กรี้ง กริ้ง กริ้ง กริ้ง ๆๆๆๆๆ เสียงโทรศัพท์ดังขึ้นยามเช้า นั้นก็เป็นเสียงนาฬิกาปลุกของสาวน้อยผู้ทีอยู่ไกลแสนไกลบ้านนั้นเอง ตายังไม่ลืม แต่มือคว้าหาโทรศัพท์ ( ทำเหมือนกับมือมีตา ) เพื่อจะปิดเสียง กริ้ง ๆๆๆ ที่แสนจะรำคาญ มือคว้ามือถือได้แล้ว ลืมตาดูว่ากี่โมงกี่ยามแล้ว 7.30 โมงเช้า โอ้ย นอนอีกสัก 5 นาที่ก่อน เหนี่อย พูดกับตัวเอง ... แต่ก็ต้องลุก เพราะต้องปลุกหลานชายให้ตื่นไปโรงเรียน .. George...George ..จรอร์ด .... เสียงเราเรียก หลายชาย .. เงียบ ไม่มีแต่เสียงตอบกลับ เสียงดังขึ้นอีกรอบ แต่ก็ไร้การขานรับ .. บรึ้ม ๆๆ....เสียงบ่น บรึ้ม ๆๆๆ ในใจ .... ...ของน้าสาวนั้นเอง ต้องเดินไปเขย่าตัว จะตื่นไม่ตื่นว๊ะ พูดด้วยความโกรธนิดหน่อย เพราะตื่นเช้าใหม่ อารมณ์ไม่คงที อยากจะกลับไปนอนต่อ แต่ก็ไม่ได้ เพราะมีหลานชายอีกคน ต้องให้แต่งตัวให้ คนนี้หลานรักเลย อายุ 5 ขวบ ส่วนหลานคนโต 10 ขวบ ไม่ถูกกัน มันชอบว่าให้เรา ชอบพูดคำไม่ค่อยสุขภาพเท่าไหร่ กำลังจะเป็นหนุ่ม กำลังคึกคัก กับคำพูด เราก็ไม่สนใจหรอก ก็ทำเป็นไม่ได้ยินกับคำที่เขาพูดก็แล้วกัน เหมืนอนิทาน เจ้ากบตัวน้อย ที่คุณรัอยฝัน เล่าให้ฟังไง อ่านแล้วก็จำมาใช้กับชีวิตได้หลายอย่างมากๆๆ เสร็จภาระกิจกับหลานแสนซนทั้งสองแล้ว ก็ต้องเป็นหน้าที่เราแล้ว แต่งตัวไปโรงเรียนบ้าง วันนี้ขอยกเว้นการอาบน้ำแล้วกัน เพราะมันหนาวมาก เพราะยังไงก็อาบก่อนแล้ว คงไม่เหม็น ถ้าเหม็นก็น้ำหอมแล้วกัน ใส่ๆมันเข้าไปก็แล้วกัน... วันนี้จะใส่สีไรดีนะ ถึงจะสวย ...อิอิอิ คิดในใจ ... เพ็ญพร เพ็ญพร ....เสร็จยัง .. เสียงเรียกมาจากข้างบ้าน นั้นก็เป็นเสียงหลานชายคนเล็กเรียกเรานั้นเอง เสร็จแล้ว เดี่ยวลงไปนะ ..... เสียงเราตะโกน ตอบกลับหลานชายไป เร็วหน่อย ๆ สวยแล้วล่ะ .... เสียงบ่นของหลานคนเล็ก ที่เขาแซวเรา ไอ้หลานชายคนนี้ เขารู้ใจน้าสาวของเขาจริง ๆ ปากหวานเป็นที่สุด ขี้อ้อนก็เป็นที่หนึ่ง ...เราตะโกนตอบกลับไป เราก็รับวิ่งลงมา ใส่รองเท้า จับมือหลานคนเล็ก เดินขึ้นรถ มีคนขับรถส่วนตัว ....อิอิอิอิ ก็คุณลุงไงค่ะ คนขับรถ ..55555 หิวมากๆ แต่ก็ยังไม่ได้ทานอะไรเลย ไม่เป็นไร ลดหุ้น ..... คิดในใจ ขึ้นรถแล้วก็สนทนากันไป ลุง หลานสาว หลานชาย .... 3 นาทีก็ถึงแล้วโรงเรียน โอ้ย เห็นโรงเรียนแล้วเหนื่อยไว้รอ เลยเราอ..... กู๊ด มอ นึ่ง ...... เราพูดทักทายกับคุณครู ที่ยืนอยู่หน้าห้อง ที่กำลังยุ่ง กู๊ด มอ นึ่ง ....ฮาว อา ยู .....คุณครูถามกลับมา สบาดีค่ะ ขอบคุณค่ะ แล้วคุณล่ะเป็นไงบ้าง ..... เราตอบกลับไป สบายดี และดีใจที่นักเรียนมาโรงเรียน และไม่สาย ...... เสียงคุณครูตอบกลับมา พูดใส่เราหรือเปล่านะ ... คิดในใจ แต่เราก็ไม่มาสายนิ ..... อีกไม่กีนาที ก็เริ่มสนทนากัน ....ครูกะนักเรียน ... วันนี้เราก็พูดถึงวันปีใหม่กัน เพราะวันที่ 29 ที่ผ่านมา เป็นวันปีใหม่ของจีน เราก็พูดถึงแต่ละ คน แต่ละประเทศ ก็เพื่อนๆในห้องที่เรียนด้วยกันนั้นแหละ ความเป็นมาอย่างไร ประวัติ ................ ก็ได้การบ้านมา ให้เขียนวันสงกรานต์ สงสรานต์ก็ดังเหมือนกันนะเนี่ย ได้ขี้นนิตยาสารของที่นี้ด้วย ประเทศไทยดังมิใช่ย่อยนะค่ะ ใครๆ ก็รู้จัก และ อยากไปเที่ยว ทั้งธรรมชาติก็สวย ประเพณีก็งาม มีภาษาที่ไพเราะมากๆ สำเนียง สำนวน มีกลอนที่หวาน ๆ ไพเราะ มาตั้งแต่ช้านาน ภูมิใจเกิดเป็นคนไทย ......เย้ เย้ ..... แล้ว สงกรานต์ เขาทำอะไรบ้าง ....เสียงครูถามเรามา อืม....... ต้องตื่นแต่เช้าๆ ทำอาหารไปวัด ทำบุญ เพราะคนไทยชอบทำบุญ คนไทยนับถือศาสนาพุทธ และหลังจากนั้นเราก็นะเล่นนั้นกัน ปีใหม่ที่เมืองไทย มี 3 วัน เดือนเมษายน 13 - 15 ของทุกปี และรดน้ำขอพรจากญาติผู้ใหญ่ ขอพรให้ท่าน ท่านให้พรเรา และปล่อยนก ปล่อยปลา นี้ก็เป็นการทำบุญอีกอย่างหนึ่ง ........... เราตอบครูไป เป็นอะไรที่สวยงานนะ ..... ครูตอบกลับมา yes ...... เราขานรับครูอีกครั้ง อีกไม่นานเสียงเพื่อนคนหนึ่งดังขึ้นมาว่า ... ได้เวลาเลิกแล้ว .... ต่างคน ต่างเก็บของใส่กระเป๋า เดินออกจากห้องไปทีละคน สองคน แต่เรายังนั่งอยู่ที่เดิม เพราะไม่อยากแย่งใครเขาออกจากห้องเรียน ก็มีเพื่อนบ้างคนที่ยังไม่ลุกออกจากโต็ะเหมือนเราเลย เขาก็บอกว่า ไม่รู้จะรีบไปไหน ก็ไม่รู้กันไอ้พวกนี้ .......เขาพูดกันเรา เราก็เป็นคนท้ายที่ออกจากห้องเรียน เพราะมีคำถามกับครู เพราะเขียนผิดหลายคำ ครูเขาวงกลมไว้ให้ดูว่านี้ผิดนะ เราก็อยากจะแก้ และถามว่าอะไรผิด ก็ผ่านไป 10 นาทีได้เสียงโทรศัพท์ดังขึ้นมา อยู่ไหน .... เสียงลุงถาม อยู่ห้องเรียนค่ะ ...เราตอบกลับ เสร็จแล้วก็ลงมานะ รออยู่ที่ลานจอดรถ .....คุณลุงพูด แล้วก็ว่างสายไป เราก็รำลา กับครู ............ รีบวิ่งลงมาจากชั้นสองของตึก เพราะกลัวลุงกับหลายรอนาน ขึ้นรถได้ ตาลาย หิมมาก ..กลับถึงบ้านหาไรทานกับหลายชาย คุยกันไปเรื่อยกับหลานคนเล็ก น่ารักมาก ๆๆ ลุงมาส่งทีบ้าน แล็วก็ไปทำงานต่อ เราก็อยู่บ้านกับหลาน ทำอย่างทุกวัน นี้คือชีวิตประจำของเหมียวเอง บางที่ก็เบื่อนะ แต่บางที่ก็มีความสุขกับมัน
2 กุมภาพันธ์ 2549 09:06 น. - comment id 89358
พี่ไม่ได้อยากให้เขียนจ้า แต่พี่แอบอ่าน อิอิ ดีใจที่มีความสุขดีกับชีวิตที่นั่นค่ะ
2 กุมภาพันธ์ 2549 10:56 น. - comment id 89363
สวัสดีค่ะพี่กานต์... ไม่ต้องแอบมาหรอก เปิดประตูเข้ามาอ่านกันดีก็ได้ค่ะ หรือว่ากลัวน้องเหมียวเห็นหรอค่ะ..อิอิอิอิ ขอบคุณค่ะ น้องเหมียวก็ขอให้พี่มีความสุขมากๆ เหมือนกันนะค่ะ อยากเห็นพี่ๆ เพื่อน ๆ มีความกันทั่วหน้านะค่ะ ถึงเหมียวเองจะทุกข์ก็ช่าง ไม่เป็นไรค่ะ..ทนได้..อิอิอิอิ..
2 กุมภาพันธ์ 2549 13:44 น. - comment id 89366
พี่ก็ตั้งใจมาเลยอ่ะ... และนี่เป็นสิ่งที่พี่เคย อยากให้เหมียวเล่า.. ดูแลตัวเองนะค่ะ คนดี..
2 กุมภาพันธ์ 2549 14:13 น. - comment id 89368
ได้นิดนึงก็ยังดี อิอิ ขอบคุณนะ
3 กุมภาพันธ์ 2549 06:08 น. - comment id 89377
สวัสดีค่ะพี่มะกรูด ... ขอบคุณค่ะที่ตั้งใจมาอ่านเรื่องไร้สาระของเหมียว.อิอิอิอิ.. เพิ่งรู้นะเนี่ยพี่อยากให้น้องเหมียว แล้วทำไมไม่บอกเหมียวล่ะค่ะ จะได้เล่าให้ฟัง แต่ชีวิตของเหมียวไม่ไรหรอกค่ะ ไม่น่าตื่นเต้นเลย ทำแต่สิงเก่า เหมือนเดิมทุกวัน มานี้ได้ 2 ปี แล้วยังไม่เคยไปเที่ยวที่รัฐอื่นเลย ไม่มีเวลานะค่ะ ว่างๆ ก็ทักเหมียวหน่อยนะค่ะ ถ้าเหมียวก่อนก็กลัวว่าพี่จะไม่ว่างคุยกับเหมียว ดูแลตัวเองนะ ใจด้วยดูแลให้ดีนะ เป็นห่วงนะค่ะ คิดถึงนะค่ะ.... สวัสดีค่ะพี่ฤกษ์... จัดตามคำขอนะค่ะ วันนี้เอานิดๆ ก็พอนะค่ะ เอาไว้วันหลัง มีเรื่องตื่นเต้น แล้วจะมาเล่าให้ฟังนะค่ะ ชีวิตเหมียวไม่ค่อยมีไรมาก ทำแต่สิ่งที่เหมือนเดิมทุกวันนะ .. เรียน ถ้าว่างทำงานช่วยลุง เท่าที่ทำได้ ขอบคุณพี่ฤกษ์นะค่ะ ที่แวะมาอ่าน
3 กุมภาพันธ์ 2549 10:14 น. - comment id 89379
ที่โน่นคงหนาวน่าดูน่ะค่ะ ยังไงก็รักษาสุขภาพด้วยค่ะ.. อ่านแล้วลงชื่อ อิอิ..
4 กุมภาพันธ์ 2549 23:44 น. - comment id 89393
ขอบคุณค่ะคุณกุ้ง น่ารักจังเลยค่ะ อ่านแล้ว ลงชื่อ ให้เหมียวด้วย ค่ะที่นี้นะหนาวมากค่ะ ขอบคุณสำหรับความเป็นห่วงนะค่ะ คุณกุ้งก็เหมือนกันนะค่ะ รักษาสุขภาพด้วยนะค่ะ เหมียวเป็นห่วงค่ะ ขอบคุณค่ะ ...