ไม่รักได้ไง......ยัยตัวร้าย #/9 /1

จีจัง

"นี่!! ฟ้ารู้ได้ไงว่าเรากำลังคุยก่ะอีตานั้นอยู่" มดถามอย่างสงสัย O_o??? พร้อมเก็บอุปกรณ์การเรียนเข้ากระเป๋า
"  ก็ตอนที่ฟ้ากำลังมองหามดอยู่แล้วเผอิญมองเห็นว่ากำลังคุยกันอยู่นั้นแหละ  แล้วคุยไรกันอย่เหรอ...อ่ะ! อย่าบอกน่ะว่าพี่รหัสของมดก็เป็น....เป็น...." ฟ้าใสพูดไม่ออกเพราะไม่อยากจะเชือว่ามันจะใช่อย่างที่ตัวเองคิด O_o
" อืออือ" มดพยักหน้าเป็นเชิงตอบให้
" เห็นไมล่ะว่า...." แต่แล้วไม่ทันพูดจบประโยค  เพราะมดพูดแทรกก่อนว่า
" ไปกันเถอะไร้สาระน่า...."
ฟ้าใสยิ้ม ^_^ เพราะรู้ว่ามดไม่อยากได้ยินคำต่อไปที่เธอกำลังจะพูด  เธอจึงเปลี่ยนประโยคที่จะพูดแทนประโยคเดิม...แต่ก็ไม่วายเกี่ยวข้องถึงเซนอยู่ดีว่า
" นี่!มดรู้รึเปล่าว่าคงต้องมีสาวๆที่กรี้ดพี่เซนอยู่อิจฉามดแน่ๆเลย" 
" นี่!คุยแต่เรืองของเราแล้วพี่รหัสของฟ้าน่ะใครเรอะ ???" มดถามเพื่อเป็นการเปลี่ยนเรื่องไปในตัว
"เฮ้อ(-_-")!!!!...ก็อีตาโซเรียวน่ะสิเป็นรุ่นพี่ที่เรียนเก่งที่สุดในโรงเรียนแถมยังอยู่ชมรมคณิตศาสตร์อีกเป็นวิชาที่เราไม่ชอบเอามากๆก็เราน่ะทั่งไม่เก่งและไม่รู้เรืองเอามากๆซะด้วยงานนี้มีหวังอีตาโซเรียวจบยากแน่ๆถึงจะเก่งซักแค่ใหนก็เหอะ....เฮ้อพอแล้วๆกลับบ้านกันเถอะ"
" โอ้ยเบื่อๆๆๆ" ฟ้าใสเดินมานั่งข้างมด
"นี่เป็นอะไรไปจ๊ะบ่นแต่เช้าเชียว"มดมองหน้าฟ้าใสอย่างงงๆ
"ก็วันนี้พวกเราต้องเข้าชมรมน่ะสิไม่อยากที่จะคิดเลยยย" ฟ้าใสตอบพร้อมทำหน้าเซ็ง   -_-
"ไม่เป็นไรหรอกน่ายังไงก็ดีกว่าเราตั้งเยอะล่ะ" มดพูดพร้อมกับทำหน้าเซ็ง
  ................
และแล้วก็ถึงเวลาที่ต้องเข้าชมรมมดและฟ้าใสแยกกันไปชมรมของตัวเอง