ต้นหอม กะ ดวงจันทร์

pook_pik

ต้นหอม  กะ  ดวงจันทร์>
	กาลครั้งหนึ่งนานเนิ่น....มีต้นหอมต้นเล็กๆที่งอกงามอยู่บนเนินเขาแห่งหนึ่ง  รอบตัวของต้นหอมต้นนี้มีเพื่อนมากมาย  แต่! ในท่ามกลางเพื่อนมากมายเหล่านั้นเขากลับไม่เคยได้รับความจริงใจจากใครเลย  เห็นได้จากเวลาที่เขามีทุกข์แต่ไม่มีใครสนใจที่จะรับฟังหรือปลอบโยนเค้าซักนิดเค้าเริ่มรู้สึกว่าตัวเองอ่อนแอ        .....และแล้วเค้าก็พยายามสร้างเปลือกให้กับตัวเอง เปลือกที่ร่าเริง   ใจกว้าง  ใครจะว่ายังไงก็เห็นด้วยไปหมดไม่เคยขัด  	ถึงแม้ว่าเขาได้พยายามแล้วแต่ในเมื่อมันไม่ใช่ตัวตนของเค้ามันก็เลยดูเหมือนกับว่าเค้าเส  แสร้ง  เพราะ...เปลือกที่เขาสร้างขึ้นมันไม่ใช่ตัวตนที่แท้จริงของเค้าลึก-ลึกภายในใจเค้าอ่อนไหวเกินกว่าใครจะรับรู้   ต้นหอมเกลียดเวลากลางคืน  เพราะในความมืด อันสงบเงียบ  มันทำให้เค้ารู้สึกเหงาขึ้นมาจับใจ ___ 
แต่ในค่ำคืนนี้........ท้องฟ้าดูโปร่ง  มีแสงสีเหลืองอ่อนๆฉาบอยู่บนผืนฟ้าที่มืดมิด  มีพระจันทร์ดวงกลมๆ  อยู่บนนั้น  ต้นหอมเงยหน้าขึ้นมอง...มองอย่างชื่นชม  เขารู้สึกว่า  พระจันทร์ก็มีเพียงดวงเดียว  โดดเดี่ยวอยู่บนท้องฟ้า  แต่กลับดูสว่างสดใส   จึงเอ่ยถามกับพระจันทร์ว่า...   เพราะเหตุใดเธอถึงดูสว่างสดใสแม้ว่าอยู่บนท้องฟ้าอันมืดมิด    แล้วเธอเหงาหรือเปล่า  ดวงจันทร์หันมาพร้อมรอยยิ้มที่อ่อนโยนแล้วตอบต้นหอมไปว่า ก็เพราะว่าเราเชื่อในคุณค่าของตัวเราเองนะสิ  แม้ว่าในเวลากลางวัน  หรือค่ำคืนไหนที่ท้องฟ้าเต็มไปด้วยก้อนเมฆ  ใครๆจะมองไม่เห็นเรา  แต่เราก็รอ...รอให้ถึงเวลาค่ำคืน  ท้องฟ้าโปร่ง  เวลาที่เราสามารถส่องแสงอยู่บนท้องฟ้า  นั่นคือช่วงเวลาที่เรามีความสุขที่สุด  เราจึงเปล่งแสงแห่งความเชื่อมั่น  ความหวัง  ความสุขไปรอบๆตัวเอง  เพื่อให้ใครต่อใครได้ชื่นชมถ้าใครได้มองเราแล้วเค้ามีความสุขไปด้วยแล้วละก็เราก็จะยิ่งมีความสุขเพิ่มขึ้นเป็นร้อยๆเท่าเลยละ 
แล้วเจ้าละ  ต้นหอม....เจ้ารู้หรือไม่ว่าคุณค่าของเจ้าอยู่ที่ไหน?  ต้นหอมทำหน้าหดหู่...แล้วตอบออกไปว่า  เราไม่รู้หรอก  เราไม่รู้ว่า  ค่าของเราอยู่ที่ไหน  แล้วเราจะมีค่าต่อผู้อื่นได้อย่างไร.....พระจันตอบอย่างอ่อนโยนว่า  คุณค่าของเจ้าก็คือตัวเจ้าเองแม้ไม่มีใครมองเห็นแต่เจ้าจงเชื่อมั่นในตัวตนของตัวเอง  เจ้าต้องรู้จักรักตัวเอง  แล้วแบ่งปันความรักให้กับผู้อื่น  วันหนึ่ง....ก็จะมีคนมองเห็นคุณค่าความรักของเจ้า  จงอย่ายื่นมือเปล่าขอความรักจากใคร จงจำเอาไว้   นี่ก็ใกล้เช้าแล้วเราคงต้องไปก่อนโชคดีนะ   บ้าย...บาย...แล้วคงได้พบกันอีก
	คุณเองก็เหมือนกันไม่ว่าใครที่ได้อ่านถ้าคุณเชื่อมั่นและรู้จักรัก....แล้วความสุขก็จะเป็นของคุณ (^,^!!)
				
                                                Kapooklook					
									   18/11/2548
				
comments powered by Disqus
  • 24 พฤศจิกายน 2548 23:40 น. - comment id 88188

    ขอกำลังใจหน่อยสิผมกำลังลังเลในความรัก..
    .....
    .....
    .....
    .....
    .....

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน