คงสนุกสินะ... ที่ทำให้ใครคนนี้ต้องหวั่นไหว ไปกับคำพูดลม ๆ แล้ง ๆ ที่เธอไม่เคยคิดจะใสใจและแลเห็นในคุณค่าของมันเลย.. พูดออกมาเพียงเพื่อให้ใครคนนี้ไม่ต้องคิดมาก คงผิดที่ฉันเอง ที่เก็บคำพูดเหล่านั้นมาใส่ใจ สร้างภาพหลอกตัวเอง ซะยิ่งใหญ่เหลือเกินว่าเธอรักกัน วาดฝันไว้อย่างสวยงาม แต่ผลลัพธ์ที่ได้กลับมา ก็คือความเจ็บปวด คิดนะว่าน่าจะทำใจได้แล้ว... แต่ก็เป็นเพียงแค่ความคิด เพิ่งจะรู้ว่าความจริงกับความฝัน มันยังห่างไกลกันเหลือเกิน อยากจะล้มตัวลงนอน กอดหมอนร้ำไห้ให้หายบ้า อยากจะลบเลือนคราบน้ำตา.. และความปวดร้าวที่ได้มาจากใครบางคน..
27 กุมภาพันธ์ 2546 23:54 น. - comment id 67524
อยากนะ อยาก จะเช็ดน้ำตาที่แก้มเธอ ยามเธอเศร้า หมอง ในสิ่งใด ฉันนั้นจะอยู่ไม่ไกล พาใจที่บอบช้ำของเธอ เก็บไว้ใกล้กัน...
28 กุมภาพันธ์ 2546 02:12 น. - comment id 67526
ขณะนี้เวลา 1.52 บอกไม่ถูกง่วงหรือเปล่า.... เพียงแค่ยังไม่อยากหลับ...... เพราะพอตื่นขึ้นมามันจะเป็นกลางวัน.... ตอนนี้เป็นกลางคืน...มันมืด.....มืด มืดจริงๆ..... ฉันรู้สึกภูมิใจที่ได้ตื่นในขณะที่คนอื่นฝัน....... ฉันยิ่งภูมิใจที่ได้ฝันในขณะที่คนอื่นตื่น...... ฉันดีใจมากที่ฉันได้เป็นส่วนหนึ่งของคุณ..... คุณอ่านจนจบ......ฉันดีใจ ขอบคุณ......