จากใจถึงใจ.......ของใครสองคน

Silky

จากใจถึงใจ.......ของใครสองคน 
                                                                    (เพียงสายลม)      
      
     มีใครคนหนึ่ง.....บอกกับฉันว่า ต้องก้าวพ้นจากความกลัว  ควรยอมรับและเริ่มต้นในสิ่งที่ตัวเองไม่กล้าทำ  ชีวิตคนๆๆหนึ่งเกิดมาชีวิตเดียว ถ้าไม่เรียนรู้และสัมผัสด้วยตัวเองจะไม่รู้จักแก้ไขและต้องพึ่งพาคนอื่นชั่วชีวิต    โลกภายนอกไม่โหดร้ายหรืออันตรายอย่างที่เราคิดต้องรู้จักคิดรู้จักวางแผนประสบการณ์จะสอนเราไปในตัว  อย่าขังความคิดอย่ายึดติดกับความกลัว    เหมือนการมีความรักครั้งใหม่อีกสักครั้ง  รู้ทั้งรู้ว่ารักแล้วจะมีความทุกข์ตามมาคนเรายังเรียกร้องโหยหาอยู่เสมอ    จงก้าวเดินให้พ้นจากความกลัวและยอมเรียนรู้ด้วยตัวเองคุณจะรู้ได้ด้วยตัว เองว่า "ไม่มีอะไรอยากเกินกว่าถ้าคุณตั้งใจทำ"
     ฉันเริ่มก้าวเดิน....สู่โลกใหม่โดยมีเธอเคียงข้างคอยดูแล   ประคับประคอง  สอนให้คิด  ให้มองเห็นโลกในอีกมุมหนึ่งว่าไม่ได้เลวร้ายยังมีคนดีๆกับความรุ้สึกดีๆสามารถส่งผ่านกันได้จากสายตา  จากใจสู่ใจ เธอทำให้ฉันพบเจอในสิ่งที่ฉันได้รู้ว่า   ในบางเรื่อง   ในบางมุมมองโลกของฉันช่างแคบสิ้นดี   ฉันดีใจและคงเป็นผู้หญิงที่โชดดีมากที่เลือกเธอสอนในสิ่งที่ฉัน อยากรู้อยากสัมผัส    อยากเรียนรู้ แต่วันเวลามีวันจบสิ้น  เหมือนฉันกับเธอ     ต่างต้องจากกันเพราะเหตุผลหลายประการ   สิ่งที่ฉันได้มาคือ  ความจริงใจ    สัมผัสที่ออ่นหวาน        การดูแลที่เธอให้เกียรติฉันเสมอแต่กีมีอีกสิ่งหนึ่งที่ติดตามมาด้วยคือ    ความทุกข์ทรมาน    ความคิดถึงและการพลัดพราก  เหมือนสายลมที่พัดผ่านให้เราเจอกัน  แล้ว  ...........พลัดพรากจากกัน
                                                     ขอบคุณที่สอนให้รู้จักคำว่า "รัก"   
                                                     ขอบคุณที่ให้รู้จัก  "ความออ่นหวาน"    
                                                     ขอบคุณที่ให้รู้จัก  "ความร้อนรนทรมาน"   
                                                     ขอบคุณที่ให้รู้ว่า   "รักนั้นเป็นฉันด์ใด"     
ถ้าสายลมสามารถส่งผ่านระยะทางที่ยาวไกลถึงกันได้   อยากกระซิบสายลมผ่านถึงหูเธอเบาๆๆๆ จำได้ไหมคำพูดทุกคำ  สิ่งที่เราทำร่วมกันในช่วงสั้นๆๆๆแม้สักวัน....การเวลาอาจทำให้เราลืมเลือน  แต่ฉันรับสิ่งเหล่านั้นได้    ขอเพียงเธอจำฉันได้ตลอดชีวิตและฉันไม่กล้าขอเธอมากกว่านี้   ขอแค่...ความทรงจำที่มีเพียงเราสองคน.....
                                                   จะคิดถึงกันไหมในวันหนึ่ง     
                                                   จะซาบซึ้งอยู่ไหมเมื่อไกลห่าง      
                                                   ความผูกพันธ์ยังอยู่ไหมในเส้นทาง
                                                   ถ้าต่างคนต่างก้าวอย่างต่างทางไป    
                                                  จะจดจำกี่บทตอนความออ่นหวาน    
                                                  จะเกี่ยวเกี่ยววันวานอีกนานไหม    
                                                  จะเป็นทุกข์สุขเศร้าหรือเหงาใจ    
                                                  จะมีใครหรือไม่เมื่อไกลกัน 
--------------------------------------------------------------------------------