สิ่งแวดล้อมทางธรรม "ตะวัน เตาเผาตัวเอง"

pigstation

สิ่งแวดล้อมทางธรรม
โดย นโม
ตะวัน เตาเผาตัวเอง

	ความรู้ไม่ได้เป็นสิ่งสำคัญที่จะทำให้เราถึงพร้อมซึ่งปัญญา เพราะว่าคนเราไม่ได้อาศัยอยู่ได้ด้วยการเปรอปรนแต่ข้าวปลาอาหาร หรือวัตถุใด ๆ แต่อย่างเดียว
	นั้นหมายถึง การต้องรู้จักบำรุงทั้งกาย และใจ..เป็นสำคัญ
	แต่จะเอาอะไรเล่ามาปรนเปรอใจที่ไม่เคยหยุดนิ่ง มีแต่จะโลดแล่นไปตามฤทธิ์กิเลสยั่วยุ
	มีแต่จะต้องใช้อุบายหลอกล่อให้ใจรู้สงบ คงต้องใช้หลักทางพุทธศาสนาเป็นที่พึ่ง
	กล่าวคือ การใช้ธรรมชาติเป็นเช่นครูผู้รู้แจ้ง เป็นครูผู้ไม่สอนด้วยวาจา แต่สอนด้วยการประพฤติ ปฏิบัติเป็นสรณะ
	ในฟากฟ้ากว้างไกล มีเทหะวัตถุมากมายรวมตัวกัน จะเป็นดาวฤกษ์ ดาวเคราะห์ ดาวหาง หรือกระทั่ง ดาวเทียม ที่มนุษย์ตัวน้อยส่งขึ้นไปเกะกะห้วงมหาจักรวาล
	ควรแก่คำสรรเสริญแด่ดวงตะวัน ผู้เป็นเช่นเตาเผาตัวเองให้มอดไหม้ เพื่อรังสีแสงออกมาอาบให้ดาวบริวารได้อุ่นไอ
	ในรังสีแห่งแสงอาทิตย์ใช่จะร้อนแรงแต่อย่างเดียว ยังเป็นเช่นประจุพลังแห่งชีวิต ที่ประสานให้ธาตุทั้ง 4 คือ ดิน น้ำ ลม ไฟ มารวมตัวประชุมกันเป็นมวลสารแห่งสรรพสิ่ง
	โดยไม่คิดจะสงสารตัวเอง ราวยืนยันในคำสอนที่ว่า...
		...การสละให้ได้แม้ชีพตน เพื่อประโยชน์ยังมหาชน  คือมหากุศลอันสุดแสนพรรณนาได้...
	
	เราเป็นเสี้ยวหนึ่งของธุลี ควรมองเห็นถึงภารกิจของเตาตะวันที่เผาตัวเองวันแล้ววันเล่า เพื่อให้ผู้อื่นยังชีพได้
	แล้วเราจะเป็นเช่นสิ่งใด นอกจากวัตถุที่มีชีวิตเพื่อการดื่มกิน และตักตวงความสุขไปวัน ๆ ในขณะที่พระอาทิตย์ยังเผาไหม้ตัวตน เพื่อก่อเกื้อสรรพสิ่ง
	จงใช้อุทาหรณ์นี้ โดยประมาณว่า ใจเราคือเตาเผากิเลส เผื่อว่า เราจะละได้สิ่งซึ่งหนาหนักอันไม่จำเป็น จนอาจล่วงถึงวันที่ใจเราเป็นเช่นเตาตะวัน ผู้ให้ไออุ่นแก่สรรพสิ่ง เช่นกัน.