เสียงกระซิบจากหัวใจ

สี่แยก

เธอมาที่บ้านตอนฉันไม่อยู่ทิ้งนามบัตรไว้ใบหนึ่ง ดูแล้วมันก็ไม่ได้มีอะไรพิเศษ ก็เหมือนนามบัตรธรรมดาทั่วไป แต่เธอจะรู้หรือเปล่าว่าข้อความสั้นๆอยู่หลังนามบัตรมันทำให้ฉันรู้สึกหวั่นไหวขนาดไหน แม้เจตนาของคนเขียนจะไม่ได้มีเจตนาที่ลึกซึ้งมากไปกว่าที่เขียน แต่มันกลับทำให้คนที่อ่านหัวใจพองโต อดนึกเข้าข้างตัวเองไม่ได้อีกตามเคย แม้ไม่ได้เจอกันมาร่วม ๕ ปีแต่วันเวลามันก็ไม่เคยทำให้ความรู้สึกของฉันเปลี่ยนแปลงไปแม้แต่น้อย ภาพความหลังและความทรงจำเก่าๆมันยังอยู่ในใจ แต่ฉันไม่สามารถที่จะบอกเล่าหรือบรรยายให้ใครรับรู้ได้ เพราะมันอาจจะทำให้ครอบครัวที่อบอุ่นของเธอสิ้นสุดลง เพราะความทรงจำของฉัน ทุกครั้งที่คิดถึงฉันจะเตือนตัวเองเสมอว่า เราเป็นเพียงเพื่อนกัน และฉันก็ยินดีที่จะให้ทุกอย่างมันผ่านเลยไปเช่นนี้ ความรู้สึกของเพื่อนมันจะคงอยู่นิรันดร์ แม้วันเวลาจะผ่านไปนานแสนนาน ถึงวันนี้ฉันก็ยังยืนยันความรู้สึกเดิมไม่เปลี่ยนแปลง แต่ไม่ต้องการเปลี่ยนความสัมพันธ์ของเราให้มันมากไปกว่านี้ ทุกอย่างที่เป็น ณ เวลานี้ก็ดีอยู่แล้ว ฉันมีความสุขนะที่ได้รู้ข่าวคราวของเธอเป็นระยะ ยิ่งได้รู้ว่าเธอมีความสุข เจริญก้าวหน้าในหน้าที่การงาน มีครอบครัวที่อบอุ่นสมบูรณ์แบบ ยิ่งทำให้ฉันรู้สึกอิ่มเอมใจ