เรือ่งบางเรือ่งยากที่จะเรียนรู้... กว่าผมจะใช้เวลาเรียนรู้มันได้ กลับต้องแลกกับการสูญเสียอะไรบางอย่างไป... และผมเองก็เป็นคนธรรมดาที่มีความรู้สึกไม่ต่างากใคร รู้ว่าไม่มีวันได้ทุกอย่างมาอย่างที่เคยคาดหวัง... ชีวิตทุกคนล้วนเป็นไปตามเส้นทงของาตัวเอง บางครั้งเดียวดาย บางครั้งมีเพื่อนร่วมทาง แต่สุดท้ายก็ต้องแยกจากไปสู่เส้นทางเดิมที่แตกต่างกัน... คุณรู้สึกกับมันบ้างไหม...คุณกับผม ยังมีบางอย่างที่ดูคล้ายผูกพันกัน สิ่งที่เคยผ่านมา ผมเคยอยู่รับรู้ และผ่านพ้นมาด้วยกันกับคุณ.. ผมอาจะเสียใจ ที่วันนี้กลับทำได้เพียงแค่ ยืนมองดูอยู่ห่าง ๆ เพราะผมเริ่มไม่วางใจความรู้สึกของตัวผมเอง เพราะผมยังเข้มแข็งไม่พอ ยังยอมรับในสิ่งที่คุณเป็นไม่ได้... ความห่วงใยจากผมไม่เคยลดน้อยลงเลยจากวันนั้น กลับยิ่มมากขึ้นเรื่อย ๆ เป็นเท่าทวี คน ๆ นี้ยังมีอะไรบางอย่างที่บอกใครไม่ได้... ยังไม่รู้ว่าวันไหน จะเป็นตอนสุดท้ายของละครที่ผมไม่ใช่ตัวเอกของเรื่อง แต่ละวัน มันช่างสับสน..วิถีชีวิตคนเรามองดีดี มันช่างต่างกันจนน่าใจหาย... ผมกับคุณ ท้ายสุดแล้ว เหมือนไม่เข้าใจอะไรกันเลยสักอย่าง ผมยังรอเวลานั้นอยู่..วันที่ผมแลกกับการสูญบางสิ่งเพื่อให้ได้มาซึ่งความเข้าใจบทเรียนของความรู้สึก..จนรู้จักที่จะยอมรับ... ความห่วงใย และอาทรของผม จะยังเก็บไว้ให้คุณ จนกว่าสักวัน ..เราจะได้ร่วมเดินทางด้วยกัน อีกครั้ง...
พู่กันของหูกวาง 17 ม.ค. 2549 23:19 น. - ID 6320 
1698
0
0
19 มกราคม 2549 18:47 น. - comment id 89110
ขอให้ท่านพบกับสิ่งที่ดีและงดงามในชีวิตนะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
ช่วยเลือกที่สุดกลอนดีๆ