รักเปรี้ยวจี๊ดของยัยตัวแสบ~3*

ความทรงจำ

กลับมาแล้วค่ะแม่ ฉันเดินสะพายเป้ข้างเดียวตรงดิ่งไปหลังร้านทันทีและจัดแจงหยิบการบ้านออกมาพร้อมถอนหายใจและขยี้ตาอย่างง่วงๆ
เอ้า!ขยี้เข้าไป เดินไปล้างในห้องน้ำนู้น นายซึจิแบกลังใส่ปลาเปล่าๆเข้ามาก่อนจะเหล่มองและบ่นฉัน
ล้างทำไม ฝุ่นไม่ได้เข้าตา ชั้นง่วงๆได้ยินมั้ยห๊ะ! เทศน์อยู่นั่นแหละ ฉันบ่นอุบอิบๆ ก็รู้ว่าเป็นห่วงแต่ไม่รู้ว่าทำไมฉันต้องรู้สึกเหมือนเด็กก็ไม่รู้  
นายนั่นก็แค่ยักไหล่ก่อนจะยกลังปลาใบใหม่ออกไป ฉันจึงได้เวลาหันมามองการบ้านที่กองตรงหน้า  โอ้ววว.พระเจ้า!!! ทำไมมันเยอะและกองเป็นภูเขาเยี่ยงนี้นะ
ฉันพลิกการบ้านภาษาญี่ปุ่นหน้าแรก โหยย มาเป็นโคลงเลย ฉันจะทำยังไงดีนะ
ปกติเขาจะต้องเดินมา(เสนอหน้า)ขอช่วยฉันเองอ่า แต่วันนี้ทำไมยังไม่โผล่มาอีกนะ ตั้งแต่ที่ฉันด่าไปเมื่อก่อนหน้านี้ อย่าบอกนะว่าน้อยใจง่าาาา
ระหว่างที่กำลังใช้ดินสอเคาะสมุดเบาๆเพื่อจะตัดสินใจว่าจะทำยังไงดีนั้น  เขาก็เดินเข้ามาพอดี
เดี๋ยวช่วยนะ ตอนนี้คนซาแล้ว
ฉันได้ยินดังนั้นก็ลุกไปเตรียมน้ำหวานเพื่อนกลบรอยยิ้มบนใบหน้าและแสร้งพูดล้อเขาไป
นึกว่าจะเบี้ยวซะอีก ฉันวางแก้วลงบนโต๊ะก่อนนั่งลงตาม
เธอควรจะมีครูสอนพิเศษนะ ไปเรียนสิจะได้ทำการบ้านได้เองไง ไม่ต้องรอชั้น
ก็ไม่ได้รอ..แต่..ทำไม่ได้ ฉันเถียงเสียงเบาและก้มหน้าทันทีที่พูดจบ อายนี่!
ชั้นเป็นครูสอนพิเศษให้เอามั้ยล๊า..^^คิดไม่แพงนะ แค่เลี้ยงขนมและไอติม
ผู้ชายบ้าไรชอบของหวาน
ขอโทษเถอะคับ ผู้ชายทั้งโลกต้องเหมือนกันรึไงไม่ทราบ
ก็บุคลิกผู้ชายมันไม่เหมาะไง! เอาเถอะ สอนเร็วๆสิ เดี๋ยวเสร็จไม่ทันกันพอดี
เขายิ้มๆก่อนหยิบดินสอในกล่องที่ตั้งไว้บนโต๊ะขึ้นมาเพื่อจะสอน
นายน่าจะเป็นครูนะ เอ่อ..ว่าแต่ งานประจำนายอะไรอ่ะ ชั้นไม่เห็นรู้เลย
จะรู้ไปทำมายยยยล่ะ
เอ้า!ก็นายทำงานที่นี่เลิกตั้ง3-4ทุ่ม ไหนกว่าจะกลับบ้านอีก ไปทำงานจะไม่เหนื่อยเหรอไง แถมมาแต่ละวันซะตรงเวลาเป๊ะ-*-
ไม่รู้สักอย่างไดัมั้ยห๊ะเธอ! ชั้นไม่ได้ทำงานหรอก ตอนนี้น่ะ เพิ่งจบ กำลังจะไปสมครงานพรุ่งนี้น่ะ
นายอยู่ได้ยังไงไม่ทำงานน่ะ
เอ้า!ก็เหมือนเธอมั้ง 555 ล้อเล่นก็ทำงานพิเศษไง ถ้าทำเยอะๆบวกกับเราขยันและซื่อตรง ก็มีใช้แล้ว เขาเดินไปล้างมือก่อนจะพูดทิ้งท้ายว่า
บอกแล้วให้เธอจ้างชั้นเลยไง!  อีตานี่--*-- ยังไม่เลิก / 
ฉันเดินเข้าโรงเรียนตามปกติแต่ก็มีเหตุการณ์ไม่ปกติเกิดขึ้นตรงหน้า มีดอกกุหลาบสีต่างๆตรึงไว้กับบอร์ดข่าวสารของโรงเรียนมีใจความประมาณว่า เด็กปี2ห้องcน่ารักจัง โดยเฉพาะอากิระจังกับมิหะกิ ชื่อฉันนี่เว้ย
ระหว่างที่ฉันยืนอึ้งอยู่นั้น อากิก็เดินมาคล้องคอฉันอย่างไม่ทุกข์ไม่ร้อน
เฮ้ย!อากิ แกเห็นยัง ฉันเอี้ยวคอไปถามมัน
เอ้า!ไม่เห็นก็บอดแล้วแหละแก
ไม่ตกใจเลย ฝีมือแกเปล่าวะเนี่ย
เฮ้ย!ชั้นไม่บ้าขนาดนี้หรอก จะไปโปรโมทตัวเองกะแกทำไมกัน แต่ไม่ต้องคิดมาก เดี๋ยวชั้ยจัดการเอง แต่ไอ้บอร์ดนี่สิ
ดันมันไปข้างหลังบอร์ดกิจกรรมดีมั้ย ตั้งไว้งี้อายเค้าว่ะ
ลุย! - - -