกที่ดีสำหรับตนเอง
..คุณจะปล่อยให้เรื่องราวจบแบบนี้ไม่ได้นะครับ.. ..เป็นอะไรไป ไม่รู้สึกรู้สาเลย คุณไม่รู้หรือไงว่าเกิดอะไรขึ้น.. ..ทั้ง ๆ ที่คุณมีสิทธิ์ขาด คุณยังไม่คิดจะทำอะไรสักอย่าง.. ..ทำไม ทำไมล่ะครับ ทำไม ผมไม่เข้าใจคุณจริง ๆ.. หลายคนคงอยากให้ฉันทำอะไรสักอย่าง และโดยประสงค์ของพวกเขา ฉันไม่อาจรู้ได้ว่า ...เขาต้องการให้เรื่องราวยุติหรือบานปลาย... หรือว่ากลายเป็นสิ่งจำเป็นเสียแล้วที่ต้องออกมาแสดงความบริสุทธิ์ใจ มิฉะนั้นก็จะอึมครึมดังข้อครหา... ฉันมองผู้คนที่รายล้อม มีบ้างที่ท่าทีเปลี่ยนไป .. ฉันทำ หรือ เรื่องราวนั้นทำ ... ฉันไม่รู้ ฉันดูเหมือนคนหยิ่งที่ไม่สนใจคำแนะนำดี ๆ จากคนรอบข้าง .. ฉันดูเหมือนคนเขลาขลาดที่ไม่แสดงอะไรบางอย่าง ที่อาจจะมีผู้ถือพนันนอกวงเดิมพันไว้..นอกสังเวียน ฉันไม่อยากคิดว่า .. สภาพรอบข้างนี้เต็มไปด้วยกับดัก แต่ถ้าไม่คิด .. ก็อาจหมายถึงฉันไม่ระวังตัว ฉันเหลือทางถอยไว้ให้กับคนอื่น ซึ่งฉันก็เข้าใจว่า นั่นย่อมเท่ากับฉันเหลือทางถอยไว้ให้กับตนเอง
ทำไมพวกเขาต้องมาวุ่นวายกับฉันนัก เพื่ออะไร ? กับบางคน,บางคำพูด ที่ดูขรึมขลัง .. ทุกประโยคที่หลุดออกจากปากนั่น สามารถพิพากษาใครได้กระนั้นเชียว ? ฉันมองสิ่งต่าง ๆ ที่เกิดขึ้น ด้วยความรู้สึกแปลกใหม่ อย่างที่ไม่เคยรับรู้ บางสิ่งบางอย่างนำพาให้เกิดความคิด .. ใช่ .. ฉันถูกเชื้อเชิญให้ผจญวิกฤต แต่ฉันก็แค่ผ่านเข้าไปในเหตุการณ์ จากนั้นก็เดินออกมาอย่างธรรมดาที่สุด ฉันสำเนียกอยู่ตลอดเวลาว่า อารมณ์โกรธมักจะเข้าทางประตูหน้า และนั่นหมายถึง สติปัญญาก็จะโผออกจากประตูหลัง ฉันไม่อยากกล่าวโทษผู้อื่น เพราะฉันรู้ว่า..ฉันไม่มีทางแก้ไขอะไรพวกเขาได้ ...ฉันไม่อยากทำร้ายใคร .. และ ฉันก็ไม่อยากให้ใครทำร้ายฉัน... ด้วยประโยคที่มีความชัดเจนในตัวมันเองนี้ ฉันเลือกที่จะแขวนความรู้สึกต่าง ๆ
ไม่ว่าใครจะตกเป็นเครื่องมือของใคร ไม่ว่าใครจะเข้าใจผิดเช่นไร และไม่ว่าใครจะหมิ่นแคลนฉันอย่างไร ถึงอย่างไร ฉันก็ยังคงเป็นฉัน ผู้ซึ่งอาจจากไปโดยปราศใครสักคนเข้าใจ และระลึกถึง แต่กระนั้น ฉันคือ ................
17 เมษายน 2549 05:51 น. - comment id 90427
ผาหิน ครับ
17 เมษายน 2549 09:11 น. - comment id 90429
ลิงเร่ร่อน...ที่แอบย่องตอบคอมเม้นท์ตอนดึกดึก....
17 เมษายน 2549 09:18 น. - comment id 90430
เลือกสันติใช่ไหมจ๊ะ... ..
17 เมษายน 2549 13:49 น. - comment id 90435
ฉัน = กิน กิน = รับประทาน ฉันเช้า = กินตอนเช้า ฉันเพล = กินตอนเพล (เพลก็เที่ยง) ฉันบ่าย ฉันค่ำ หรือฉันดึกไม่ได้ครับ แต่ ฉันรักเธอได้ 5555555 ส่วนฉันคือ = กินอัลลมิตรา เป็นความรู้ใหม่ อิอิ เขียนได้ดีครับ ใจตัวรู้ตัวดีที่สุดเนอะ
17 เมษายน 2549 16:43 น. - comment id 90436
คุณภาพจริงๆๆ เลยนะ .... จาก .... แฟนเดิมๆๆ
17 เมษายน 2549 23:45 น. - comment id 90444
มิตรภาพของเธอ :]
18 เมษายน 2549 01:42 น. - comment id 90450
18 เมษายน 2549 07:50 น. - comment id 90453
คุณก่อพงษ์ .. ก็อยากให้เป็นเช่นนั้น ถึงแม้ว่าจะมีบางสิ่งกระทบกัดกร่อนความรู้สึกให้ล้าเต็มที คุณบินเดี่ยวหมื่นลี้ .. ตอนดึก เป็นช่วงเวลาที่เหมาะสมต่อการขบคิดเรื่องราวต่าง ๆ ที่ผ่านมาตลอดทั้งวัน และอาจรวมถึงเหตุการณ์ที่ผ่านมาด้วยค่ะ คุณกุ้งหนามแดง .. ...คาดไม่ถึง..คิดไม่ได้...นั่นคือความรู้สึกที่ชอว์ลิ้วเฮียงที่อัลมิตราเคยถ่ายทอดเป็นเรื่องสั้น ฉายาของเขามิได้มีเพียงแต่หอมพันลี้ หากเพิ่มคำว่า ..ถนอมหยกรักบุปผา นั่นหมายถึงเขาทะนุถนอมสตรีที่เขารักและเขายังพยายามอย่างยิ่งที่จะรักษามิตรภาพ ซึ่งเขาจะไม่มีวันทำร้ายมิตรของเขา ไม่ทำ..และไม่ชักใยให้ผู้อื่นกระทำด้วย คุณแทนคุณแทนไท .. ถ้าจำไม่ผิด ปีที่แล้ว คุณเข้าสู่ร่มกาสาวพักตร์ ใช่ไหมเอ่ย หากผิดของต้องขออภัย อัลมิตรามีความรู้สึกแปลกกับพระสงฆ์บางรูป นะ ก็คงเช่นเดียวกันกับมองแพทย์ มองครู สูบบุหรี่ .. ทำไมนะ แล้วบุหรี่ มันเป็นปลีกย่อยข้อหนึ่งของศีลหรือเปล่า แต่ก็ไม่เคยถามพระคุณเจ้าสักที .. กลัวโดนพระคุณเจ้ายันเปรี้ยงตกศาลา น่ะ ... ฮา พี่สาว .. ข่าวคราวของสหายบางคน อัลมิตราไม่อาจติดตามมาตอบพี่สาวได้ เนื่องจากบางอย่างเปลี่ยนไป ในความเปลี่ยนไปนั้น อัลมิตราฉงนอยู่หลายเรื่อง แต่อัลมิตราก็จะไม่ถามถึงสาเหตุใด ๆ ที่เป็นตัวแปร อัลมิตราจดจำบางคำพูดของพี่สาวได้ .. ทว่า มาถึงตอนนี้ อัลมิตราก็เรียนรู้เพิ่มอีกอย่างว่า .............. คุณลักษมณ์.. อาจมีความเคลือบแคลงมากมายที่เกาะสุมทับทวีในเนื้อหัวใจของบางใคร และคงเป็นความล้า ที่นับวันก็ยิ่งกัดกร่อนความมุ่งมั่น ให้พลังค่อย ๆ ถดถอย นัยเนื้อความ อาจเป็นเพียงอักษรที่ผ่านตาจนไม่อาจแตะต้องความรู้สึกของใคร ๆ แต่ความเป็นไปเหมือนกับการแสวงหา ... \" หมื่นภิรมย์ฤๅเทียบเท่า...หนึ่งเข้าใจ\" ขอบคุณสำหรับดอกไม้ค่ะ มิตรภาพตราบสิ้นฟ้า ..
18 เมษายน 2549 08:43 น. - comment id 90454
..ฉัน เพียงคาดเดา
18 เมษายน 2549 15:41 น. - comment id 90462
ฉันหรือคือ....\"คนที่ทำความชุ่มชื่นแก่คนที่ใกล้ชิดฉัน\" ฉันหรือคือ...\"คนที่สร้างความปวดร้าวให้แก่เธอที่ทรยศต่อฉัน\" ฉันหรือคือ...\"ผู้สร้างและผู้ทำลายในร่างของคนคนเดียวกัน\" แน่ล่ะฉันคือ...\"ผู้สร้างความหวานรัญจวนแก่คนที่ฉันรักและมั่นคงต่อฉันตลอดไป\" แน่ล่ะฉันคือ...\"ผู้รักเดียวใจเดียวนิจนิรันดร์\" *** แก้วประเสริฐ. ***
18 เมษายน 2549 16:52 น. - comment id 90463
ฉันคือ...คนธรรมดา 2 ขา 2 แขน แต่รักแนบแน่นในบทกวี
18 เมษายน 2549 21:09 น. - comment id 90466
คุณธรรมาภิวัฏ .. เหมือนเวิ้งกว้างที่ใครต่อใครหลงอยู่ในวังวน ในขณะที่พยายามจะปรับตัวให้เข้ากับสถานการณ์ แต่ก็อาจมีความคิดของใครคนหนึ่งแข็งขืน ซึ่งก็อาจจะถูกหมายหัวว่าเป็นขบถ..ในสิ่งที่คาดคิดของใครต่อใคร คุณแก้วประเสริฐ .. ตราบเท่าที่ฉันมิวางใจผู้ใด ไฉนเลยจะให้ใครต่อใครรู้ว่าฉันเป็นใคร ฉันจะเชื่อได้อย่างไรว่า ในรอยยิ้มประปราย จะมีบางสิ่งเคลือบแฝงหรือเปล่า ฉันอาจเป็นหนึ่งในสิ่งกีดขวางจุดมุ่งหมายของใครสักคน แน่นอน .. ฉันไม่เคยคิดว่า ฉันจะได้รับการยกเว้น .. คุณLillypen .. ฉันอาจเป็นเพียงลมหายใจผ่าวแผ่ว ที่ไม่ส่งผลใด ๆ ต่อความรู้สึกของใคร ฉันซ่อนตัวอยู่ในเปลือกแข็ง และไม่อาจทำใจ .. ให้วางใจต่อโลกภายนอกอีกต่อไป
19 เมษายน 2549 05:17 น. - comment id 90472
รอบสอง... ...เจ้าคือ..ลิ้มซีอิม..ที่ข้า..ลี้คิมฮวงตามหา..อิอิ..ง่วงจังเลยอะลิง...
19 เมษายน 2549 09:10 น. - comment id 90473
เพราะฉัน แปลว่ากินใช้กับพระสงฆ์ หรืออีกนัย ฉัน เลือกใช้ความสงบ สยบความเคลื่อนไหว พื้นผิวน้ำอาจดูราบเรียบ แต่ใต้น้ำนั้นเล่า ใครจะรู้ ผู้ใดกันเล่าจะล่วงรู้
19 เมษายน 2549 14:19 น. - comment id 90477
คุณบินเดี่ยวหมื่นลี้ .. คำเรียกชื่อแทนใครสักคน ความรู้สึกที่คิดว่าอีกคนจะสามารถเป็น เป็นสิ่งที่ไม่ถูกจำกัดความไว้ คุณเรไร .. ความเคลือบแคลงทำให้บางหัวใจหม่นมัว ในเมื่อความศรัทธา,ความไว้เนื้อเชื่อใจถูกสั่นคลอน และตราบเท่ายังอยู่ในโหมดปกป้อง..กำแพงจะถูกสร้างขึ้นโดยอัตโนมัติ เพราะปราศความสามารถที่ยับยั้งบางความคิดของบางใคร จึงป่วยการที่จะลงทุนด้วยความรู้สึกใด ๆ กับสิ่งที่ไม่ทราบเจตนา สิ่งสำคัญคือ อย่าอยู่ในคำบงการของบางใคร ยาพิษที่ดี มันจะไม่ทำให้รส สี กลิ่น ของน้ำเปลี่ยนแปลง ..