โฆษณาบางชิ้นจึงเรียบง่าย เหมือนการให้คำตอบเด็กซักคน หลายปัญหาที่เรากำลังเผชิญ ดูเหมือนมันจะกลายเป็นเรื่องยากขึ้นเมื่อเรายิ่งโตขึ้น บางเรื่องเป็นปัญหาเดิม... แต่ทำไมเมื่อก่อนเรามองว่ามันเป็นเรื่องง่าย เราน่าจะลองตัดสินปัญหา..หรือหาวิธีแก้แบบเด็กๆ เหมือนเล่นๆ ก็เบื่อ..เบื่อก็นอน..ตื่นก็ลืม มาเล่นต่อได้ เวลาเด็กทะเลาะกัน...ก็ไม่เคยโกรธกันข้ามปี อย่างมากก็ข้ามคืน..วันรุ่งขึ้นก็ต้องมีใครสักคนมาขอคืนดี และไม่จำเป็นว่าต้องเป็นฝ่ายผิดเริ่มก่อน ไม่เคยมานั่งคิดกันว่าใครผิดใครถูก ขอเพียงแค่รู้สึกว่า...ยังอยากเป็นเพื่อนเล่นกับเขาอยู่ คนถูก...ก็กล้าพอที่จะเดินไปพูดคุยกับคนผิดก่อน..โดยไม่รู้สึกเสียหน้า ทำไมเราไม่ทะเลาะกันให้เหมือนเด็ก.. อะไรทำให้เราเปลี่ยนไป เรารู้จักคำว่า ผิด หรือ ถูก เมื่อโตขึ้น ถูกสอนว่า ผิด ก็ต้องเป็นฝ่ายขอโทษ เมื่อไม่ผิด ก็ไม่ต้องสนใจ...มีคำว่า ศักดิ์ศรี ให้เราสะกดให้ถูก คิด ให้มาก เมื่อเผชิญกับปัญหา... เราใช้ความรู้ให้คำตอบ มากกว่าใช้หัวใจตัดสิน แต่ทำไมผลลัพธ์ที่ได้...มันกลับทำให้เรานอนไม่หลับ...ตื่นมาก็ไม่ลืม ในขณะที่เราเป็นเด็ก... เราเป็นฝ่ายถูก...แถมเราเป็นฝ่ายผูกมิตรก่อน เราแก้ปัญหาด้วยวิธีง่ายๆ ที่ผู้ใหญ่คงทำไม่ได้ แต่มันกลับทำให้เรานอนหลับสนิทจนถึงรุ่งเช้า... ที่อาจจะฝันบ้าง... ก็เป็นเรื่องราวที่เราจะเล่นกันในวันถัดมา.. เท่านั้นเอง...
27 มกราคม 2549 23:58 น. - comment id 87493
อาจเป็นเพราะจิตถูกปรุงแต่งมากขึ้นด้วย รัก โลภ โกรธ หลง .. เปื้อนโลกมากขึ้น .. เงื่อนไขในชีวิตเลยมากขึ้นตามเป็นเงา .. .. เป็นบทความที่ดีมากเลยเชียวค่ะ .. .. ชอบๆ ..
26 มกราคม 2549 19:07 น. - comment id 89219
เมื่ออ่านแล้วช่างให้ความรู้สึกที่ดีจริง ๆ นะคะ ได้มองกลับมาดู มาคิด ว่าทำไมเมื่อเราโตเป็นผู้ใหญ่เราจึงเป็นเช่นนั้น