+ทางแยก+

ลอยไปในสายลม

เส้นทางของฉันที่มันมืดมนเลือนลาง ใจที่อ้างว้างไม่รู้ทิศทางเดินไป เส้นทางนี้หรือทางไหน   ยังค้างยังคงคาใจเรื่อยมา เส้นทางของฉันนับวันยิ่งแสนเดียวดาย มองไปทางไหนเงียบงันทุกวันเวลา      มันสับสนมันเหนื่อยล้า ไม่รู้ว่ามาถูกทางบ้างไหม เหนื่อยแล้ว ฉันเองเหนื่อยแล้ว ยิ่งค้นยิ่งดูจะสับสน        ก็ไม่รู้ต้องเดินทางไหน เมื่อยิ่งค้นยิ่งดูห่างไกล ก็ยิ่งถามยิ่งไม่เข้าใจตัวเอง
	
	ทำไมเพลงนี้ มันช่างเหมือนชีวิตของฉันนัก ฉันสับสนเหลือเกิน ฉันทำอะไรผิดหรือ ทำไมเธอต้องทำแบบนี้กับฉันด้วย ทั้ง ๆ ที่เราก็สามารถเดินไปด้วยกันได้ เธอเดินไปบนเส้นทางของเธอ ฉันเดินไปบนเส้นทางของฉัน แล้วเราก็เดินไปด้วยกัน ฉันไม่ต้องการที่จะเป็นคนๆนั้นของเธอ แค่นี้ เราไปด้วยกันไม่ได้หรือ วันนั้นที่เธอมาบอกฉัน ฉันงงมาก มันเกิดอะไรขึ้นระหว่างเรา
รักษาตัวให้ดีนะ ฉันจะไปตามทางของฉันแล้วล่ะ อย่าโกรธฉันเลยที่ฉันเลือกแบบนี้
แล้วยังไงล่ะ เธอไปตามทางของเธอ ซึ่งทางนั้นมันต้องไม่มีฉันด้วยเหรอ ฉันรู้ว่าเธออาจจะไม่คิดกับฉันนอกจากความเป็นเพื่อน แต่สิ่งที่เธอพูดล่ะ มันคืออะไร เธอพูดเหมือนบอกเลิกฉัน ทั้งๆที่เรา         ยังไม่ได้เป็นอะไรกันเลย เราเป็นแค่เพื่อน หรือเธอไม่ต้องการเพื่อนคนนี้แล้วใช่ไหม จนวันนี้ ฉันก็ยัง     ไม่เข้าใจเธออยู่ดี เธอต้องการอะไรกันแน่ เธอรู้ไหม เธอทำแบบนี้ มันทำให้ใครบางคนต้องเจ็บ เจ็บทั้งที่ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเพราะอะไร เส้นทางที่ฉันเคยวาดไว้มันเลือนหายไป ฉันมืดมนเหลือเกิน ทำไมเธอไม่สนใจเลย เธอเดินจากไป ทิ้งฉันไว้ข้างทางแค่นี้เหรอ กลับมาเถอะนะ มาเปิดเส้นทางให้ฉันเดินต่อไป อย่าทิ้งฉันไว้แบบนี้เลย ขอร้องล่ะ  กลับมานะ
.
หยุดความรักเอาไว้ตรงนี้ พอก่อนดีไหมถ้าใจอ่อนล้า อย่ามัวเสียเวลากับรักเดิม ๆ ที่เธอไม่มั่นใจ หากยิ่งฝืนจะยิ่งเจ็บช้ำ ยิ่งตอกยิ่งย้ำ ให้ยิ่งปวดใจ ยิ่งฝืนยิ่งห่างไกล ถึงคราวต้องตัดใจเสียที
ใครกัน ช่างเปิดเพลงนี้ได้สะเทือนอารมณ์ผมนัก แล้วผมผิดหรือที่ทำแบบนี้ ใช่ ผมยอมรับนะ ว่าผมตั้งใจบอกเขาไป
รักษาตัวให้ดีนะ ฉันจะไปตามทางของฉันแล้วล่ะ อย่าโกรธฉันเลยที่ฉันเลือกแบบนี้
ผมไม่ต้องการให้เขามาจมอยู่กับคนไม่มีอะไรอย่างผม ผมรู้ว่าเธอคิดยังไง ผมรู้ว่าผมคิดยังไง แต่ถ้าผมยังปล่อยให้เราเป็นแบบนี้ เธอก็จะไม่มีเส้นทางอื่น ซึ่งเธออาจอยากเดินไปก็ได้ แต่เธอติดอยู่ที่ผม เธอจึงเลือกที่จะไม่ไปไหน แต่ผมเชื่อว่า เมื่อผมทำแบบนี้แล้ว สักวันเธอจะมีเส้นทางที่เธอสามารถเดินได้ดีกว่าการที่ไปกับผม ผมรู้ดีว่าผมไม่เหมาะสม กับเธอ แม้แต่ความเป็นเพื่อน เธออาจไม่รู้ว่าผมคิดยังไง เพราะผม ไม่อยากให้เธอต้องกังวลใจ เธอเจ็บ ผมก็เจ็บ แต่ผมยอมให้เธอเจ็บตั้งแต่ต้น ดีกว่าเธอจะต้องเจ็บในวันข้างหน้า ผมอยากนะ ที่จะกลับไปหาเธอ แต่ผมทำไม่ได้ ผมรู้ หากผมกลับไป ผมจะไม่มีทางตัดใจได้เลย เมื่อทางของเราไม่ควรไปด้วยกัน ผมก็จะเดินตามทางของผม และเธอก็คงต้องเดินตามทางของเธอ ขอโทษและขอบคุณสำหรับทุกสิ่งทุกอย่าง ลาก่อน คนดีของผม
.
บางครั้งการคิดไปเองฝ่ายเดียว มิได้ช่วยให้การตัดสินใจเลือก ถูกต้องเสมอไป