แอบรักเธอยัยจอมแก่น(3)

"อุ๊ย! นั่นพี่เรียวใช่ไหมล่ะนั่น"
          "ไหน! ไหน!"
          "ว้าย! ใช่จริง ๆ ด้วย คิดไม่ถึงเลยนะเธอ ว่าตัวจริงจะล้อหล่อขนาดนี้"
          มันเป็นธรรมดาสำหรับนายเรียวไปแล้ว ที่ไม่ว่าก้าวเท้าไปทางไหนมักถูกห้อมล้อมไปด้วยเสียงกรี๊ดกร๊าด กับสายตาที่เต็มไปด้วยความชื่นชอบของบรรดาเหล่าแม่พวกสาว ๆ ทั้งหลาย ที่มีใจปรารถนาในตัวเขาไม่น้อย แหม!! จะไม่ให้แม่พวกสาว ๆ พวกนี้รู้สึกแบบนี้ได้ยังไงกันล่ะคะ นายเรียวน่ะสิคะ ทั้งหล่อ ทั้งสมาร์ท เรียนเก่ง กีฬาเด่น  แถมยังรวยอีกต่างห่าง เปอร์(เพอร์เฟ็ค) ไปเสียทุกอย่างขนาดนี้ เป็นใคร ๆ ก็ต้องชมชอบกันเป็นเรื่องปกตินั่นแหละคะ
          "เรียวขาาา!!!" ถ้าหากว่า เสียงที่ร้องเรียกนายเรียวอยู่ตอนนี้ เป็นหญิงสาวในอุดมคติของหนุ่ม ๆ ทั้งหลายประมาณว่า ขาว สวย หมวย อึ๋มล่ะก็ หัวใจนายเรียวคงเบ่งบานเหมือนดอกไม้ที่แรกแย้มเลยทีเดียว แต่ทว่า....
"ตะเอง.. ตะเองทำรายงานเสร็จอ๊ะยังอ่ะ ขอเขาลอกหน่อยดิน้า น้า" เสียงห้าวที่บีบให้เล็ก กับหน้าที่เรียกได้ว่า น้อง ๆ มหาโจร กำลังส่งสายตาอันหยดย้อยมายังนายเรียว ขนตาที่ดูแข็งถื่อ กระพริบ ปริบ ๆ ดูช่าง....
          "พอ..พอเว้ย! คืนนี้ข้าไม่อยากฝันร้าย" เรียวส่งเสียงห้ามอย่างขำ ๆ 
          "ให้ตายเถอะว่ะ ไอ้ท่าทางดัดจริตเมื่อกี้น่ะ"
          " 'ไมหรอตะเอง เขาน่ารักใช่ปะล่ะ เนอะ เนอะ" น้องโจร เอ๊ย! นายกวางยังไม่วายที่จะสนุกกับการกระทำของตัวเองต่อ
          "น่าถีบล่ะไม่ว่า..รายงานน่ะเสร็จแล้วจะลอกก็รีบลอกอาจารย์ขวัญขีดเส้นตายส่งวันนี้นะเว้ย อย่ามัวอีดอยู่" คำพูดท้ายประโยคของนายเรียวบ่งบอกได้ว่าเป็นห่วงเพื่อนไม่น้อยทีเดียว
.   .   .
          "ถามอะไรหน่อยดิว่ะเรียว" นายกวางกล่าวแต่หน้ายังก้มจดรายงานอยู่โดยที่ไม่ยอมปล่อยให้เสียเวลาไปโดยใช่เหตุ
          "เอ่อ..ว่ามาสิ"
          "ตอนนี้เราอยู่ปีสองกันแล้ว เมื่อไรเอ็งจะมีแฟนสักทีว่ะ ไอ้พวกซี้ย้ำปึกเรามันก็มีกันหมดแล้ว"
          "ยังไม่อยากคิดที่จะมีว่ะ" ดูเหมือนคำตอบของนายเรียวจะไม่ตรงใจกับใจสักเท่าไร แหม! มันยังไม่ชัวร์นิเจ้าคะ ไอ้ที่ไม่ชัวร์น่ะ เห็นทีคงไม่ใช่นายเรียวหรอกคะ ทางนั้นคะทางนั้นต่างหาก ที่นายเรียวไม่ชัวร์ว่า จะมีใจให้เขาหรือเปล่าน่ะสิคะ
          "อุ๊ย!" นายกวางส่งเสียงอุทาน พลางเงยหน้าขึ้นมา
          "หรือว่าตะเองแอบชอบเขาอยู่ หือ..ไม่อยากเชียว!" ปากกาที่ถืออยู่ในมือดี ๆ นายกวางก็เอาไปกัดเล่น แสร้งทำท่าเป็นเขินอาย นายเรียวเองได้แต่ส่ายหน้ายิ้ม ๆ  เพื่อนฝูงนั้นมีมากหน้าหลายตา เพราะนายเรียวเป็นคนมีน้ำใจ ใจคอกว้างขวางกับทุกคนที่รู้จัก แต่เพื่อนที่ทำให้เขามีความสุขได้ เห็นจะมีนายกวางนี่แหละ ถึงจะดูต๊องไปหน่อยก็เถอะ
          "แล้วเอ็งล่ะทำไมยังไม่มี" เขาย้อนถามนายกวางกลับไปบ้าง
          "เขารอตะเองชวนเข้าบ้านอยู่อ่ะ ชวนมะไรก็โอเค๊ะทันที"
          "ไอ้บ้า! ขนลุกว่ะ" แล้วชายหนุ่มทั้งสองต่างได้พากันหัวเราะออกมาอย่างสุขสำราญบันเทิงใจไปตามกัน
          "ฮ่า! ฮ่า! ฮ่า!"
          .   .   .
ณ.โรงเรียนนานาชาติ
          "โน้น..พวกยัยบิวเดินมาโน้นแล้ว" เดนนี่แม่กระเทยสุดสวยส่งเสียงบอก ขณะกำลังนั่งกินขนมและผลไม้อยูกับชีสตรงม้าหินแถว ๆ ตึกเรียน หลังจากที่ออกมาจากโรงอาหารกัน
          "ว่าไงย่ะหล่อน ๆ ทั้งหลาย หายส่างเมากันแล้วหรือไงย่ะ"เดนนี่จีบปากจีบคอถามเพื่อน ๆ ที่ตอนนี้มาอยู่ตรงนี้แล้ว
          "โหย! นี่ยัยเดนนี่เสียดายเมื่อคืนหล่อนไม่ไปกะพวกฉัน" คำพูดของแอนนี่สาวลูกครึ่งไทย-แคนนาดาทำให้เดนนี่และชีสต่างอยากรู้ความหมายที่แฝงอยู่ในคำพูดของเพื่อน
          "ทำไม เมื่อคืน ทำไมหรอ" ชีสถามด้วยท่าทีสนใจ
          "เมื่อคืนนะ...."แล้วแอนนี่จึงได้เล่าเรื่องเมื่อคืนที่ไปเที่ยวกับบิวและโรสให้ฟัง ท่าทาง น้ำเสียง และเสียงหัวเราะ ทำให้เรื่องที่เล่าดูมีรสชาติในจินตนาการของผู้ที่ไม่ได้ไปด้วย อย่างเดนนี่และเชีสเป็นอย่างดีทีเดียว
          "ศุกร์นี้เลิกเรียนไปกันอีกไหมล่ะ" ชีสถามเป็นแกมชวนไปในตัว ทำให้เพื่อนแปลกใจไปตามกัน แต่ไม่ได้พูดอะไรออกมา เพราะรู้เป็นอย่างดีว่า เพื่อนที่แสนน่ารักของพวกเขาคนนี้ ไม่นิยมชมชอบในการเที่ยวราตรีนัก ถ้าลองเอ่ยปากชวนแบบนี้แสดงว่า อารมณ์ในการอยากท่องราตรีของแม่เพื่อนสาวคนนี้ ได้เกิดขึ้นแล้ว
          "เอาสิ หล่อนไปด้วยนะเดนนี่จะได้ครบทีมสาวสวยรวยเสน่ห์" บิวพูดพร้อมกับหันไปทางเดนนี่ที่กำลังซุกซนกับการจับเจ้าลิงที่ห้อยอยู่กับกระเป๋าแบรนด์เนมชื่อดังของเธอ
          "ไปสิ วันศุกร์ฉันไม่มีนัดที่ไหนอยู่แล้ว เอ่อนี่..เธอไม่ลองชวนพี่เรียวไปด้วยล่ะชีส" คำว่าพี่เรียวสร้างความสนใจและแปลกใจให้กับ บิว โรส และ แอนนี่ไม่น้อย
          "ดีเหมือนกัน เดี๋ยวชีสจะลองชวนดู"
          "ใครกันหรอพี่เรียว บอยเฟรนด์เธอหรอชีส" แอนนี่ส่งเสียงถาม แล้วเรื่องของนายเรียวจึงได้ออกมาจากปากของผู้เล่าที่ไม่ใช่ชีสแต่เป็นเดนนี่แทน
          "ชวนมาให้ได้นะชีส..ว้าย!"
          "เป็นอะไรไป อยู่ดี ๆ ดันร้องออกมา"บิวถามออกมาอย่างตกใจ
          "ก็กลัวพี่เรียวจะมาหลงเสน่ห์ความงามของน้องโรสน่ะสิ" พอจบเสียงของสาวโรส ก็มีเสียงของเดนนี่ดังขึ้นตามมาทันที
          "อ๊วกกก!!!"

เรียงร้อยเป็นเรื่องราว 9 เม.ย. 2549 20:36 น. - ID 6634

631

URL แบบสั้น https://www.thaipoem.com/fiction/6634 ที่มา: เรียงร้อยเป็นเรื่องราว

comments powered by Disqus

เรียงร้อยเป็นเรื่องราว

9 เมษายน 2549 20:59 น. - comment id 90365
```
ขอโทษนะคะที่ตอนนี้ทิ้งระยะห่างเสียนานเลย
```

กุหลาบเพลิง

10 เมษายน 2549 23:01 น. - comment id 90370

.....อุตส่าห์ได้ลงในเรื่องทั้งทีนึกว่าชื่อเราจะได้ติดโผนางเอก  เรื่องหน้าขอเป็นนางเอกแล้วกันนะ 
ตอนนี้อ่านแล้วดำเนินเรื่องไปได้เยอะทีเดียวเลยนะค่ะ แต่ว่าไม่ค่อยดีเท่าทีควร ถ้าเทียบกับตอนก่อนๆก็ถือว่าพัฒนานะค่ะ แต่ว่านู๋อ่านตอนนี้แล้วมันงงยังไงก็ไม่รู้ คาดว่าคุณนักเขียนคงจะลืมรายละเอียดในเรื่องไปเยอะพอควร ถ้าใส่รายละเอียดในเรื่องนี้ไปให้เยอะกว่านี้ และบรรยายลักษณะของตัวละครบ้างจะทำให้คนอ่านเห็นภาพตรงกันได้มากกว่านี้นะค่ะ 

***หวังว่าตอนหน้าจะดีกว่าเดิมอีกนะค่ะ เชื่อว่าคุณนักเขียนสามารถพัฒนาฝีมือได้มากกว่านี้แน่นอนค่ะ จะติดตามอ่านต่อไปนะค่ะ