ไม่ใช่วันสุดท้าย

แอลแมนโซ

วันใหม่ที่พบมันช่างอ้างว้าง
ลืมตามาพบกับความว้างเปล่า
รอบข้างที่เดียวดายไม่เหลือใคร
ความอ้างว้างปกคลุมทั่วห้อง
ความนิ่งงั้นของลมหายใจและลมหายใจ
ในสมองที่ยังคงเบลอและว่างเปล่า
ดวงตาที่มองลงไปอย่างไร้จุดหมาย
เวลาเหมือนหยุดเดิน   ทุกสิ่งดูเหมือนหยุดนิ่ง
          ความเจ็บปวดเข้ามาแทรกซืมทุกความรู้สึก
          มันไม่ใช่ความฝันมันคือเรื่องจริงที่เกิดขึ้น
          เมื่อฉันหลับตาลง  แล้วลืมตาขึ้นมาอีกที ฉันก้อยังคงอยู่กับมัน
          ความทรงจำระหว่างเราเริ่มเลือนลาง
          จิตใจยังคงสับสน  ความเจ็บปวดยังรบกวนอยู่ในความรู้สึก
          ความทุกข์ที่ยากจะผ่านพ้น
          มองไปทางไหนก็หาใครไม่เจอ
          เขาจากไปแล้ว  เราต้องจากกัน
          ระหว่างทางจากนี้ฉันต้องทำยังไง
          จะหยุดเดิน  หรือ ล้มลง  หรือเดินต่อไป
           คืนวันต่อไปต้องยาวนานและแสนทรมาน
           ฉันจะผ่านมันไปไม่ใช่เรื่องง่ายๆ
ต้องอดทนต่อไป   หายใจต่อไป   
เพราะมันไม่ใช่วันสุดท้าย  ที่จะมีลมหายใจ
จงจำไว้ชีวิตเราไม่มีสุดท้าย
ชีวิตเป็นของเรา  ถึงจะเหนื่อยจะล้า
เดืนเพียงลำพังบนทางที่ห่างไกลคนคนนั้น
แต่เราคงหลีกหนีความจริงที่เจ็บปวดไม่ได้
วันร้ายๆยังคงไม่เลือนราง  มันยังคงเก็บอยู่ในหัวใจ
แต่คำตอบในความผิดหวังคือ..........
ต้องเดินต่อไปด้วยลมหายใจที่แผ่วเบา
......เพราะนี่ไม่ใช่วันสุดท้าย......