เธอบอกฉัน...ในวันที่เราไม่พบกัน ให้ขอบฟ้าตรงนั้น คือตัวแทนหัวใจเราที่ชิดใกล้ ให้ระยะทางที่ไกลห่าง...แบ่งช่องว่างความคิดถึงคอยส่งไป ให้สายลมที่พัดผ่านกระทบกาย คือทุกความห่วงใยที่เธอส่งมา ในทุกค่ำคืนไม่ว่าดาวจะเต็มฟ้า หรือสิ้นแสง เธอบอกฉัน ให้เข้มแข็ง เพื่อความฝันที่รออยู่ข้างหน้า ทุกบทเพลงที่ซาบซึ้ง และเคยเปิดฟังร่วมกันมา ความหมายยังล้ำค่า...แม้วันนี้เราต่างเปิดฟังเพียงลำพัง ยิ้มไว้นะ...แม้เราจะอยู่ในองศาที่แตกต่าง เก็บความรู้สึกดีดีไว้เคียงข้างเหมือนตะวันที่สาดแสงไม่สิ้นหวัง เรายังมีเรา อยู่ใต้ฟ้าเดียวกัน คอยเป็นแรงใจช่วยเติมพลัง ท้อเมื่อไร...ขอให้คิดทุกครั้ง เรายังรักกัน...ฉันยังรักเธอ
นานแล้ว... ที่ความผูกพันระหว่างฉันและเธอ ยังคงห่างไกลไม่เคยเปลี่ยน เสียงบางเสียงที่คุ้นเคย ก็เหมือนจะห่างหายไปตามระยะทาง ไม่รู้ว่าหัวใจของใครคนนี้ จะหล่นหายไปจากความทรงจำของเธอหรือยัง ลมหนาว...กำลังพัดผ่านมา เธอคงไม่รู้ใช่ไหมคนดี ฉันคิดถึงเธอมากเพียงใด วันแต่ละวัน กว่าจะเลยผ่านไป ดูช่างอิดโรย และเชื่องช้าเหลือเกิน บางครั้ง ...ฉันอยากหยุดลมหายใจเพียงชั่วขณะเพื่อ ให้ลืมไปว่ากำลัง...คิดถึงเธอ... ขอบฟ้า...ที่ตรงนี้ ทำให้หัวใจของฉันเต้นไหวได้อย่างปกติ และดำเนินชีวิตอยู่ภายใต้โลกที่หมุนไป เหมือนไม่มีความอ่อนแอใด ๆ จะมาทำร้ายได้ เพราะฉันรู้ว่ามีเธอ..อยู่ตรงนั้น...เป็นเพื่อนฉันตลอดมา ยังจดจำถึงถ้อยคำนั้นที่เธอบอก... ....เธอยังคงคิดถึงฉันเสมอ ทุกครั้งที่มองขอบฟ้าไกล.. เพราะบางที อาจจะมีสักช่วงเวลาหนึ่ง ที่เราได้มองขอบฟ้าเหมือนกัน ฉันอยากบอกเธอ... ...ทุกครั้งที่เธอมองขอบฟ้าไกล ให้รู้เสมอว่า...ฉันก็คิดถึงเธอ..เช่นกัน เวลาที่ผ่านมา... แม้ฉันไม่มีโอกาสได้เข้าไปใกล้ชิดในโลกของเธอมากนัก แต่เธอก็ไม่ใช่ใครที่ห่างหายไปจากโลกของฉัน ทุกครั้งที่ฉันออกเดินทาง...เราไปด้วยกัน...เพราะเธออยู่กับฉันในใจ ณ วันนี้... ฉันไม่เคยคิดที่จะเป็นคนพิเศษ หรือเป็นคนสำคัญของเธอ เพราะชีวิตเธอยังคงต้องเดินทาง ไปพบเจอใครอีกมากมาย ฉันขอเป็นเพียงสิ่งเล็ก ๆ ที่ทำให้เธอยิ้มได้ ในวันที่ไม่มีใครฉันก็สุขใจแล้ว ไม่ต้องจด ไม่ต้องจำ แค่เธอนึกถึงฉัน ในวันที่หัวใจเธอบอกว่าต้องการ ...ก็พอ ก็บอกแล้วไง...เราไม่ต้องรักกัน...แต่ฉันรักเธอ
:::: ขอบฟ้า...ของเรา :::: ทุกคราที่มองขอบฟ้าไกลในรัตติกาล ความคิดถึงที่ไม่อาจทัดทานก็พร่างพรูในใจดวงนี้ ดวงดาวระยิบ เป็นจังหวะเพลงความรู้สึกดีดี ขับขาน บรรเลงใต้ฟ้า ยามราตรี ที่เดียวดาย ความเหงาที่ไม่ได้เชื้อเชิญเบียดตัวอิงแอบ อยากเอาใจไปนอนแนบอยู่บนเมฆแล้วหลบหาย บ่มความคิดถึง แล้วเอาไปร้อยตรึง ดวงดาวที่ทอประกาย ให้คนดี ได้เงยหน้ามา ค้นพบความหมาย ว่าใครยังรอ เห็นไหม...ความรักของฉัน ยังคงอยู่เป็นนิรันดร์ มีให้กับเธอ โดยไม่ต้องร้องขอ เหว่ว้า อ้างว้าง มองมาที่ปลายฟ้านะคนดี ฉันจะรอ อย่างน้อยในวันท้อ ขอให้ฉันเป็นส่วนหนึ่งได้เติมต่อกำลังใจ แม้ฉันไม่อาจเอื้อมมือไปสัมผัสเธอ แต่เอื้อมใจไม่หาเสมอทุกคืนวันอย่าหวั่นไหว ไกลห่าง ต่างองศา แต่เธอไม่เคยไกลห่างออกจากใจ จำไว้นะ ทุกคราที่มองขอบฟ้าไกล ให้รู้ว่า ใครคนนี้...ยังรักเธอ..
25 ตุลาคม 2548 16:39 น. - comment id 87429
สวัสดีค่ะ พี่เปิ้ล ....เธอยังคงคิดถึงฉันเสมอ ทุกครั้งที่มองขอบฟ้าไกล.. เพราะบางที อาจจะมีสักช่วงเวลาหนึ่ง ที่เราได้มองขอบฟ้าเหมือนกัน ฉันอยากบอกเธอ... ...ทุกครั้งที่เธอมองขอบฟ้าไกล ให้รู้เสมอว่า...ฉันก็คิดถึงเธอ..เช่นกัน ะมีใครสักคนมั้ยที่บอกเราแบบนี้ คิดถึงพี่เปิ้ลค่า....
25 ตุลาคม 2548 20:42 น. - comment id 87434
:) เราไม่ต้องรักกัน...แต่ฉันรักเธอ.. ตอนเด็กๆ คงดื้อน่าดูน่ะค่ะ..อิอิ..
26 ตุลาคม 2548 09:07 น. - comment id 87442
....ต ล อ ด ร ะ ย ะ ท า ง ร ะ ห ว่ า ง ค ว า ม รั ก ผู ก พั น . . . เ ธ อ ยั ง ค ง มี ฉั น. . ร อ อ ยู่ ที่ เ ดิ ม เ ส ม อ ป ล า ย ฟ้ า ที่ แ ส น ไ ก ล ยั ง มี กำ ลั ง ใ จ ส่ ง ใ ห้ เ ธ อ อ ย่ า ง ห่ ว ง เ ล ย . . . แ ม้ เ ร า ไ ม่ อ า จ พ บ เ จ อ แ ต่ รั ก ที่ ใ ห้ เ ธ อ ก็ ไ ม่ เ ค ย ล ด น้ อ ย ล ง - - - - - - - - - ...มาให้กำลังใจ...และบอกว่าคิดถึงจ้ะ...
26 ตุลาคม 2548 14:04 น. - comment id 87450
26 ตุลาคม 2548 15:14 น. - comment id 87453
น่ารักๆๆๆๆ ดีอ่ะ บางทีความรักก็เป็นอย่างงี้แหละ เฮ้อ แต่แค่นี้ก็ยังมีความสุขนะที่ได้รักอ่ะ เนอะ คิดถึงเน้อๆๆๆ ^^
26 ตุลาคม 2548 16:39 น. - comment id 87456
ทุกบทบันทึกของฉัน...ในทุกๆวันก็ยังมีเพียงเธอ สัญญาว่ามันจะเป็นแบบนี้เสมอ ไม่ว่าเวลาจะผ่านไปนเท่าใด ไม่ว่าเธอไม่เคยรู้ ถึงแม้ว่าเธอไม่พร้อมที่จะใส่ใจ แต่ยังไงบันทึกเล่มน้อยของฉัน มันก็พร้อมจะเล่าและอ้างอิงถึงเธอ ฉันขอแค่บันทึกวันเวลาของฉัน..เป็นความหวังให้พรุ่งนี้มีความหมาย บอกกับตัวเองพรุ่งนี้ยังมีเธอ และสักวันต้องพบเจอกันจนได้ มันคือเป้าหมายของความคำนึง แม้จะเป็นเธอที่หนีหน้า อ้างว่าไม่มีเวลามากแค่ไหน ก็ช่างเถอะปล่อยไว้ให้ฉันเดียวดาย กับบันทึกเล่มสุดท้ายที่เกี่ยวกับเธอ ถึงแม้ความรักของฉัน มันมีค่าไม่พอให้เธอถามถึง เธอก็อยู่อย่างของเธอ ณ.ที่นึง แต่ที่นี้ฉันขอไว้แค่ รักและคิดถึงเธอก็พอ*คิดถึงพี่เปิ้ลมาก*
27 ตุลาคม 2548 09:43 น. - comment id 87459
การที่เรามีความรักให้ใครสักคน บางครั้งสิ่งตอบแทนอาจจะไม่ใช่ความรักของเขา แต่แค่เขามีความสุขกับสิ่งที่เราทำ แค่นั้นก็คงเพียงพอแล้วสำหรับความรักของเรา ^_^ .....................
27 ตุลาคม 2548 11:14 น. - comment id 87465
ซาบซึ้ง... ... ผูกพัน .... คงมั่น .... แม้เป็นเพียง ... ไม่ต้องรักกัน... แต่ฉันรักเธอ แต่งได้เก่งจริงๆ..
27 ตุลาคม 2548 12:48 น. - comment id 87471
อบอุ่นมาก สำหรับเนื้อหาที่เขียน รวมทั้งกลอนด้วย แต่ที่โดนใจ ใช่เลยคือ \"เวลาที่ผ่านมา... แม้ฉันไม่มีโอกาสได้เข้าไปใกล้ชิดในโลกของเธอมากนัก แต่เธอก็ไม่ใช่ใครที่ห่างหายไปจากโลกของฉัน ทุกครั้งที่ฉันออกเดินทาง...เราไปด้วยกัน...เพราะเธออยู่กับฉันในใจ\" แต่งได้ดีมากเลยจ๊ะ คิดถึงน้องสาวคนดีคนนี้เสมอนะ
27 ตุลาคม 2548 14:13 น. - comment id 87476
ช่างไม่รู้อะไรบ้างเลย ว่าเพื่อนคนหนึ่งมันแอบมันคิดอะไรไปไกลกว่าเป็นเพื่อนกัน 555 จ๊าก เพื่อนก๊าน....
27 ตุลาคม 2548 14:55 น. - comment id 87477
อ่านแล้วรู้สึกดีจังเลย... คิดถึงเปิ้ลเหมือนกันนะ
27 ตุลาคม 2548 17:30 น. - comment id 87483
แมงกุ๊ดจี่ คิดถึงเช่นกันนะคะ...มีแน่นอนคะคนที่จะมาบอกน้องแมงกุ๊ดจี่ว่า ...ฉันก็คิดถึงเธอนะ...เวลามองขอบฟ้าไกล อย่างน้อยก็พี่แอ็ปเปิ้ลคนหนึ่งละคะ กุ้งหนามแดง ไม่ดื้อเฉพาะตอนเด็กนะคะ...ตอนนี้ยิ่งดื้อใหญ่เลย หุหุ ขอบคุณที่เข้ามาทักทายนะคะ นางสาวใบไม้ ฉันเองก็รักเธอนะคนดี ไม่ได้รักเท่าฟ้า แต่รักเท่าที่หัวใจนี้จะรักได้ ฉันเก็บไว้เสมอความผูกพันที่ผ่านมายาวไกล เธอก็ยังเป็นคนเดิมที่อยู่ในใจของฉันตลอดมา ขอบคุณพี่ใบไม้คนดีคะ.... แม่จิตร ขอบคุณสำหรับดอกไม้แห่งมิตรภาพคะ Ar~din อย่างน้อยก็ได้เรียนรู้ถึงสิ่งที่เรียกว่าหัวใจนะจ๊ะ พี่แอ็ปเปิ้ลคิดถึงน้องดินเช่นกัน อย่าดื้อมากนะเรา ตั้งใจเรียนล่ะ เด็กน้อย...ล้านความฝัน บทบันทึกของเธอเล่มนั้น ฉันอยากจะเปิดอ่านมันแต่ก็ไม่กล้า วันนี้...เธอมาบอกว่าเรื่องราวในนั้นมีฉันทุกเวลา ฉันก็อยากจะหยิบมันขึ้นมาและเขียนต่อท้ายว่า...ฉันก็รักเธอ... คิดถึงน้องเต๋าเช่นกัน ดูแลตัวเองด้วยนะคะ พักผ่อนบ้างสาวน้อย
27 ตุลาคม 2548 17:41 น. - comment id 87485
ลอยไปในสายลม ใช่แล้วคะ...บางครั้งความสุขของเราก็ไม่ได้ขึ้นอยู่ว่าใครรักเรา แต่อยู่ที่เรารักใคร สุขเหงาๆ แต่ก็อุ่นใจคะ คิดถึงนะคะ ดีใจที่แวะมาคะแวว รักษาสุขภาพด้วยนะคะ ปลายฝนต้นหนาว... พันดาว ขอบคุณสำหรับคำชมนะ นิรันดร์ของคนสองคน เพียงคำว่ารักอาจยังไม่พอ ต้องอาศัยความเข้าใจด้วยคะ ยังไงก็ดูแลตัวเองด้วยนะ อย่าหักโหมกับงานมาก ผู้หญิงไร้เงา ทุกครั้งที่ฉันออกเดินทาง...เราไปด้วยกัน...เพราะเธออยู่กับฉันในใจ ทุกครั้งที่พาเพื่อน ๆ ไปที่ยวระนอง คิดถึงเปิ้ลมั่งนะ เก็บไว้ในหัวใจ อิอิ คิดถึงพี่ตูนมาก ๆ คะ พี่สาวที่แสนดี kanoongkaning ก็บอกแล้วไง เพื่อนก๊านนนนน จะมาเซ้าซี้เค้นเอาอะไรละนี่ ไปต้องมาร้องเพลงแซวเลย เด๊วร้องบ้างนะ... หลอกโจ เล่นหรือเปล่า หรือว่าแกล้งเพียงประชดใคร อิอิ คิดถึงนะ แล้วเจอกันจ้า เจ้าหญิงนิทรา คิดถึงฟลุ๊คเช่นกันจ้า หายไปนานเลยสบายดีนะจ๊ะ ขอบคุณที่แวะมา ยังไงรักษาสุขภาพนะ อย่าหักโหมกับงานมากละ คิดถึง ๆๆ
27 ตุลาคม 2548 22:51 น. - comment id 87491
..เรนรักพี่สาวคนนี้จัง .... เรนอยากเขียน..ความรู้สึกแบบนี้ด้วยดิคะ .. .. เรนคิดถึงนะคะ ..
28 ตุลาคม 2548 17:22 น. - comment id 87508
ไม่ต้องรักกัน แต่ขอให้เข้าใจในกันและกันก็พอ
29 ตุลาคม 2548 11:01 น. - comment id 87511
Rain สวัสดีจ๊ะสาวน้อย พี่แอ็ปเปิ้ลก็คิดถึงน้องเรนนะ น้องเรนเขียนได้อยู่แล้วคะความรู้สึกแบบนี้ เชื่อว่าต้องน่ารักแน่นอน ดูแลตัวเองด้วยนะคะคนเก่ง ไหน คิดถึงนะ...พร้อมจะเข้าใจเสมอ หวังว่าจะเข้าใจในตัวเราเช่นกัน รักษาสุขภาพด้วยนะ เป็นห่วง คิดถึงกันบ้างล่ะ
12 พฤศจิกายน 2548 12:47 น. - comment id 87783
ท่ามกลางแสงดาวแห่งรัตติกาล ใจฉันอยากพานพบเธอ เฝ้าละเมอเพ้อไปเสมอ ว่าเธออยู่แห่งหนใด ขอเพียงแค่ฉันได้มองเธอตรงนี้ เป็นความสุขที่อยู่ตรงกลางใจ ขอเพียงแค่แอบมองอยู่ไกลไกล ก็ชื่นใจ..เท่านี้เป็นพอ.....
25 สิงหาคม 2549 12:48 น. - comment id 92330
เราไม่ได้ ไม่รักกัน นะ จำไว้