ฉันมีอะไรบางอย่างจะขอร้องเธอ ขอร้องเป็นครั้งสุดท้าย... ..ช่วยบอกความจริงกับฉันได้ไหมว่าเธอไม่ได้รักฉันอีกแล้ว ฉันคงทนไม่ได้หากเธอยังบอกว่ารัก... ทั้งๆ ที่ในความจริงเธอหมดรักฉันแล้ว
ฉันเข้าใจดีว่าทุกสิ่งทุกอย่างสามารถแปรเปลี่ยนได้... แ ม้ แ ต่ ใ จ ข อ ง เ ร า เ อ ง.....ก็เถอะนะ หากในวันหนึ่งที่ตื่นขึ้นมาแล้วพบว่า... ความรักหมดสิ้นไปจากหัวใจ... ไม่ว่าเราหมดรัก...หรือเขาหมดรักหรือต่างคนต่างหมดรักในกันและกัน อาจจะเป็นเรื่องที่เจ็บปวดและยอมรับได้ยาก ทว่า...นั่นก็คือความจริงที่สามารถเกิดขึ้นได้กับทุกคน เพราะ...คนทุกคนก็มีสิทธิ์เลือกที่จะรัก...หรือเลิกรัก
เมื่อหัวใจเธอได้ เ ป ลี่ ย น ไ ป แล้ว..เมื่อเธอไม่เหมือนเดิม อย่าปิดบังฉันอีกต่อไปเลยนะ เพราะฉันไม่ต้องการความสงสาร...หรือความเห็นใจ อย่าทนเก็บงำความรู้สึกมากมายเอาไว้เพียงเพราะความรู้สึกผิด... ...และฝืนทนคบกันต่อไป...
ลองเธอมาเป็นฉัน...อย่างที่ฉันเป็นในวันนี้ หากเธอต้องอยู่กับใครสักคนที่ไม่รักเธอแล้ว เธออยากจะให้เขาบอกความจริงมั๊ย.. และเธอจะรู้สึกอย่างไร... หากใครคนหนึ่งบอกเธอว่ารักทั้งๆ ที่หมดรักไปแล้ว
เธอไม่ได้ทำผิดหรอกนะ..แค่ไม่รักกัน..เธอมีสิทธิ์ที่จะเลิกรัก แต่ฉันล่ะ...ฉันไม่มีสิทธิ์ที่จะรู้ความจริงหรอกหรือ ถ้าไม่รัก..ก็อย่ารั้งกันไว้อีกเลยนะ... หากพันธนาการหัวใจไว้ด้วยใยรัก...คงรู้สึกดี แต่การรั้งไว้..เพียงเพราะความสงสารและรู้สึกผิด ...มันอาจกลายเป็นความเห็นแก่ตัว บอกความจริงให้ฉันได้รู้...ได้ไหม ขอให้ฉันได้มีส่วนในการตัดสินใจที่จะอยู่หรือไป... แม้ไม่ได้ทำให้ทุกสิ่งดีขึ้นกว่าเดิม แต่อย่างน้อยที่สุด...มันก็จะไม่ได้เลวร้ายขึ้นไปกว่าเดิม...หรอกนะ
6 มกราคม 2549 15:16 น. - comment id 88877
คนดี...วินาที่ที่เราได้กุมมือกันไว้ ฉันรับรู้ได้ว่า มันไม่อบอุ่นเหมือนก่อน แววตาที่ห่วงหาอาวร ทุกความอาทรมันเหือดหายไปหมดแล้ว หัวใจเธอที่เต้นไหวอยู่ข้าง ๆ ฉัน เวลานี้มันล่องลอยไป ณ ที่ซึ่งไม่มีฉันอยู่ ฉันหนาวสั่น อยู่กับพันธนาการของคำว่า รัก โอบกอดอยู่กับภาพฝันที่ว่างเปล่า ปวดร้าวจนกลั้นน้ำตาไว้ไม่ไหว ฉันบีบมือเธอแน่นขึ้น และเอียงหน้าไปจุมพิตที่แก้มเธอเบา ๆ ฉันอยากบอกกับเธอว่า ที่รัก....ฉันรักเธอนะ เธอไม่ต้องทำอะไรเพื่อรักษาความรู้สึกฉันไว้ แค่เธอพูดความจริง ฉันคงรักเธอมากยิ่งขึ้นกว่านี้ เธอเหนื่อยเกินไปแล้วนะ กับการให้คำรัก ที่ไม่มีรักอยู่ เธอมีเสรีที่จะโบยบินไปหาสิ่งที่เธอฝัน และใครต่อใครมากมาย ฉันเองก็มีเสรีที่จะโบยบินไปตามฝันเช่นกัน ปลดปล่อยพันธนาการของคำว่ารัก ไว้ตรงที่ ความรู้สึกดีดีระหว่างเรายังมีอยู่เถอะคนดี ความสุขของฉันคือการเห็นคนที่รักมีความสุข โลกของฉันสดใสที่สุด ก็คือวันที่ทำให้เธอยิ้มได้ ขอให้เราลาจากกันด้วยดีนะคนดี ฉันรักเธอนะ ลาก่อน ส่วนลึกจากใจของเปิ้ลเองคะ ดูแลหัวใจตัวเองดีดีนะพี่ใบไม้ คิดถึงและเป็นห่วงเสมอ
6 มกราคม 2549 16:10 น. - comment id 88878
คนดี มิเกิด แล้วมีดับ มีรักแล้วมีทุกข์ มีสุขแล้วมีเศร้า มีหนาวแล้วมีร้อน และ หวังใจดวงอ่อนอ่อน คงยอมรับความจริงได้ในทุกทุกข์สิ่งค่ะ เพราะ.. นี่คือนิจจังค่ะ ดั่งพระพุทธ์องค์ทรงกล่าวไว้ *การพลัดพรากจากสิ่งที่รักเป็นทุกข์ การประสบกับสิ่งที่ไม่รักก็เป็นทุกข์ค่ะ ห่วงใจห่วงใย มากอดทีนึงค่ะ แล้วจะบอกว่า รอดูฟ้าวันใหม่สิคะ คงไม่หนาวใจไปตราบจนวันตายดอกค่ะ ระยะทางอีกยาวไกลนัก ในชีวีชีวิตน้อง นะน้องรักคนดี
6 มกราคม 2549 17:35 น. - comment id 88881
พี่จ๋า..... ถึงแม้ความรักมันจะไม่สมบูรณ์ แต่มันก็ได้ชื่อว่าเป็น\"ความรัก\" ที่ไม่สมบูรณ์มาจากการที่ เราได้รัก....แต่เขาไม่ได้รัก แต่เราต้องเรียนรู้ วินาทีแรกที่เราได้รัก เรารู้สึกอย่างไร แล้วเราจะทรยศความรู้สึกของตัวเองหรอ ความรัก....มันปนความสุขเศร้า แม้หนทางสุดท้าย ก็ต้องจากกันไป เพียงแต่ว่ามันจะช้าหรือเร็ว และมันก็จะมีความรักที่เกิดขึ้น ครั้งใหม่...อีกเช่นกัน ในแต่ละวันพี่รู้ไหม... ความรักผุดขึ้นทุกครั้ง ที่มีการเลิกลา... ความรักไม่มีลดลงไปเลย.. มีแต่จะเพิ่มขึ้นทุกๆ วัน ตราบที่มีการเลิกลา ความรักก็จะผุดขึ้นอีกเท่าตัว
6 มกราคม 2549 18:44 น. - comment id 88882
เขียนดีครับ
8 มกราคม 2549 21:49 น. - comment id 88919
ดีจริง ๆ จ๊ะ... รูปก็น่ารักดี
12 มกราคม 2549 18:44 น. - comment id 88969
ใครนะไม่รักเธอ......... อยากรู้จริงนะ...อิอิ เขียนได้เยี่ยมมากครับ