อีกวันกับชีวิตนี้( ไปโบสถ์.....

แสงไร้เงา

เช้าวันอาทิตย์ เสียงนาฬิกาปลุกดังขึ้น 8 โมงเช้า
ต้องรีบตื่นไปปลุกหลานชายทั้งสองคน ให้ตื่นขึ้นมาแต่งตัวไปโบสถ์
แต่ละคนต้องแต่งให้ดูดี ใส่สูทผูกเน็คไท (เขียนถูกหรือเปล่าก็ไม่รู้นะค่ะ)
เสร็จภาระกิจ แต่ละคนแล้ว ก็ทำงานเดินทางไปที่จุดหมาย
พอไปถึงโบสถ์แล้ว ต้องไปนั่งฟัง สมาชิกของโบสถ์แต่ละคน
เขาจะขึ้นไปพูด เรื่องราวของตัวเองให้คนอื่นฟัง เป็นการแชร์เรื่องราวชีวิตของแต่ละอาทิตย์ 
แต่ล่ะคน แต่ละวัน ให้คนอื่นได้รับรู้ .........
บางคนก็สารภาพบาปบ้าง เมื่อวานโกหก หรือทำไรผิดกับพ่อแม่
บอกความจริงกันพ่อแม่   พ่อกันแม่ก็รับฟังให้อภัย แก่ลูกๆ 
หรือสามี ภารยา เพื่อนฟูง อยากบอกไรให้รับรู้ ก็สามารภพูดได้ที่นี้
( การที่ขึ้นไปพูด จะไม่การเตรียม หรือซ้อมกันมาก่อนนะค่ะ คือพูดกันสดสดเลย 
เมื่อใครทำผิด หรือ อยากสารภาพ ก็ขี้นไปพูดได้เลย อยากบอกเขาให้รับรู้อะไรก็พูดได้เลย
และคนอื่นก็เป็นพยานร่วมฟัง ร่วมคิด ........ 
เขาจะเวทีให้ขี้นไปพูด  )
หรือไม่ก็ แชร์ความรู้สึกดีดี ทีอยากบอกให้ใครรู้ ก็สามารถขึ้นไปพูดได้ทุกคน
ว่าวันนี้เป็นอย่างไร พูดกันไป ว่ากันไปตามเรื่องราว.....
พอหลังจากพูดเสร็จแล้ว ก็เป็นการร้องเพลง เกียวกันพระเจ้า ขอพระจากพระเจ้า
( ขอบอก ร้องไม่ได้สักเพลงเลยเรา )
ร้องเพลงเสร็จ จะนั่งภาวนา ขอพระจากพระเจ้า ประมาณ 5 นาทีได้ หลับตานิ่งเงียบ
แล้วเขาจะทำหารกินขนมปัง และน้ำเปล่าร่วมกัน
 
จากขนมปังก้อนหนึ่ง ถูกซีดออกเป็นขิ้นเล็ก ๆ ให้หลบทุกคน ที่มาร่วมโบสถ์วันนี้
และน้ำเปล่าแก้วเล็ก ๆ น่ารักดี 
หลังจากนั้น ก็จะแยกกันไปเรียน พระคำภีร์ 
เขาจะแยกเป็นระดับด้วย คนที่เรียนเริ่มต้น ก็ต่อ ๆ กันไป
หลังจากนั้นก็จะแยกเฉพาะชาย  เฉพาะหญิงอีกทีหนึ่ง 
ส่วนเราหญิง ก็ร่วมห้องหญิงก็จะพูดถึงเรื่องกิจกรรมของผู้หญิง 
ถ้าใครอยากแชร์ความรู้ที่ลับเฉพาะหญิงก็สามารภพูดได้อีกที
หลังจากนั้น เราก็เรียนเกียวกับพระคำภีร์อีกที 
พูดเกียวกับสิ่งที่พระเยชูทำ และบางคำก็ต้องแปลอังกฤษเป็นอังกฤษด้วย
ก็คึกษากันไป ........... แต่เราไม่รู้เรื่องขอบอก ....
หลังจากนั้น มีข่าว หรือว่ามีกิจกรรมอะไรดี ๆ ก็เชิญชวนกันไป 
แต่เราไม่เคยไปร่วมเขาสักที ไม่มีเวลานะ
และถ้ามีใครป่วย หรือวันเกิด ก็จะส่งการ์ดอวยพรให้เขา
โดยที่ทุกวันก็ลงชื่อ เขียนข้อความสั้นลงในการ์ดทุกคน
หลังจากเสร็จแล้ว ก็เป็นเวลาพูดคุยกัน ตามสบาย  ใครไม่อยากคุยก็เชิญกลับบ้านเพราะเสร็จแล้ว
นี้ก็เป็นประสบการณ์ของชีวิต ในโบสถ์ของทีนี้ โบสถ์แต่ละโบสถ์ก็อาจจะแตกต่างกันไปนะ
แต่เราก็ไม่มั่นใจนะ เพราะเคยไปแค่โบสถ์เอง
แต่ก่อนไปบ่อยนะค่ะ ไปเกือบทุกวันอาทิตย์ 
ดีค่ะนะ ได้เรียนดภาษาไปในตัว 
ตอนนี้ไม่ได้ไปแล้ว บอกตรง ๆ ไม่อยากไปนะค่ะ
เพราะบางทีไปแล้ว เหมือนกะเราเป็นตัวประหลาด เป็นตัวอะไรก็ไม่รู้นะ
( ความรู้สึกเรานะ ) 
เพราะคนส่วนมาก เขาก็ไม่ชอบคนต่างสี ต่างภาษา ไม่ชอบหัวดำ ๆ อย่างเรา ๆ 
เราก็เลย เลิกไปซะ ถ้าไปแล้วมันทำให้เรารู้สึกไม่ค่อยดี ก็เลยไม่ไปมันซะดีกว่า
ความรู้สึกนี้ ก็ผ่านมาได้เกีอบปีแล้ว
จำไม่ค่อยได้เท่าไร ลายละเอียดไม่ละเอียดเท่าไรมากนะค่ะ

เหมียวเชื่อว่าศาสนาทุกศาสนาสอนมนุษย์โลกให้เป็นคนดีค่ะ
พิมพ์ผิดถูกที่ไหน บอกด้วยนะค่ะ