คนพิเศษ

แมงกุ๊ดจี่

.เรื่องเล่าขานตำนานของความรัก  รักครั้งแรก...คงมีโอกาสได้เกิดกับเราทุกคน
ในความหมายโดยส่วนตัว...ฉันคิดว่าคงเป็นความรู้สึกที่ดี ต่อใครสักคน   
หรือการให้ความสนใจใครคนหนึ่ง  เป็นพิเศษมากกว่าใครๆ   เราๆ คงเคยได้พบเจอ..				
วันเวลาหมุนเวียนเปลี่ยนไป   ฤดูหนาวคล้ายกับเป็นฤดูกาลของความเหงาของหัวใจ
มีใครหลายคนอาจได้พบความอบอุ่นของหัวใจ   แต่ต่างคนก็แตกต่างกันไป  แล้วแต่ว่า..
ใครจะมีโอกาสได้พบ  และอยู่ในสภาพแวดล้อมอย่างไร?...

สำหรับสาวน้อย   วัย  15  ปี    ตอนนั้นเริ่มมีใครคนหนึ่งซึ่งคิดว่าน่าจะใช่ "คนพิเศษ"
เพราะมีหลายสิ่ง  หลายอย่างที่บ่งบอกว่า  นั้นคือความรู้สึกที่พิเศษ  ได้เกิดขึ้นกับตัวเอง
สภาพแวดล้อม   บรรยากาศ   ทุกอย่างล้วนเป็นตัวช่วยในการ  ค้นหาความรู้สึก  ที่พิเศษ

ฉันได้พบใครคนหนึ่ง    ซึ่งมีความสูงที่พอดี   มีผิวที่สะอาด  มีผมนุ่มดุจเส้นใหม   และ
มีรอยยิ้มที่อ่อนโยน   และที่สำคัญใครคนนี้แสนจะใจดีมาก ๆ   แววตาที่อ่อนโยนนั้น  
ได้ทำให้ฉันตกหลุมรัก  ตอนที่อายุเพียง  15  เท่านั้นเอง   โอ๊ะจะแก่แดดไปมั้ย
ที่ไปหลงรักตั้งแต่อายุน้อย   แต่ก็ไม่ได้มีอะไรมากกว่าแค่  "คนในฝัน"   อย่างน้อย
ก็ทำให้โลกของเด็กสาวคนนี้เป็นสีชมพู   สดใส  				
บางสิ่งบางอย่างได้ก่อตัวอย่างเงียบๆ ในหัวใจ   เพียงแค่วันนั้นได้เจอได้เห็นเขา
เพียงแค่แว๊ปเดียว  ทั้งวันก็ตั้งใจเรียนอย่างมุ่งมั่น  เพราะเขา "คนในฝัน"  คือกำลังใจ   
ที่ทำให้หัวใจมีความพยายาม   เพื่ออะไร?   เพื่อไปยืนในจุดเดียวกันกับเขานั้นเอง   
ไม่มีวันที่จะท้อ  แม้จะเจ็บปวดกับเรื่องร้าย ๆ   ก็บรรเทาได้   เมื่อคิดถึงเขา...  

วันเวลาหมุนเปลี่ยนเวียนไป   ฤดูหนาวหวนมาครั้งแล้วครั้งเล่า  แต่หัวใจก็ไม่เหงาอย่างเคย
เพราะมีเขา"คนพิเศษ"  คนนั้นอยู่ในหัวใจ ความอ่อนโยน ความใจดี  ความเป็นผู้ใหญ่  
ที่คอยปลอบ  ให้หายเหงาอยู่เสมอ   บางครั้งร้องไห้โฮ...มีแต่เขาเท่านั้นคอยปลอบโยน...				
บางสิ่งบางอย่างได้ก่อตัวอย่างเงียบ ๆ  ข้างในหัวใจ  ซึ่งใครคนนั้นก็รู้ดี   
ความผูกพันธ์ก่อตัวขึ้น  ความเป็นผู้ใหญ่  ความเป็นสุภาพบุรุษ  ความอ่อนโยน 
ความใจดีนั้น  ไม่ได้จางหายไปไหน?   กลับเพิ่มมากขึ้นทวีคูณ   แต่ความเป็นไปได้
ในความรักนั้น   มันมีหลายอย่าง   ที่ต้องเป็นตัวช่วย  ในการดำเนินเรื่องราวของการใช้ชีวิตของแต่ละคน   ระยะเวลาของการก่อตัวนั้น  5  ปี   แต่ก็ไม่มีอะไร  
ที่จะทำให้สมหวังในความรัก  คนสองคนคิดเหมือนกัน   แต่มีอีกหลายคนที่คิดไม่เหมือนกัน...				
เมื่อเรียนจบ    ใครคนนั้นถูกสังคมมองว่าประพฤติผิดในขอบเขตของสังคม  แต่ใครคนนั้น
มิได้ประพฤติผิด   ต่อจริยธรรมของตนเอง  และต่อผู้อื่นเลย   หรือแม้แต่กับฉัน...

ปริญญาใบนี้   คือสิ่งที่ใครคนนั้นเคยบอกว่าอยากจะเห็นฉันได้มา   เมื่อฉันทำสำเร็จ
ใครคนนั้น  ไม่มาแสดงความยินดี   ไม่มีโอกาสได้เห็นว่าฉันทำได้...

ขอบคุณ  คุณ"คนพิเศษ"ของฉัน   คุณคือแรงผลักดันฝันของฉันวันนี้
ฉันไม่รู้จะขอบคุณ   คุณอย่างไรดี...ขอบคุณจากหัวใจนี้ที่ยังมีรักให้คุณเสมอ...				
comments powered by Disqus
  • แมงกุ๊ดจี่

    14 ธันวาคม 2548 10:15 น. - comment id 87919

    สวัสดีค่ะ  น้องแวว
    
    ใช่คะ  ยิ่งกว่านิยาย
    แม้ไม่สมหวัง  แต่ก็ตราตรึงในหัวใจ
    ยากจะลืม....
    แต่เป็นความรู้สึกพิเศษนะคะ   เพราะเมื่อมี
    หัวใจรู้สึกสดใสมาก ๆ   แต่พอความรู้สึกนั้น
    จากไป   ก็ทำให้   หัวใจหงอยเหงา   ในบางคน
    ถึงกับเศร้าโศก  เลยทีเดียว
    แต่ความรักก็ยังคงสวยงามเสมอ   เมื่อเกิดขึ้นอีกครั้ง...
  • นางสาวใบไม้

    7 ธันวาคม 2548 15:09 น. - comment id 88427

    สวัสดีค่ะ..น้องมะกรูด..
    ..เป็นความทรงจำที่งดงาม..
    เก็บไว้...เป็นแรงใจในวันที่อ่อนล้านะคะ
    ..คิดถึงค่ะ..
    36.gif
  • ice :-)

    7 ธันวาคม 2548 17:34 น. - comment id 88429

    ยังมะได้อ่าน  แว้บมาคอมเม้นท์ก่อนกลับบ้านนะ46.gif
  • ทะเลใจ

    7 ธันวาคม 2548 18:05 น. - comment id 88430

    พี่มะกรูดจ๋า  ....
    
    ในเรื่องอ่ะ  ..
    
    เค้าสิบห้า  ...
    
    แต่เอมหน่ะเร็วกว่าเยอะ  ...
    
    ป.2 เอง ก็แอบชอบผู้ชายคนนึงปัจจุบันจังจำชื่อจริง นามกุลเค้าได้แม่นเชียวค่ะ
    
    แต่ว่ามันไม่ได้ตราตรึงเหมือนในเนื้อเรื่อง
    
    แต่รักจริง ๆ ครั้งแรก  ...
    
    แห่ะ แห่ะ  จากไปนานแล้วแต่เอมเพิ่งทำใจได้
    
    แต่ก็มีความรู้สึกและความทรงจำดี ๆ ให้กับเค้าเสมอ
    
    แม้ว่าวันนี้เราจะเป็นเพียงแค่คนรู้จักกัน
    
    ก็ตาม  11.gif
  • วันใหม่

    7 ธันวาคม 2548 18:36 น. - comment id 88432

    เก็บความทรงจำดีๆนั้นไว้นะครับ6.gif
  • กุ้งหนามแดง

    7 ธันวาคม 2548 18:37 น. - comment id 88433

    รักครั้งแรกของป้า นานมากเลย..นึกก่อน..อืม! คลับคล้ายคลับคราว่าคนพิเศษของป้า ..เป็นครูประจำชั้น..ตอนป3 ปลื้มมาก  คาดว่าป่านนี้ท่านคงเกษียณราชการไปแล้วกระมัง..
    
    ครูถามปัญหาเชาว์...นักเรียนสอบครั้งนี้ใครอยากได้ผล...เกือบได้บ้าง..ยกมือกันสนั่น ตามประสาเด็กๆ .. ส่วนเกือบตกยกกันหรอมแหรม....
    
    ครูกมล..นั่นแน่นึกออกแล้ว เฉลยให้ฟังตอนท้าย พวกหนูๆ พยักหน้าหงึกหงักกว่าจะคิดตามได้...อิอิ  ยกมือไปแล้ว...
    
    แล้วอย่างนี้จะไม่ให้เป็นคนพิเศษได้อย่างไรคิดถึงครูจังค่ะ...
    ...
  • เหมียว...

    7 ธันวาคม 2548 19:18 น. - comment id 88436

    ไม่อยากเป็นรักแรกของคุณ อยากเป็นรักคนสุดท้ายนะค่ะ.....................7.gif8.gif
    
    แวะมาป่วนพี่เล่นนะ............
    
    
    รู้ไหมตออนี้ ตี 3 นะ นอนไม่หลับ 
    พักเบกนะ นอนมากแล้วพักก่อนสักแป็ปนะ 
    แล้วค่อยนอนต่อ.........5555555555
    
    ว่าจะทักอยู่วันนี้ แต่เห็น บีซี้ ทั้งวัน ก็เลยไม่ได้คุยเลย.....
    
    ไปล่ะ.............ง่วงแล้ว...
  • เด็กเอ๋อ หรือ Deowstar

    7 ธันวาคม 2548 23:36 น. - comment id 88442

    เอ้อ ผมขอโทษ ที่ผมไม่มีความรักแบบนั้น
  • เพียงพลิ้ว

    8 ธันวาคม 2548 10:13 น. - comment id 88455

    เขาเป็นคนพิเศษของพี่เสมอ
    แม้พี่เป็นแค่อะไรก็ไม่รู้ในสายตาเขา
    รักษาสุขภาพนะคะสาวน้อย
    
    36.gif36.gif36.gif36.gif36.gif
  • แมงกุ๊ดจี่

    8 ธันวาคม 2548 12:15 น. - comment id 88459

    สวัสดีค่ะ   พี่อ้อ  
    
    ใช่คะ   เป็นความทรงจำที่งดงาม
    ทุกวันนี้ก็ยังคิดถึงเขาเสมอ...
    เวลาที่อ่อนล้า   หัวใจ   แม้เขาจะห่างไป   ห่างมาก
    สามารถเจอะเจอได้   แต่เมื่อมีกำแพงกั้นไว้...
    
    คิดถึงพี่อ้อเช่นกันคะ   รักษาสุขภาพนะคะ 
    อากาศทางโน้นเป็นไงบ้างค่ะ   
    -------------------------------------------------------------
    
    สวัสดีค่ะ   คุณไอซ์
    
    ดีใจมากค่ะที่คุณไอซ์แวะมาทักทาย
    ดูแค่ภาพก็พอ    ซึ่งจริง ๆ   น่ะอยากลงรูปภาพ
    มากกว่าลงเรื่องบทความอีกนะ  เพราะชอบรูปภาพ
    ก็เลยหาเรื่องเขียนไปเรื่อยเปื่อย...
    
    คุณไอซ์   รักษาสุขภาพนะคะ....
    --------------------------------------------------------------
    
    สวัสดีค่ะ   น้องเอม
    
    ในเรื่องเค้า  15   แต่พี่อ่ะ  16 ย่าง  17  อ่ะ
    มีตอนวัยรุ่นแล้ว  ปัจจุบันก็ยังเป็นเขาที่อยู่ในใจ
    และในฝัน 12   ปีได้แร่ะ   จำทุกอย่างที่เป็นเขาได้...
    แต่ไม่เจอกันมา   5  ปี จะ  6  ปีแล้วล่ะ...
    เขาไม่ใช่ความทรงจำ   แต่เขาเป็นทุกวันที่หายใจอยู่...
    
    รักษาสุขภาพนะคะ   อากาศช่วงนี้กำลังเปลี่ยแปร
    ----------------------------------------------------------------
    
    สวัสดีค่ะ   วันใหม่
    
    ยังรู้สึกอย่างที่ผ่านมาเสมอ   แต่เป็นไม่ได้...
    รักษาสุขภาพนะคะ  คุณวันใหม่
    ----------------------------------------------------------------
    
    สวัสดีค่ะ   คุณป้ากุ้งฯ
    คนพิเศษของคุณกุ้งฯ   พิเศษจริง ๆ  ค่ะ
    คุณกุ้งรักษาสุขภาพนะคะ  
    ---------------------------------------------------------------
    
    สวัสดีค่ะ  น้องเหมียว
    ขอเป็นคนสุดท้ายเหรอ?   
    แต่พี่อยากเป็นคนแรก   คนต่อไปก็ช่าง...
    แต่คนสุดท้ายต้องเรา   เอ...ยังไงนะ...
    ดูแลตัวเองนะคนไกลในขอบฟ้า...
    -----------------------------------------------------------------
    
    สวัสดีค่ะ   เด็กเอ๋อ ฯ
    อืม...ไม่เชื่อหรอก   
    รักษาสุขภาพนะคะ  อากาศเย็น ๆ  แล้ว
    ----------------------------------------------------------------
    
    สวัสดีค่ะ   พี่สาวจ๋า
    
    เขาจะเป็นคนพิเศษเสมอ
    แม้ว่าวันนี้   เราไม่เจอกันแล้วก็ตาม
    ต่อให้มีใครผ่านเข้ามา   ก็ไม่สามารถแทนเขาได้
    
    พี่สาวก็รักษาสุขภาพเช่นกันนะคะ
  • ลอยไปในสายลม

    9 ธันวาคม 2548 10:04 น. - comment id 88482

    เรื่องราวความรัก
    คงมิมีใครคาดเดาได้
    บางทีมันอาจยิ่งกว่านิยาย
    
    หรือบางทีมันจบลงด้วยความไม่สมหวัง
    
    แต่มันก็ยังเป้นความรักที่ติดตาตรึงใจเราไปอีกนานเลยล่ะค่ะ
    
    ว่าไหมคะ
    
    ^_^

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน