บางครั้งก็ช่างอ่อนแอ บางคราก็เข้มแข็งอย่างน่าใจหาย หัวใจบินได้ หัวใจหายใจได้ หัวใจหัวเราะและร้องไห้ได้ หัวใจเย็นชาและด้านชินได้ เพราะหัวใจรู้จักที่จะรู้สึก และเรียนรู้ที่จะจดจำ หัวใจจึงทั้งเข้มแข็ง อ่อนแอ และเหนื่อยล้าเกินกว่าที่เราจะคาดคิด น้ำตาหนึ่งหยด กลั่นจากหัวใจที่สะท้อนสะเทือนจนสะท้าน รอยยิ้มกว้างใสสด ก็มาจากหัวใจที่สดสวยใส กว่าจะเติบโต กว่าจะรู้ความหมายของสิ่งใดในชีวิต กี่พันอาทิตย์ทอแสง กี่ล้านดวงดาวทอประกาย กี่คราราวโลกสลายกลายจุณ วันนี้ที่หัวใจเต้นดังให้เราได้เต้นไปกลางกระแสจังหวะแห่งโลก เปิดดวงตาให้หัวใจ เปิดหัวใจให้มอง เพื่อที่เราจะได้เรียนรู้ชีวิตและคุณค่าความหมายผ่านหัวใจที่ชื่นบาน อาจจะกร้าวแกร่ง อาจจะล้าแรง หัวใจดวงเดียว คงต้องยืนหยัดต่อไปเพื่อคนๆเดียว เพื่อที่ในวันหนึ่งวันใด หัวใจของคนหนึ่งคนนั้น จะได้ยืนหยัดยิ้มร่าเพื่อปลอบโยนหัวใจของใครอีกคนให้เข้มแข็งและเบิกบาน สิ่งที่เรียกว่า หัวใจ สิ่งเล็กๆ ที่มีคุณค่าอันยิ่งใหญ่ *ดูแลหัวใจกันให้ดีนะคะ*
26 กุมภาพันธ์ 2549 21:52 น. - comment id 89772
ดีใจ ... ที่งานเขียน ... สามารถต่อยอดทางความคิดให้กับเพื่อนๆได้ อาณุภาพของความคิดนี่ดีจังเลยนะคะ ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมเยียนค่ะ
26 กุมภาพันธ์ 2549 12:15 น. - comment id 89776
จะดูเเลหัวใจเป็นอย่างดีเลยค่ะ อ่านเเล้วคิดไรได้ตั้งเยอะ ขอบคุณ......นะคะ
26 กุมภาพันธ์ 2549 23:35 น. - comment id 89787
..เรนรักบทกวี.. และเรนก็มี..ใจที่หวั่น.. กร้าวแกร่งและรู้ทัน.. เดินตามฝัน..อย่างมั่นใจ.. .. อาจเพียงแค่อ่อนแอ.. แต่ไม่แพ้ที่จะก้าว.. มีบ้าน..ที่เป็นดาว.. ห่มคลายเหงาเฝ้าดูแล.. ..เรนอยากบินได้จัง.. ... เรนทักทายพี่พี่โอเล่นะคะ.. .. ..
27 กุมภาพันธ์ 2549 00:44 น. - comment id 89789
สวัสดีค่ะ ... เรน ... ผู้หญิงที่มีสีที่หวานที่สุดคนหนึ่งเท่าที่โอเล่เคยพบ นอนหลับฝันดีนะคะ ... คิดถึงจังค่ะ