การแสวงหาความรักที่ออนไลน์อยู่บนโลกไซเบอร์ใบนี้ ไม่ได้ง่ายดายหรือยากลำบากไปกว่าการแสวงหาความรักในโลกแห่งความเป็นจริงที่มีผู้คนเดินสวนกันไปมาแม้แต่น้อย มันก็ไม่ได้ต่างอะไรจากชีวิตจริง... คุณจะบอกได้ในทันทีที่คุณเดินสวนกับใครสักคนและรู้สึกสะดุดตา สะดุดความรู้สึก กับใครคนนั้นไหม ว่าคนๆ นั้นคือ "คนที่ใช่" .. คือใครบางคนที่คุณตามหา หรือคือคนที่คุณมั่นใจว่าจะวางอนาคตไว้ร่วมกับเขา แน่นอน... หากคุณยังมีเหตุผลเพียงพอที่จะไม่ปล่อยให้อารมณ์อ่อนไหว วาบหวาม เป็นตัวบงการว่า คนที่คุณคิดว่าเขาอาจจะใช่คนที่คุณรอคอย คือคนที่จะร่วมชีวิตกับคุณ จนกว่าคุณจะได้เรียนรู้และพิสูจน์คนๆ นั้นอย่างชัดเจนเสียก่อน การแลกเปลี่ยนทางความคิดกับคนพิเศษที่ออนไลน์มาพบกันอาจเริ่มต้นขึ้นอย่างเปิดเผยและง่ายดาย ความสวยงามของตัวหนังสือที่พิมพ์ส่งมาอาจเป็นมนต์ขลังเสียจนทำให้หัวใจของคุณ .. ผูกมัดด้วยจิตนาการงดงามของ "ภาพฝันอุดมคติ" แต่คุณจะด่วนสรุปได้อย่างไรว่า .. นั่นคือ "ความรัก" จนกว่าคุณจะก้าวออกมาจากโลกแห่งความฝันของคุณ เพื่อมาพบกับความเป็นจริงที่คนๆ นั้นเป็นอยู่ การปล่อยให้ตัวเองผูกพันอยู่กับ "จินตนาการ" มีแต่จะทำให้คุณพบกับความผิดหวังและปวดร้าว หากภาพฝันนั้นไม่เป็นอย่างที่คุณคิด "ความรัก" ไม่อาจเริ่มต้นระหว่างคนแปลกหน้า... และไม่ว่าคุณจะออนไลน์คุยกับเขายาวนานนับปี ด้วยความรู้สึกที่คุ้นเคย เปิดเผยเพียงไร "กำแพงแห่งความแปลกหน้า" ก็ไม่มีวันพังทลายลง จนกว่าคุณและเขาจะได้พบกันใน "โลกแห่งความเป็นจริง" "รักแท้" ไม่ได้เกิดขึ้นง่ายดายบนโลกสับสนใบนี้ และยิ่งไม่อาจค้นพบได้ง่ายดายในโลกที่มองไม่เห็น "ความรัก" ต้องการการเรียนรู้และเข้าใจอย่างลึกซึ้งระหว่างคนสองคน "ความรัก" คือการรู้จักเพื่อที่จะยอมรับในตัวตนของกันและกันอย่างแท้จริง ดังนั้น หากคุณกำลังคิดว่าคุณมีความรักหรือเจ็บปวดกับคนพิเศษสักคนที่ออนไลน์มาพบกันประจำทุกวัน ทั้งที่คุณไม่เคยได้ยินเสียง ไม่เคยเห็นหน้า และไม่เคยจะรับรู้ความจริงว่าเขาเป็นอย่างไรเมื่อใช้ชีวิตอยู่ในสังคมปกติ หรือเพียงแต่หลงรัก "ภาพอุดมคติ" ที่ตัวเองเป็นคนสร้างขึ้นมา ก็คือการพาเขาก้าวออกมาจากโลกแห่งจินตนาการใบนั้น เพื่อมาพบกันใน "ชีวิตจริง" จำไว้ว่า .. "หนึ่งปีที่คุยกัน ก็ไม่เท่าหนึ่งวันที่ได้พบหน้า" เมื่อคุณพบเขา คุณจะได้คำตอบกับตัวเองชัดเจนว่า เขาคือคนที่คุณสมควรเรียนรู้และรู้สึกพิเศษต่อไปหรือไม่ สีหน้า แววตา และภาษาท่าทางอื่นๆ ของเขา คือสิ่งที่จะทำให้คุณรู้ชัดเจนได้มากกว่าตัวหนังสือที่อ่อนหวาน ห่วงใยที่พิมพ์ส่งมา หรือเสียงทางโทรศัพท์ ว่าเขาคือเพื่อนที่จริงใจและต้องการผูกมัดกับคุณอย่างจริงจัง หรือเพียงแค่ต้องการให้คุณตกหลุมพรางความเชี่ยวชาญในการใช้ภาษา เพื่อความสนุกในเกมหรือผลประโยชน์ทางอารมณ์ หากคุณรู้ตัวว่าคุณเป็นคนหนึ่งที่อ่อนไหว เชื่อคนง่าย และมองโลกในแง่ดีเกินไป ก็จงอย่าใช้ "หัวใจ" ในการตัดสิน และรับรู้ตัวหนังสือที่ผ่านมาทางอินเตอร์เน็ต แต่จงใช้ "สมอง" ในการอ่านทุกตัวอักษรอย่างมีสติ อย่าปล่อยให้กับดักของภาษา พันธนาการหัวใจคุณ อย่างที่ตัวฉันเองและเพื่อนๆ อีกหลายคนเคยเผลอไผลมาก่อน แต่ถ้าคุณเป็นคนที่มีเหตุผล และเท่าทันเกมสนุกในโลกไซเบอร์นี้ จนรู้สึกชินชากับตัวหนังสือทุกตัวที่พิมพ์ส่งมา ก็ได้โปรดอย่าใช้ตัวหนังสือของคุณ ตอบกลับไปในสิ่งที่ตัวคุณเองไม่ได้รู้สึกรู้สา เพราะคนที่ได้อ่านข้อความของคุณ อาจเป็นเพียงมือใหม่ที่อ่อนไหว และตกหลุมพรางของถ้อยคำที่คุณใช้ได้ง่ายดาย To handle yourself, use your head, To handle others, use your heart. จงใช้สมองดูแลหัวใจของคุณเอง และจงใช้หัวใจเพื่อดูแลหัวใจดวงอื่นๆ ที่ออนไลน์มาพบกับคุณ... หากคุณเป็นคนหนึ่งซึ่งกำลังออนไลน์เพื่อค้นหารักแท้... ก็ขอให้คุณโชคดีและเดินทางในโลกไซเบอร์นี้อย่างปลอดภัย จนกว่าจะพบใครสักคนที่พร้อมจะก้าวไปในชีวิตจริงกับคุณ ที่สำคัญ .. อย่าลืมระมัดระวังดูแลหัวใจคุณเองให้ดี ตลอดการเดินทางครั้งนี้ด้วย
19 ตุลาคม 2548 09:30 น. - comment id 87991
สุดท้ายที่เราจะฝากไว้คือ. .ทำวันนี้ให้ดีที่สุด มีความสุขที่สุด แต่อย่ารบกวนคนอื่น.. เราคงหยุดงานได้สองวันใครมีปัญหาอะไรจะสอบถาม ก็โทรมาถามเราได้ห้ามยืมตัง สวัสดีครับ ผู้เฒ่า.โง่งม อีกนิดค้างคาว..บินกลับมาเถอะ..ผมชอบนิสัยและความยุติธรรมของคุณนะ... หวังว่าเราคงเป็น เพื่อนกันได้ยินดีต้อนรับ สู่หนทางของ..มิตรภาพ อันนี้พี่เค้าเขียนถึงมึงเมื่อวาน กูเสียดายจริงๆ พี่กูโง่งม จริงๆ
19 ตุลาคม 2548 10:43 น. - comment id 88340
ขอบคุณค่ะ บทความของคุณมีประโยชน์ต่อดิฉันมากเลยค่ะ บางทีฉันควรแยกระหว่างความฝันกับความจริงนะคะ คุณทำให้ฉันเรียนรู้และรู้จักโลกไซเบอร์นี้มากขึ้นค่ะ ขอบคุณนะคะ ขอบคุณด้วยใจจริงเลยค่ะ
19 ตุลาคม 2548 13:02 น. - comment id 88342
ดีดี ให้ข้อคิดดี yut.
21 กุมภาพันธ์ 2549 18:56 น. - comment id 89720
หุๆๆๆ ขอบคุณนะคะสำหรับบทความ อ่านเเล้วคิดไรได้เยอะเลย ช่วยทำให้สิ่งที่กำลังสับสนเจอทางออก .....จริงนะคะ บางครั้งเราก้อใช้หัวใจสัมผัสกับทุกสิ่ง จนลืมใช้หมองคิดตามไปด้วย มารู้ตัวอีกทีเราก้อผูกพันกะสิ่งนั้นจนยากที่จะถอนตัวออกมา...... .......ขอบคุณจริงๆค่ะ